Τώρα που διαλύθηκε ο κορνιαχτός, ο οποίος είχε δημιουργηθεί από την ενέργεια ενός 16χρονου Ελληνοκύπριου να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και την φωτογραφία του Ραούφ Ντενκτάς, από το δημοτικό σχολείο της Λύσης, μπορούμε να δούμε πιο καθαρά και την πτυχή της συνεργασίας μεταξύ των απλών ανθρώπων στις δύο κοινότητες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μετά από κοινές προσπάθειες Ε/κ και Τ/κ έγινε κατορθωτή η λειτουργία της εκκλησίας της Παναγίας στη Λύση, στις 8 Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά μετά από 45 χρόνια. Όταν σημειώθηκε το περιστατικό στην κοινότητα, παρευρισκόντουσαν πέραν των 2,000 Λυσιωτών, στα πλαίσια του εκκλησιασμού. Οι Λυσιώτες με την παρουσία τους διατράνωσαν τον πόθο τους για επιστροφή και την επανένωση της πατρίδας μας, κρατώντας ζωντανή την ελπίδα, η οποία σβήνει μέρα με την μέρα.
Η πλειοψηφία των Τ/κ σημερινών κατοίκων της Λύσης, δέχθηκαν με θετική προσέγγιση τους Λυσιώτες, με αρκετούς από τους οποίους δημιούργησαν διαχρονικά καλές σχέσεις. Οι προσπάθειες για λειτουργίες εκκλησιών μας, αλλά και η συντήρηση θρησκευτικών και άλλων μνημείων στα κατεχόμενα, χρειάζεται απαραίτητα να υπάρχει το ελάχιστο θετικό κλίμα ανάμεσα στους ανθρώπους των δύο κοινοτήτων. Με αφορμή το περιστατικό στη Λύση, κάποιοι σχολίασαν αρνητικά τον τίτλο που είχα επιλέξει στο σχετικό δημοσίευμα στην εφημερίδα μας, «Ένας 16χρονος χάλασε το θετικό κλίμα». Ο τίτλος αυτός βγήκε ουσιαστικά από την συνομιλία μου με Λυσιώτες, οι οποίοι δούλεψαν για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία των συνδημοτών τους, να λειτουργηθούν στην εκκλησία τους μετά από 45 χρόνια και αυτό να έχει και συνέχεια.
Γνωρίζουμε επίσης από πρώτο χέρι τα όσα πράττουν κάποιοι συμπατριώτες μας για να πραγματοποιούνται οι εκκλησιασμοί κάτω από συνθήκες κατοχής, την οποία δεν πρέπει να ξεχνά κανένας μας.
Σε καμιά περίπτωση οι ενέργειες αυτές των συμπατριωτών μας δεν αποτελούν συμβιβασμό με την κατοχή, αλλά το αντίθετο. Είναι μια μορφή αγώνα για ανατροπή των κατοχικών δεδομένων. Σε σχέση με το περιστατικό στη Λύση, κάποιοι σύγχυσαν ηθελημένα, ίσως το κακό κλίμα το οποίο δημιουργεί η Τουρκία με τις ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ και στην Αμμόχωστο, με όσα θετικά προσπαθεί να δημιουργήσει η κοινωνία των πολιτών και στις δύο κοινότητες.
Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) τα οποία συμφωνούν διαχρονικά οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων αποσκοπούν στο να διευκολύνουν πολίτες στις δύο κοινότητες να έρθουν πιο κοντά. Επομένως είναι αποδεκτό και απαραίτητο να κτίζονται γέφυρες μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ για να συντηρείται η ελπίδα για επανένωση της πατρίδας μας. Ο ίδιος ο ΓΓ των ΗΕ στις εκθέσεις του τονίζει την σημασία των ΜΟΕ. Παράλληλα όλα σχεδόν τα ε/κ κόμματα συμμετάσχουν σε τακτικές συναντήσεις με τα τ/κ κόμματα, κρατώντας τις γέφυρες ανοικτές.
Η δημιουργία συγκρουσιακού κλίματος ανάμεσα στις δύο κοινότητες είναι ξεκάθαρο ότι δεν εξυπηρετεί τον αγώνα μας για απαλλαγή από την τουρκική κατοχή.
Όσον αφορά το συμβάν στη Λύση διαφάνηκε τελικά ότι, η γρήγορη αποκάλυψη ότι το περιστατικό είχε προκαλέσει ένας 16χρονος ανήλικος, βοήθησε στην αποκλιμάκωση της έντασης που είχε δημιουργηθεί στην τ/κ κοινότητα. Ξεκαθάρισε έγκαιρα ότι επρόκειτο για ένα μεμονωμένο περιστατικό, χωρίς οργάνωση και εμπλοκή άλλων προσώπων, αφαιρώντας επιχειρήματα από όσους στην άλλη πλευρά προσπάθησαν να το εκμεταλλευθούν. Η οδυνηρή ενέργεια του πατέρα του 15χρονου, να απευθυνθεί στον Τ/κ ηγέτη και να απολογηθεί εκ μέρους της οικογένειας του για το συμβάν, έδωσε την ευκαιρία στον Μουσταφά Ακιντζί να ενεργήσει πυροσβεστικά προς στην κοινότητα του. Φυσικά ήταν πιο καλά να μην έφθαναν να τα πράγματα ως εδώ. Η τουρκική σημαία είναι σίγουρα για μας τους Ε/Κ το σύμβολο της κατοχής. Είναι επίσης αλήθεια ότι το Σύνταγμα της κυπριακής Δημοκρατίας επιτρέπει την ανάρτηση της τουρκικής σημαίας στα τ/κ σχολεία, όπως και την ελληνική στα ε/κ σχολεία.
Η κατάληξη της όλης ιστορίας, απογοήτευσε ιδιαίτερα όσους προσπάθησαν να δώσουν, από τον καναπέ τους, τόνο ηρωισμού στην πράξη του 16χρονου. Παράλληλα ο διάλογος που αναπτύχθηκε για το θέμα βοήθησε, σε κάποιο βαθμό, να ξεκαθαρίσουμε όσα μπερδεμένα έχουμε στο μυαλό μας.