EΓΡΑΦΑ την περασμένη εβδομάδα ότι η επίταξη του αεροδρομίου του Λευκονοίκου από την Τουρκία, για τα άοπλα και οπλισμένα drones της, αποτελούσε το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την μετατροπή των κατεχομένων σε μία πανίσχυρη αεροναυτική στρατιωτική βάση με ακτίνα δράσης σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και σε λίγες μόνο ώρες, ήλθε δυστυχώς η επιβεβαίωση με τις πληροφορίες ότι η Τουρκία, ετοιμάζει και μεγάλη ναυτική στρατιωτική βάση στην περιοχή του Τρικώμου, αλλά και επεκτάσεις στο αεροδρόμιο Λευκονοίκου, για να μπορεί να χρησιμοποιείται από πολεμικά αεροσκάφη τύπου F-16.
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ αυτά, σε συνδυασμό με την συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης αποδεικνύουν ότι η Τουρκία, αφού με την ανοχή των μεγάλων «ξεμπέρδεψε» με τον καλύτερο γι αυτήν τρόπο από την Συρία, το Ιράκ και τις Κουρδικές περιοχές, μετακινεί τώρα το κέντρο βάρους των γεωστρατηγικών συμφερόντων και βλέψεων της, στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτό είναι ένα νέο δεδομένο που πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας και να μας προσγειώσει, όσον αφορά το κυπριακό.
ΚΑΙ ΕΞΗΓΟΥΜΕ: Όσο περνά ο καιρός η δική μας θέση θα εξασθενίζει ενώ αντίθετα της Τουρκίας θα ενδυναμώνεται για τον απλούστατο λόγο γιατί εμείς είμαστε ο πιο «αδύναμος κρίκος» στην περιοχή και η Τουρκία ο πιο ισχυρός, που όπως έδειξε και πολύ πρόσφατα και στη Συρία, παίρνει πάντα αυτό που θέλει.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ξεγελούν ούτε οι πολύ καλές σημερινές σχέσεις μας με άλλες χώρες της περιοχής, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, ούτε οι Τριμερείς μας συνεργασίες, ούτε η ευρωπαϊκή μας «ομπρέλα», ούτε οι συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, ούτε η «σταθερή και διαχρονική μας φιλία» με το «ξανθό γένος» του Πούτιν, ούτε ακόμα ο αποτρεπτικός ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα.
ΙΣΡΑΗΛ και Αίγυπτος είναι δύο χώρες που σήμερα δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία, όμως όπως έδειξαν και στο παρελθόν από την μία μέρα στην άλλη, μπορεί να τα κάνουν «πλακάκια» μαζί της. Οι ευρωπαίοι είναι πολύ καλοί στις δηλώσεις καταδίκης και αλληλεγγύης, αλλά την Τουρκία συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να την έχουν στα όπα-όπα. Οι αμερικανοί είδαμε πως «πουλήσανε» εν μία νυκτί τους Κούρδους, ο Πούτιν είναι ο στενότερος συνεργάτης και φίλος του Ερντογάν και η Ελλάδα, που έχει και εκείνη τα ανοιχτά θέματα της με την Τουρκία, φωνάζει από χίλια μίλια μακριά, ότι θέλει να αποφύγει επιπλέον «εθνικούς μπελάδες» και μπλεξίματα.
ΚΑΠΟΙΟΙ «φλογεροί» υπερπατριώτες, θα πουν φυσικά ότι η εκτίμηση αυτή είναι πολύ μοιρολατρική και ότι εκείνο που λέω, είναι να συνθηκολογήσουμε και να παραδοθούμε στις τουρκικές ορέξεις.
ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ. Εκείνο που λέω είναι ότι πρέπει να πάψουμε επιτέλους να είμαστε κοντόφθαλμοι και αιθεροβάμονες, να είμαστε ρεαλιστές και να προλάβουμε τα γεγονότα πριν αυτά μας προλάβουν, για μία ακόμα φορά, προσπαθώντας να λύσουμε το κυπριακό πριν το λύσει κατά οδυνηρό για εμάς τρόπο και με την δύναμη της ισχύος της, η εκτός ελέγχου και αποθρασυνθείσα πλήρως, Τουρκία.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να αποδεχθούμε μία πικρή αλήθεια και μία ωμή πραγματικότητα. Η πικρή αλήθεια είναι ότι στο κυπριακό έγινε νόμος το «κάθε πέρσι και καλύτερα» και το «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα» και η ωμή πραγματικότητα ότι για να λυθεί ένα πρόβλημα όπως το κυπριακό, χρειάζονται συμβιβασμοί, παραχωρήσεις και υποχωρήσεις και αυτές γίνονται πάντα από τους πιο αδύνατους και από αυτούς που έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα ή και όλα, από την μη επίλυση του.
ΑΝ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ αυτά και αναλάβουμε εδώ και τώρα, εμείς που καιγόμαστε για την λύση, σοβαρές, ρεαλιστικές και γενναίες πρωτοβουλίες, μπορούμε να προλάβουμε ακόμα την Τουρκία.
ΑΝ ΟΧΙ, τα χειρότερα και την απόλυτη καταστροφή, τη βλέπουμε. Είναι ήδη έξω από την πόρτα μας!
Loading ...
