ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ διερωτώμαι για την σοβαρότητα κάποιων σε αυτόν τόπο αλλά και την ταυτόχρονη υποκρισία και ανευθυνότητα τους.
ΤΗΝ ΩΡΑ που η Τουρκία με την ένοχη ανοχή των δύο μεγάλων υπερδυνάμεων Αμερικής και Ρωσίας, ισοπεδώνει τις Κουρδικές πόλεις της Βορειοανατολικής Συρίας, βομβαρδίζοντας και σκοτώνοντας εκατοντάδες, μέσα σε λίγες μέρες, άμαχους και ξεσπιτώνοντας ήδη σχεδόν 150000 ανθρώπους, την ώρα που η Τουρκία αγνοώντας επιδεικτικά κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου αλλά και τις συνεχείς φραστικές προειδοποιήσεις ΗΠΑ και ΕΕ εισβάλλει στην κυπριακή ΑΟΖ και ετοιμάζεται να αρχίσει γεώτρηση στο αδειοδοτημένο στην Γαλλο-ιταλική κοινοπραξία ΤΟΤΑL/ENI, τεμάχιο «7», αυτοί, επιμένουν να κοροϊδεύουν τον κόσμο, ότι μόνο μέσα από την δημιουργία πραγματικού κόστους μπορούμε να εξαναγκάσουμε την Τουρκία, σε λύση του κυπριακού.
ΤΟ ΠΩΣ και από ποιούς θα δημιουργηθεί αυτό το κόστος στην Τουρκία, δεν μας λένε φυσικά, όπως και δεν λένε κουβέντα ούτε και αν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων συνάδουν με ένα τόσο «φιλόδοξο» στόχο. Και δεν λένε, όχι γιατί δεν ξέρουν την απάντηση ή γιατί πιστεύουν ότι όντως κάτι τέτοιο είναι εφικτό, αλλά γιατί αυτή είναι η μόνιμη επωδός που έμαθαν να «πιπιλίζουν» εδώ και χρόνια, απλά και μόνο για να υποσκάπτουν κάθε προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού μέσα από την διαδικασία των διαπραγματεύσεων και την αναζήτηση μίας συμβιβαστικής, αμοιβαία αποδεκτής λύσης.
ΑΚΟΜΑ και σήμερα προσπαθούν με διάφορες προφάσεις να αχρηστεύσουν την υπό εξέλιξη προσπάθεια των ΗΕ για συμφωνία στους όρους αναφοράς και επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, αντιπαραβάλλοντας ως υπαλλακτική λύση την θεωρία του τάχατες οικονομικού και πολιτικού κόστους στην Τουρκία.
Η ΘΕΩΡΙΑ αυτή δεν είναι καινούργιο φρούτο στην μετά το 1974 ιστορία του κυπριακού. Είναι στην ουσία η σύγχρονη μετάλλαξη μίας άλλης μεγάλης θεωρίας του απορριπτισμού, εκείνης του μακροχρόνιου αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, που μας στοίχισε δεκάδες χαμένες ευκαιρίες λύσης, με τελευταία επί των ημερών της, το Σχέδιο Αναν.
ΤΙ ΜΑΣ έλεγαν τότε; Όσο περνούν τα χρόνια η Τουρκία θα κουραστεί, δεν θα αντέξει το πολιτικό και οικονομικό κόστος του κυπριακού και κάποια ώρα θα τα μαζέψει και θα φύγει από την Κύπρο. Γι αυτό και δεν υπάρχει λόγος να δεχθούμε οτιδήποτε λιγότερο από την τελική και πλήρη δικαίωση μας.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ πέρασαν 45 ολόκληρα χρόνια και αυτό μας λένε και σήμερα. Αφήστε τις διαπραγματεύσεις και τις συνομιλίες και ελάτε, αξιοποιώντας και τους «προθυμότατους» συμμάχους μας να της δημιουργήσουμε δυσβάσταχτο οικονομικό και πολιτικό κόστος και να την υποχρεώσουμε σε πλήρη παράδοση !
ΑΝ το εννοούσαν θα τους έλεγα απλά αφελείς. Δεν είναι όμως αφελείς αλλά κάτι πολύ χειρότερο και πολύ πιο επικίνδυνο.
Υ.Γ Για χάριν της ιστορίας περίπου αυτά μας είπε τις προάλλες και ο Μακαριώτατος μας, σε εκείνη της σπάνιας διορατικότητας πολιτική του ανάλυση, για την σημερινή κατάσταση: «Δεν με φοβίζει, μας είπε, η παρουσία των τουρκικών γεωτρύπανων στην ΑΟΖ. Κάνουν απλά περίπατο, ούτε είναι σε θέση να βρουν, ούτε είναι σε θέση να διαχειριστούν. Άστε τους να κοκορεύονται. Η Κυπριακή Δημοκρατία αν κοιτάζει την οικονομία και την Εθνική Φρουρά, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Έχουμε συμμάχους. Κανένας δεν θέλει την Τουρκία. Ούτε η Ευρώπη, ούτε η Αμερική, ούτε η Ρωσία. Η Τουρκία δεν θα τολμήσει να κάνει τίποτα. Σχοινοβατεί και κάπου θα πέσει από το σχοινί». Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, κανένας λόγος ανησυχίας και σπουδής. Μην βιάζεστε για λύση και με την οικονομία μας και τον Στρατό (!) μας, θα έλθει η ώρα που θα την τσακίσουμε την Τουρκία και πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά μας θάναι!
Loading ...
