Σε μια πρόσφατη ανάλυση στο «The National», που αναμεταδόθηκε τα τελευταία 24ωρα σε πλήθος ελληνικών ΜΜΕ και απασχόλησε και τη στήλη, o καθηγητής Simon Waldman, συνεργάτης στο βρετανικό Think Tank Henry Jackson Society, προειδοποιούσε για την ωρολογιακή βόμβα στην Ανατολική Μεσόγειο που είναι έτοιμη να εκραγεί λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης συγκρουόμενων ενδιαφερόντων και συμφερόντων που ξεκινούν από τις μεγάλες δυνάμεις και φτάνουν ως τις κυπροτουρκικές διαφορές με επίκεντρο γεωστρατηγικά και ενεργειακά θέματα. «Το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη πρέπει να αναρωτηθούν εάν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες ενός περιφερειακού ψυχρού πολέμου στο κατώφλι τους», έγραφε ο Waldman, παρατηρώντας: «Αν όχι, τώρα είναι η στιγμή να φτάσουμε στην πηγή του προβλήματος και να εργαστούμε για συντονισμένη προσπάθεια προκειμένου να λύσουμε μία φορά την κρίση της Κύπρου».
Η κρίση της Κύπρου, το κυπριακό πρόβλημα δηλαδή, είναι η πηγή του προβλήματος, είναι αυτό που τείνει να ανατινάξει την ωρολογιακή βόμβα που βρίσκεται πια στο κατώφλι μας. Αυτό ανάφερε και ο ΓΓ του ΟΗΕ στην έκθεση του στο Συμβούλιο Ασφαλείας εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του: «Ανησυχητική είναι η εξέλιξη, με τις εντάσεις για τους υδρογονάνθρακες να αυξάνονται, με λίγες προοπτικές να καταλαγιάσουν. Εν τω μεταξύ υπάρχει μια ιδιαίτερα πυκνή συγκέντρωση διαφόρων εθνικών και κοινών ναυτικών και στρατιωτικών δυνάμεων και ασκήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου».
Μπροστά στους ορατούς αυτούς κινδύνους ο ειδικός αναλυτής της μεγάλης εφημερίδας της νήσου, όχι μόνο κοιμάται ήσυχος τα βράδια, αλλά κατηγορεί και όσους στην ελληνοκυπριακή πλευρά δεν κοιμούνται μαζί του. Τα φοβικά σύνδρομα και τα εκβιαστικά διλήμματα, γράφει δεν τα παράγουν μόνοι οι Τούρκοι και οι ξένοι, αλλά και οι ντόπιοι «κομιστές». «Είναι –γράφει- προφανές πως το σκηνικό αυτό στήνεται βαθμηδόν, επιστρατεύονται τα φοβικά σύνδρομα που καλλιεργούνται διαχρονικά στην ελληνική πλευρά για ‘το τι θα πάθουμε από τους Τούρκους εάν δεν δεχθούμε…’, τα επιβαλλόμενα. Για να προωθήσουν αυτά, επιστρατεύονται υπό απόσυρση πολιτικοί, νεοφανείς αναλυτές και διαδικτυακοί περιθωριακοί απομονωμένοι κύκλοι, που συνήθως δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».
Θα το πούμε άλλη μια φορά. Ο Γλαύκος Κληρίδης διακρινόταν για τη διορατικότητά του αυτή που όταν εισακουόταν μας γλύτωνε από πολλά δεινά και όταν όχι, φτάναμε στην καταστροφή. Τώρα, δεν χρειάζεται καν διορατικότητα. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε μακριά και να προβλέψουμε τον κίνδυνο. Τώρα, η ωρολογιακή βόμβα βρίσκεται στο κατώφλι μας και μπορούμε να τη δούμε αν κοιτάξουμε τα πόδια μας. Δυστυχώς, οι άτρωτοι του γραφείου και του καναπέ, χάσκουν τον ουρανό.