«Πριν από την κορύφωση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά, τον Ιούλιο του 2017, ο Χριστοδουλίδης μοίραζε από το παρασκήνιο στους δημοσιογράφους παραπλανητική πληροφόρηση και δηλητηρίαζε την κοινωνία με φοβίες, ενώ ο Αναστασιάδης επεδίωξε συνάντηση με τον Τσαβούσογλου για να του πει ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτα με τους Τουρκοκύπριους και ότι έπρεπε να αναζητηθούν άλλες μορφές λύσης. Του ζήτησε πίστωση χρόνου για να πάει σε εκλογές και υποσχέθηκε ότι στη συνέχεια θα αναλάμβανε πρωτοβουλίες να τα μοιράσουμε όλα, περιλαμβανομένων των υδρογονανθράκων. Παρ’ όλα αυτά, επέστρεψε στην Κύπρο καταγγέλλοντας την Τουρκία για αδιαλλαξία, ενώ στο παρασκήνιο μιλούσε για την αποφασιστικότητά του να προωθήσει λύση δύο κρατών. Μέχρι και ειδική ενημέρωση έκανε στο Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ έφτασε στο σημείο να παροτρύνει δημόσια την Τουρκία να τρυπήσει στον βορρά και ανέθεσε σε κορυφαίο διπλωμάτη να του ετοιμάσει μελέτη για διχοτόμηση της ΑΟΖ.», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μακάριος Δρουσιώτης σε άρθρο του με τίτλο, «Θα γίνει πόλεμος για το αέριο; Μπορεί…», που δημοσιεύτηκε στον Πολίτη και στη Cyprus Mail στις 26/01/2020.
Αυτά που αποκαλύπτει ο αρθρογράφος πραγματικά σοκάρουν. Διαβάζοντας αυτά που ισχυρίζεται σου κόβεται η ανάσα, σε λούζει κρύος ιδρώτας. Είναι από τις περιπτώσεις που εύχεσαι να είναι ένα κακό όνειρο που πέρασε. Εύχεσαι ο αρθρογράφος είτε να ψεύδεται είτε να επιδίδεται σε πολίτικο κουτσομπολιό χωρίς αποδείξεις και επαρκή τεκμηρίωση.
Αν και για τα διαμειφθέντα στο Κράνς Μοντανά έχουν δει το φώς της δημοσιότητας πολλά αντιφατικά αφηγήματα, το να επιμένει αρθρογράφος, αυτήν την χρονική στιγμή που ίσως να είναι η τραγικότερη που έχουμε βρεθεί αναφορικά με το εθνικό θεμα, τότε το θέμα παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Το να ισχυρίζεται κάποιος, επωνύμως, ότι η δική μας πλευρά συνεννοήθηκε με τον κατακτητή για λύση δύο κρατών είναι πρωτόγνωρο και εξωφρενικό.
Στην μακροχρόνια ιστορία του Κυπριακού όλοι ανεξαιρέτως οι Ε/Κ ηγέτες έχουν επικριθεί, δικαίως ή αδίκως, από πολιτικούς αντιπάλους για λάθος χειρισμούς. Άλλοι χαρακτηρίστηκαν ενδοτικοί, άλλοι απορριπτικοί, άλλοι κινούμενοι από προσωπικές φιλοδοξίες και άλλοι από εμμονές για την μη λύση. Όμως είναι η πρώτη φορά που η δική μας πλευρά κατηγορείται ευθέως, από Ε/Κ χείλη, ότι συνεννοήθηκε με τους Τούρκους για το Taksim του Ντενκτάς. Στην ουσία ο αρθρογράφος κατηγορεί την Ε/Κ ηγεσία για εθνική μειοδοσία. Αν η συνεννόηση με τους Τούρκους για διχοτόμηση της πατρίδας μας δεν είναι μειοδοσία τότε τι μπορεί να είναι;
Το θέμα όμως παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις αν συνυπολογισθεί το γεγονός ότι ο αρθρογράφος δεν είναι ο πρώτος τυχόντας. Πρόκειται για ένα έμπειρο δημοσιογράφο, ιστορικό ερευνητή, πολιτικό αναλυτή και συγγραφέα ο οποίος ασχολείται διαχρονικά με το Κυπριακό.
Δραματικό ακόμα είναι το ότι ο συγγραφέας δεν μιλά γενικά και αόριστα αλλά με «διευθύνσεις και ονόματα». Άκουσον άκουσον. «Μέχρι και ειδική ενημέρωση έκανε στο Υπουργικό Συμβούλιο», για λύση δυο κρατών. Έλεος. Επιτέλους που είναι οι υπουργοί που τότε μετείχαν στο υπουργικό συμβούλιο να διαψεύσουν όλα αυτά τα επιεικώς εθνικά απαράδεκτα. Το ελάχιστο χρέος που έχουν απέναντι στην πατρίδα είναι να αποδείξουν ότι όλα αυτά είναι φαντασιώσεις του αρθογράφου. Είτε τους αρέσει είτε όχι, όσο σιωπούν έμμεσα επιβεβαιώνουν το άρθρο.
