Ασχοληθήκαμε όλοι αρκετά, ad nauseam θα ’λεγα, με το θέμα της παραχώρησης ή μάλλον πώλησης κυπριακών διαβατηρίων σε ξένους υπηκόους, που άρχισε το 2008 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το πρόγραμμα άρχισε το 2008 όταν δόθηκε η κυπριακή υπηκοότητα σε μόνο 15 επενδυτές ενώ το 2017 δόθηκε η κυπριακή υπηκοότητα σε 503 «επενδυτές», δηλαδή πουλήθηκαν σε ξένους υπηκόους 503 διαβατήρια (Το 2016 πουλήσαμε 443 διαβατήρια, το 2015 337 και το 2014 214). Τοποθετώ τη λέξη επενδυτές σε εισαγωγικά διότι πολλοί από αυτούς που αγόρασαν το κυπριακό διαβατήριο δεν είναι επενδυτές, όπως για παράδειγμα ο Χουν Σεν, ο πρωθυπουργός της Καμποντίας και ο αρχηγός της Αστυνομίας της χώρας δεν ήρθαν στην Κύπρο για να επενδύσουν. Και μου άρεσε το σχόλιο της Μου Σοτσούα, της εξόριστης αρχηγού του κόμματος CNRP της Καμποντίας: «Κοιτάξτε τον επικεφαλής της Αστυνομίας της χώρας και τον υπουργό Οικονομικών τι υπηκοότητα έχουν. Τι σας λέει αυτό;».
Η Mu Sochua απευθύνει το ερώτημά της στους συμπατριώτες της, στους Καμποτζιανούς. Το ίδιο ερώτημα απευθύνω στους δικούς μας συμπατριώτες: «Κοιτάξτε τον επικεφαλής της Αστυνομίας της χώρας, κοιτάξτε τον Χουν Σεν τι υπηκοότητα έχουν. Τι σας λέει αυτό;». Το ίδιο ερώτημα θα πρέπει ίσως να απευθύνει η Mu Sochua και στους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα διαβατήρια που πουλήσαμε στον δικτάτορα Χου Σεν και στην παρέα του είναι ευρωπαϊκά διαβατήρια, όπως σημείωνα σε προηγούμενό μου άρθρο.
Ο Χουν Σεν ταξιδεύει με ευρωπαϊκό διαβατήριο.
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος: «Πολλές φορές έχω ζητήσει από την κυβέρνηση και ως μητροπολίτης Πάφου και ως αρχιεπίσκοπος να βοηθηθούν κάποιοι να πάρουν κυπριακή υπηκοότητα. Εμείς πάντοτε το κάνουμε για να βοηθήσουμε τον τόπο μας».
Loading ...
