Δημοσκοπήσεις
ΠΟΤΕ μου δεν πίστεψα τις δημοσκοπήσεις. Τις χαρακτηρίζω υποβολιμαίες και κατευθυνόμενες για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Άλλωστε στην Κύπρο όλοι γνωρίζουμε τις κομματικές κατευθύνσεις των μέσων ενημέρωσης. Και η δημοσκόπηση κάθε μέσου ενημέρωσης συμβαδίζει με τα ίδια συμφέροντα του μέσου αυτού. Γι’ αυτό και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις οι δημοσκοπήσεις πέφτουν έξω. Γιατί προσπαθούν στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να κατευθύνουν την κοινή γνώμη στη βάση των δικών τους προτιμήσεων, προβάλλοντας νούμερα και ποσοστά που απέχουν από τις προτιμήσεις των πολιτών. Αλλά όταν ανοίξει η τενέκκα (η αγαπημένη φράση του Γλαύκου Κληρίδη) φαίνεται η αλήθεια…
ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ παραδείγματα;Προεδρικές εκλογές 2008. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πανωλεθρία για τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ Ιωάννη Κασουλίδη και φαβορί τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος μάλιστα είχε στην πλάτη του προεδρική θητεία πέντε χρόνων και τον «θρίαμβο» του «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Τον Κασουλίδη τον έβλεπαν εκτός δεύτερου γύρου, αλλά τελικά πέρασε πρώτος στον δεύτερο γύρο. Έβγαζαν πρόεδρο τον Τάσσο Παπαδόπουλο, αλλά ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν πέρασε στο Β’ γύρο. Και βγήκε ο Χριστόφιας που τον θεωρούσαν καμένο χαρτί.
ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές (2021) οι δημοσκοπήσεις και τα exit polls έδιναν οριακά πρώτο ή δεύτερο τον ΔΗΣΥ, αλλά τελικά το κόμμα κέρδισε τις εκλογές με διαφορά από το ΑΚΕΛ. Συγκεκριμένα, πέντε μέρες πριν τις εκλογές οι δημοσκοπήσεις έδειχναν τον ΔΗΣΥ από 19% έως 20% χωρίς αναγωγή και δεύτερο κόμμα. Επίσης τα exit polls έβγαζαν δεύτερο το ΔΗΣΥ. Η τενέκκα, όμως, διέψευσε και τις δημοσκοπήσεις και τα exit polls. Όταν άνοιξε είδαμε το ΔΗΣΥπρώτο με 27.77% και με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο ΑΚΕΛ (22.34%), το ΔΗΚΟ στον πάτο με 11.29% και πάει λέγοντας. Αν πάμε και πιο πίσω, στις ευρωεκλογές του 2004, θα δούμε το ίδιο σκηνικό. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν τον ΔΗΣΥ να διαλύεται, του έδιναν 16% και τελικά αναδείχθηκε πρώτο κόμμα με 28%.
ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ δεν είναι μόνο στην Κύπρο που πέφτουν έξω. Αυτό συμβαίνει παγκόσμια από πολύ παλιά. Ένα τρανταχτό παράδειγμα: Το 1948 στις ΗΠΑ την εξουσία διεκδικούσαν ο Thomas Dewey για τους Ρεπουμπλικάνους και ο Harry Truman για τους Δημοκρατικούς. Οι εφημερίδες της εποχής, υιοθετώντας τυφλά τις δημοσκοπήσεις μιλούσαν για καθαρή νίκη του Dewey. Όμως, η κάλπη έκρυβε εκπλήξεις και την ημέρα των εκλογών τα πρώτα αποτελέσματα έδειχναν επικράτηση του Truman. Όσο εξελισσόταν η βραδιά, βάσει και πάλι των δημοσκοπήσεων, εξακολουθούσε να αμφισβητείται η πρωτιά του Truman, με αποκορύφωμα το πρωτοσέλιδο της «Chicago Daily Tribune», η οποία στην πρώτη της έκδοση κυκλοφόρησε με τίτλο «Dewey Defeats Truman». Όταν αντιλήφθηκαν ότι ο Truman θα κέρδιζε οριστικά, άλλαξαν αμέσως τον τίτλο, με την εφημερίδα να επικαλείται τα «στοιχεία των δημοσκοπήσεων» για να δικαιολογηθεί στο αναγνωστικό της κοινό. Προκειμένου να εκδικηθεί τις δημοσκοπήσεις, ο Harry Truman όταν ανέβηκε στο τρένο που θα τον οδηγούσε στην Ουάσινγκτον, κρατούσε απέναντι από τους φωτογράφους ένα από τα λανθασμένα εξώφυλλα της «Chicago Daily Tribune». Έτσι, αυτή η φωτογραφία του Τρούμαν με το εξώφυλλο της ήττας του έμελλε να γίνει άγαλμα στη Rapid City, μένοντας στην ιστορία ως το πιο ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο της «αξιοπιστίας» των δημοσκοπήσεων.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ θυμίζω ότι στη Γαλλία υπήρξε καταδίκη συμβούλων του Σαρκοζί για στημένες δημοσκοπήσεις.
Loading ...
