«Ο άνδρας νοσηλευόταν σε ψευδονοσοκομείο». Η είδηση μεταδόθηκε την περασμένη βδομάδα από το ΡΙΚ, από το κρατικό ραδιόφωνο και όσοι έτυχε να την ακούσουν κατάλαβαν προφανώς ότι επρόκειτο για κάποιο νοσοκομείο στα κατεχόμενα, στο ψευδοκράτος στην «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (σε εισαγωγικά). Μόνο στο ψευδοκράτος λειτουργούν ψευδονοσοκομεία και ψευδοκλινικές και σ’ αυτό νοσηλεύονται οι ασθενείς στο ψευδοκράτος. Στο δικό μας κράτος δεν υπάρχουν ψευδονοσοκομεία γι’ αυτό και όσοι άκουσαν την είδηση στο ΡΙΚ «ο άντρας νοσηλευόταν σε ψευδονοσοκομείο», κατάλαβαν ότι επρόκειτο για κάποιο νοσοκομείο στο ψευδοκράτος. Όλα στην άλλη πλευρά, όλα στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο είναι ψευδό. Όλοι οι θεσμοί που λειτουργούν στην άλλη κοινότητα για μισό αιώνα, βουλή, κυβέρνηση, αστυνομία είναι ψευδό. Αυτό που δεν έχουμε αντιληφθεί είναι ότι με το να χρησιμοποιούμε το ψευδό δεν εξαφανίζεται η πραγματικότητα που υπάρχει τα τελευταία 45 χρόνια στη βόρεια Κύπρο, δεν εξαφανίζεται το ψευδοκράτος και δεν εξαφανίζονται οι θεσμοί του. Δεν εξαφανίζονται τα νοσοκομεία του. Ποια όμως, θα ήταν η σωστή πατριωτική ορολογία που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένας για ένα νοσοκομείο που βρίσκεται και λειτουργεί στα κατεχόμενα στο ψευδοκράτος. Κάποιος (α) πρότεινε τη διατύπωση «παράνομο νοσοκομείο του ψευδοκράτους», καλώντας τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς να χρησιμοποιούν τις σωστές λέξεις που προβάλλουν ολόκληρη την αλήθεια. Ενώ, όμως, ασχολούμαστε με τις λέξεις, ο χρόνος περνά και οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους, τα τετελεσμένα μένουν και παγιώνονται και δημιουργούνται νέα τετελεσμένα και στο τέλος τα ψευδό παύουν να είναι ψευδό.
Loading ...
