Συνήθως, οι απόψεις και οι θέσεις Ελλαδιτών πολιτικών αναλυτών, καθηγητών και δημοσιογράφων που φτάνουν στην Κύπρο είναι του επιπέδου των συνθημάτων που ακούγονται σε μαθητικές και θορυβώδεις διαδηλώσεις. Φωνές λογικής και πολιτικής ωριμότητας ακούγονται επίσης, αλλά στην Κύπρο φτάνουν σπάνια. Όπως του Σωτήρη Βαλντέν ο οποίος σε ένα χθεσινό (9/12/19) άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», υπενθυμίζει ότι από τον περασμένο Ιούνιο ο Κώστας Σημίτης επισήμανε τους κινδύνους ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία. «Υπενθύμισε ότι στα ζητήματα που μας χωρίζουν υπάρχει και η άποψη της άλλης πλευράς, πως το διεθνές δίκαιο και ο διεθνής παράγοντας δεν είναι εξ ολοκλήρου με το μέρος μας και ότι, τέλος, επιβάλλεται να αναζητηθούν λύσεις που αναπόφευκτα θα περιλαμβάνουν συμβιβασμούς και για τις δύο χώρες».
Αυτό που διαψεύδεται σήμερα, γράφει ο αρθρογράφος, είναι πως Κύπρος και Ελλάδα θα μπορέσουμε απρόσκοπτα να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών της ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, αποκλείοντας στην ουσία την Τουρκία από τις θάλασσες αυτές και αποσυνδέοντας την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ από την επίλυση του Κυπριακού. Όπως αναφέρει, πιστεύαμε πως αυτά θα τα πετύχουμε στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο, στον Τραμπ και στην Ευρώπη, σε τοπικές περιφερειακές συμμαχίες και, κυρίως, στην εκτίμηση πως ο Ερντογάν δεν θα αντιδράσει σοβαρά λόγω των πολλαπλών εσωτερικών και εξωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει. «Όμως ο Ερντογάν αντέδρασε και φαίνεται πως θα αντιδράσει κι άλλο. Κανείς τρίτος δεν τον εμπόδισε, ούτε φαίνεται πως θα τον εμποδίσει, σίγουρα όχι στρατιωτικά, αλλά ούτε και πολιτικά καθώς η αντιπαράθεση της Δύσης με την Τουρκία υπακούει σε άλλη ατζέντα και έχει ως όριο τη στρατηγική σημασία της χώρας».
Ο Σ. Βαλντέν εξηγεί ότι «η Τουρκία έχει και αυτή το δικό της αφήγημα, επικαλείται και αυτή το διεθνές δίκαιο και κρίνει ενέργειες της Λευκωσίας και της Αθήνας ως μονομερείς και προκλητικές. Οι τρίτοι και οι διεθνείς θεσμοί δεν αποδέχονται εξ ολοκλήρου τη δική μας ερμηνεία του διεθνούς δικαίου, ιδίως όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, ενώ επιρρίπτουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά μεγάλο μέρος της ευθύνης για το αδιέξοδο στο Κυπριακό». Γράφει ότι από το ιστορικό των ελληνοτουρκικών σχέσεων υπήρξαν στιγμές που πλησιάσαμε σε λύσεις και πως αυτό το μονοπάτι πρέπει επειγόντως να ακολουθήσουμε και καταλήγει: «Δρόμος για λύση υπάρχει και στην Κύπρο. Αρκεί να αποδεσμευτούμε από τον εναγκαλισμό των απορριπτικών και να επιδιώκουμε ειλικρινά ρεαλιστική λύση, αντί να ονειρευόμαστε ενεργειακές ουτοπίες. Πρωτοβουλίες προς την παραπάνω κατεύθυνση πρέπει να παρθούν το συντομότερο… Σήμερα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από χθες αλλά αύριο θα είναι πολύ πιο δύσκολα από σήμερα».
Loading ...
