Στην ιστορία αυτή τον πολιτογραφήσεων, που απασχολεί τις τελευταίες μέρες τα ΜΜΕ, της παραχώρησης δηλαδή της κυπριακής υπηκοότητας σε ξένους ή για να το θέσω πιο ωμά της πώλησης του κυπριακού διαβατηρίου σε πολίτες άλλων χωρών, δεν λέει κανένας όλη την αλήθεια. Δεν λέει κανένας ότι στην πραγματικότητα αυτό που πουλάμε, αυτό που πουλούν αυτοί που ασχολούνται μ’ αυτό το κοντραπάντο, δεν είναι το κυπριακό διαβατήριο, αλλά ένα ευρωπαϊκό διαβατήριο, το διαβατήριο ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και αυτοί που το αγοράζουν το αγοράζουν ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα διαβατήριο ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν η Κύπρος δεν ήταν κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι ξένοι δεν θα έρχονταν να πληρώσουν μερικά εκατομμύρια (δεν γνωρίζω πόσα ακριβώς πληρώνουν) για να το αποκτήσουν.
Όπως δεν θα πήγαιναν να αγοράσουν το διαβατήριο της Μάλτας αν η Μάλτα δεν ήταν κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πρωθυπουργός της Καμποντίας και η ανεψιά του, ο αρχηγός της Αστυνομίας και ο υπουργός Οικονομικών της Καμποντίας δεν θα αγόραζαν ποτέ ένα κυπριακό διαβατήριο για να αποκτήσουν την κυπριακή υπηκοότητα αν η Κύπρος δεν ήταν κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το κυπριακό διαβατήριο ο πρωθυπουργός της Καμποντίας και ο αρχηγός της Αστυνομίας θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Αυτό που πουλάμε, λοιπόν, δεν είναι το κυπριακό διαβατήριο. Είναι το ευρωπαϊκό διαβατήριο που εξασφαλίσαμε με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι γιατί «οι ξένοι επενδυτές που εμπιστεύονται τη χώρα μας πολλαπλασιάστηκαν ακριβώς γιατί η χώρα μας ανέκτησε διεθνώς την αξιοπιστία της» όπως υποστηρίζει ο κ. Πέτρος Δημητρίου, ο διευθυντής γραφείου του προέδρου της Δημοκρατίας. Οι τέσσερεις ή πέντε χιλιάδες κυπριακά διαβατήρια που πουλήσαμε σε ξένους δεν πουλήθηκαν λόγω της αξιοπιστίας μας.
Και το άλλο παραμύθι; Ότι όλες αυτές οι τέσσερεις ή πέντε χιλιάδες που αγόρασαν το κυπριακό διαβατήριο είναι «επενδυτές»;
Loading ...
