«Σε νέες προκλητικές ενέργειες προβαίνουν οι Tούρκοι στη νεκρή ζώνη, αυτή τη φορά στην περιοχή της Αυλώνας (…) Οι παραβιάσεις της νεκρής ζώνης συνεχίζονται κάθε φορά και με πιο προκλητικό τρόπο. Χθες Τούρκοι εισέβαλαν στη νεκρή ζώνη σε χωράφια Ελληνοκυπρίων εκτοπισθέντων από την Αυλώνα». Αυτά αναφέρονται σε ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στον «Φιλελεύθερο» (30 Νοεμβρίου 2019) κάτω από τους τίτλους «Νέα εισβολή στη νεκρή ζώνη: Εποικοι σπέρνουν χωράφια και μαζεύουν ελιές Ελληνοκυπρίων».
Και εγώ επιμένω. Επιμένω να θυμίζω και απολογούμαι για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες στους αναγνώστες μου, αλλά το θεωρώ υποχρέωσή μου να επιμένω. Να επιμένω γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος να θυμίζει το έγκλημα που διεπράχθη εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού το 2004. Επιμένω να θυμίζω ότι σήμερα δεν θα υπήρχε αυτό που αποκαλούμε νεκρή ζώνη. Όλη η νεκρή ή ουδέτερη ζώνη θα είχε επιστραφεί και θα ανήκε σήμερα στην ελληνοκυπριακή πολιτεία από τον Αύγουστο του 2004. Και δεν θα εισέβαλλαν σ’ αυτήν Τούρκοι έποικοι. Πέρα από αυτό, η Αυλώνα, το χωριό Αυλώνα θα είχε επιστραφεί τον Οκτώβριο του 2006 και οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί του δεν θα ήταν εκτοπισμένοι. Η Αυλώνα θα είχε επιστραφεί τον Οκτώβριο του 2006 μαζί με τα χωριά Αχερίτου, Καλοψίδα, Κοντέα, Λιμνίτης, Αμμαδιές, Λύση, Μακράσυκα, Ξερόβουνος, μαζί με την περιοχή νοτιοδυτικά των Βαρωσίων στην Αμμόχωστο, 12 χιλιάδες πρόσφυγες θα επέστρεφαν στα σπίτια τους και στις περιουσίες τους.
Αλλά, απολογούμαι που σας τα θυμίζω αυτά όλα, που τα θυμίζω σ’ αυτούς που δεν επέστρεψαν, για τις χιλιάδες, τις δεκάδες χιλιάδες που έμειναν μακριά από τα σπίτια και τις περιουσίες τους, γιατί ο ένας δεν ήθελε από πρόεδρος να γίνει κοινοτάρχης και ο άλλος ήθελε να τσιμεντώσει το ναι. Κι εμείς, θλιβεροί κομπάρσοι, απλώς να τα θυμίζουμε σε ένα κοινό που δεν θέλει να θυμάται ή μάλλον δεν θέλει να του τα θυμίζουν.
Loading ...
