Η Τουρκία είναι αδιάλλακτη στο Κυπριακό, με θέσεις που δεν οδηγούν σε μια λειτουργική, βιώσιμη λύση και πολύ περισσότερο σε ένα κανονικό κράτος, όπως καθιερώθηκε να λέγεται πρόσφατα. Τα περί αδιάλλακτης Τουρκίας το εμπεδώσαμε, αφού το ακούμε διαχρονικά από τους πολιτικούς μας και τους ίδιους τους εκάστοτε προέδρους της Δημοκρατίας. Το ερώτημα είναι γιατί οι πολιτικοί ζητούν την ψήφο του λαού σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, με βάση τις διακηρυγμένες πολιτικές θέσεις τους στο Κυπριακό, αφού δεν θα άλλαζε κάτι, όποιος και να βρίσκεται στην εξουσία. Με δεδομένο το ότι η Τουρκία, όπως λένε, έχει σταθερή και διαχρονική γραμμή στο Κυπριακό.
Θύματα είναι κυρίως οι εκτοπισμένοι, οι οποίοι ψηφίζουν με βασικότερο γνώμονα, την επιδίωξη λύσης στο Κυπριακό. Σε κάθε διαπραγματευτική διαδικασία στο Κυπριακό έλπιζαν ότι θα υπήρχε κατάληξη και θα επέστρεφαν στις πατρογονικές τους εστίες και στις περιουσίες τους. Πολλοί από αυτούς φρόντισαν να κατοικίσουν μάλιστα σε περιοχές κοντά στην γραμμή αντιπαράταξης, ώστε με την πρώτη ευκαιρία θα βρεθούν στους τόπους τους. Κάποιοι άλλοι δεν δραστηριοποιήθηκαν επαγγελματικά στο βαθμό που θα μπορούσαν, αφού υπήρχε η αίσθηση της προσωρινότητας. Πολύ μεγάλο ποσοστό των προσφύγων 44 χρόνια μετά, έφυγαν για την αιωνιότητα, με τον καημό της επιστροφής τους. Η ελπίδα της επιστροφής φαίνεται να εξυπηρετούσε και τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αφού δεν θα πιεζόντουσαν για εφαρμογή μιας ουσιαστικής ίσης κατανομής βαρών, από την συνεχιζόμενη Τουρκική κατοχή. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο οποίος έχει ενημέρωση από πρώτο χέρι, είναι ο μόνος που λέει ξεκάθαρα την αλήθεια στο λαό, ότι δεν αναμένει να υπάρξει λύση στο Κυπριακό, λόγω των θέσεων της Τουρκίας, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης το είπε σε πρόσφατη διάσκεψη Τύπου, για την μη λύση ευθύνεται αποκλειστικά η Τουρκία και κανένας πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, είτε χαρακτηριζόταν ρεαλιστής, είτε απορριπτικός.
Αυτές οι απαράδεκτες, όπως χαρακτηρίζονται θέσεις της Τουρκίας, υπήρχαν διαχρονικά, ωστόσο η πλευρά μας όπως και η άλλη πλευρά επιδίωκε τις συνομιλίες στο Κυπριακό. Ατέρμονες συνομιλίες από το 1977, οι οποίες δεν οδηγούσαν σε αποτέλεσμα, ωστόσο οι δύο πλευρές φαίνεται να εξυπηρετούσαν, η κάθε μια, τις δικές της σκοπιμότητες.
Αυτή όμως η τακτική τελείωσε, με τα Ηνωμένα Έθνη έχουν τοποθετηθεί δια του γενικού τους γραμματέα, ότι οι συνομιλίες στο Κυπριακό δεν πρέπει πλέον να είναι ατέρμονες. Τα δύο πόδια μας δηλαδή μπήκαν σε ένα παπούτσι. Σύντομα τα πράγματα στο Κυπριακό θα ξεκαθαρίσουν και θα πρέπει να αποφασίσουμε τι επιτέλους θέλουμε.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε επίσης πρόσφατα την ανησυχία του για την περίπτωση που οι Τουρκοκύπριοι, οργανωμένα ή όχι επιδιώξουν να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές και ως ευρωπαϊκό κράτος δεν θα μπορούμε να τους αρνηθούμε. Αποτέλεσμα αυτού, στα κατεχόμενα να ζουν Τούρκοι και στις ελεύθερες περιοχές ανάμικτοι πληθυσμοί Ε/Κ και Τ/Κ. Το ερώτημα είναι, τα πράγματα, γενικότερα στο περιουσιακό, θα μείνουν στάσιμα, αν δεν υπάρξει λύση;. Υπάρχουν και οι περιουσίες των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα, με την επιτροπή περιουσίων, αναγνωρισμένη από το ΕΔΑΔ, παρά την προβληματική λειτουργία της. Κανένας όμως δεν ξέρει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στη συνέχεια. Αν η κυβέρνηση κρίνει ότι υπάρχει πράγματι «κίνδυνος», διεκδίκησης περιουσιών από τους Τουρκοκύπριους, ας συστήσει και η ίδια επιτροπή η οποία να διευκολύνει την αποξένωση των τουρκοκυπριακών περιουσιών στις ελεύθερες περιοχές. Δηλαδή θα μπορεί ακόμη και με άλυτο το Κυπριακό να υπάρξει ενθάρρυνση στην ανταλλαγή περιουσιών και όχι μόνο. Έτσι δεν θα υπάρχει ο «φόβος», οι Τουρκοκύπριοι να διεκδικήσουν την περιουσία τους. Φυσικά αυτό θα πρέπει να ξέρουμε ότι ισχύει και αντίστροφα, όσον αφορά περιουσίες Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα.
Loading ...