Πρόσκληση – πρόκληση προς τους τότε υπουργούς. Ένας προς έναν θα πρέπει να κληθούν να απαντήσουν. Αν πράγματι συμμετείχαν σε ειδική ενημέρωση για την διχοτόμηση τότε είναι συνυπεύθυνοι.
«Ανέθεσε σε κορυφαίο διπλωμάτη να του ετοιμάσει μελέτη για διχοτόμηση της ΑΟΖ», αναφέρεται στο άρθρο. Η κατρακύλα και ο εθνικός ξεπεσμός συνεχίζεται. Αν είναι ποτέ δυνατόν ο Ε/Κ ηγέτης να μελετά το ενδεχόμενο διχοτόμησης της ΑΟΖ. Επιτέλους ποίος είναι αυτός ο διπλωμάτης, που αν πράγματι ανέλαβε αυτό το αντεθνικό έργο, τότε κάθε άλλο παρά κορυφαίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Από την άλλη όμως ο κ. Δρουσιώτης, καθηκόντως, θα πρέπει άμεσα να τον κατονομάσει. Διαφορετικά κινδυνεύει να κατηγορηθεί ο ίδιος ως «κορυφαίος πολιτικός κουτσομπόλης».
«Ο Χριστοδουλίδης μοίραζε από το παρασκήνιο στους δημοσιογράφους παραπλανητική πληροφόρηση και δηλητηρίαζε την κοινωνία με φοβίες», συνεχίζει ο αρθρογράφος. Δηλαδή την ώρα που παιζόταν το μέλλον αυτού του τόπου ο δικός μας ΥΠΕΞ (τότε ΚΕ) έπαιζε πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια; Γιατί δεν αντιδρά επιτέλους ο κ. Χριστοδουλίδης. Ο κατά τα άλλα λαλίστατος και εύθικτος ΥΠΕΞ γιατί τηρεί σιγή ιχθύος. Γιατί δεν διαψεύδει τον αρθρογράφο;
Τέλος, τι έχει να πει για όλα αυτά ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Τι έχει να δηλώσει ο πρόεδρος του Κυβερνώντος κόμματος, ο ηγέτης της παράταξης της λύσης και επανένωσης; Πως είναι δυνατόν να μιλά για ενότητα και συστράτευση όταν αιωρούνται τέτοιες πρωτόγνωρες κατηγορίες; Πως μπορεί να επικαλείται τις παρακαταθήκες του Γλαύκου Κληρίδη και να παρουσιάζεται ως ο συνεχιστής της πολιτικής του; Αν βέβαια έχει τα στοιχεια, γιατί δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία, εκστρατεία θα έλεγα, να διαψεύσει τον Μακάριο Δρουσιώτη;
Συνιστά πολιτική ανωμαλία να επικρίνει τους πολιτικούς του αντιπάλους για δημιουργία τοξικού κλίματος την στιγμή που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα τοξικότερα που έχουν ποτέ γραφεί .
Πέρασαν ήδη δύο εβδομάδες από την δημοσίευση του επίμαχου άρθρου. Καμία αντίδραση από κυβερνητικής πλευράς. Καμία αντίδραση ή διαμαρτυρία από τους πολίτες. Καμία αντίδραση από τις αυτοαποκαλούμενες πατριωτικές δυνάμεις.
Αντί όλα αυτά να ήταν το κύριο θέμα συζήτησης, έπεσε στα μαλακά. Τι στα μαλακά, δεν πήρε κανένας χαμπάρι. Το όλο θέμα αντιμετωπίστηκε σαν κουτσομπολιό σκανδαλοθηρικής φυλλάδας που ασχολείται με θέματα της showbiz.
Σίγουρα ο κάθε εθνικά σκεπτόμενος πολίτης εύχεται και ελπίζει να πρόκειται περί απαράδεκτων συκοφαντιών. Από την άλλη όμως χρειάζεται να πεισθεί με τεκμηριωμένες διαψεύσεις. Το «πίστευε και μη ερεύνα» δεν μπορεί να είναι θέση όταν πρόκειται για θέματα εθνικής επιβίωσης. Το ρητό «η σιωπή είναι χρυσός» δεν ισχύει στην προκειμένη περίπτωση. Αντίθετα, «Η σιωπή είναι χειρότερη γιατί όλες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δηλητηριώδεις», όπως έλεγε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρήντριχ Νίτσε.
Loading ...
