Κάποτε η ομοθυμία της πολιτικής μας ηγεσίας είναι εκπληκτική. Όπως συμβαίνει σήμερα με την πανεθνική αντίδραση στην απόφαση των τραπεζών να αυξήσουν τις χρεώσεις κάποιων από τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Ιερή αγανάκτηση έχει κυριεύσει σύσσωμο το πολιτικό μας σύστημα σε βαθμό που το ένα κόμμα συναγωνίζεται το άλλο ποιο θα πρωτοστατήσει στην ακύρωση της απόφασης των τραπεζών.
Κανένας μας δεν έχει πρόθεση να συμφωνήσει με τις τράπεζες και όλοι επικροτούμε την πρωτοβουλία που ξεκίνησε ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού και έχει στόχο να μας απαλλάξει από την αύξηση των 2-3 ευρώ στην εξόφληση των λογαριασμών και των 15 στην έκδοση βιβλιαρίου επιταγών. Συμφωνούμε πως οι αυξήσεις αυτές θα επιβαρύνουν τα φτωχαδάκια και τους συνταξιούχους που αδυνατούν να αξιοποιήσουν τα αυτόματα συστήματα πληρωμής. (Η έκδοση βιβλιαρίων επιταγών δεν νομίζω να αφορά τα φτωχαδάκια και τους συνταξιούχους). Αλλά, εμείς οι φιλελεύθεροι διαγράφουμε το γεγονός ότι πρόκειται για ιδιωτικές εταιρείες που δεν είναι δυνατόν να τις απειλούμε με νομοθετήματα για να τους απαγορεύσουμε να εμπορευτούν τις υπηρεσίες τους. (Γιατί δεν μπορούν να γίνουν ειδικές ρυθμίσεις ώστε οι συνταξιούχοι και τα φτωχαδάκια να ενταχθούν σε ένα αυτόματο σύστημα πληρωμής των λογαριασμών τους [Πάγια εντολή] τη στιγμή που όλους αυτούς το κράτος τους υποχρεώνει να υποβάλουν φορολογική δήλωση μέσω διαδικτύου;).
Αυτό το πολιτικό σύστημα, η κυβέρνηση, η βουλή, τα κόμματα που εξοργίστηκαν για την κίνηση των τραπεζών να εκσυγχρονιστούν και να μεταφέρουν τις υπηρεσίες τους στην τεχνολογία όπως κάνουν όλες οι σύγχρονες τράπεζες του εξωτερικού, δεν ενοχλούνται που τα φτωχαδάκια, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, οι επιχειρήσεις και γενικά η υγιής πλευρά της κυπριακής οικονομίας θα κινδυνεύσουν με νέα κρίση επειδή η κακομαθημένη, ασθενής πλευρά της κυπριακής οικονομίας επιμένει να μην θυσιάσει ούτε σεντ για την οικονομική κρίση στην οποία μας οδήγησε. Το ευαίσθητο κομματικό σύστημα που τρέμει από οργή που οι τράπεζες θα χρεώνουν τη δουλειά τους, οχυρώνεται πίσω από νομικισμούς και αμφίβολης δικαιοσύνης δικαστικές αποφάσεις για να μην δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους της δημόσιας υπηρεσίας. Η δημόσια υπηρεσία που οδήγησε το κράτος στη χρεοκοπία, εκτόξευσε την ανεργία στο 17%, στο κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, στη δραματική μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα, στα 3 Έψιλον, στα κοινωνικά παντοπωλεία και σε αυτοκτονίες ακόμα, θα πάρει πίσω και το τελευταίο σεντ των περικοπών που υποτίθεται ότι θυσίασε την περίοδο της κρίσης. Το αποφάσισαν δικαστές που και εκείνοι θα τα πάρουν πίσω και το ευαίσθητο και αυστηρό πολιτικό μας σύστημα παρακολουθεί αδρανές οχυρωμένο πίσω από νομικισμούς. Τις τράπεζες, όμως, τις απειλεί με νομοθετήματα. Το ίδιο πολιτικό αυτό σύστημα που μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης του κράτους αποφάσισε τις διασωστικές αποκοπές που μέσα από αστείους νομικισμούς η κυπριακή δικαιοσύνη επαναφέρει, με αποτέλεσμα ο τόπος να κινδυνεύει με νέα οικονομική κρίση. «Εμείς σεβόμαστε το Δικαστήριο, σεβόμαστε τη δικαιοσύνη του τόπου μας», δήλωσε χθες ο ηγέτης της ΠΑΣΥΔΥ, Γλαύκος Χατζηπέτρου. Τον τόπο, όμως, ποιος τον σέβεται;
Loading ...
