πριν 9 ώρες
OMEGANEWS: Η Άγκυρα ταράζει τα ήρεμα νερά...
πριν 11 ώρες
Δείτε απόψε στο OMEGANEWS (18 Απριλίου 2024)
πριν 17 ώρες
Ο κ. Γιαννάκης Λ. Ομήρου είναι τέως πρόεδρος της Βουλής των αντιπροσώπων και πρώην αρχηγός της ΕΔΕΚ, του σοσιαλιστικού κόμματος ή κινήματος που ίδρυσε ο Βάσος Λυσσαρίδης. Συνεπώς, ο κ. Ομήρου δικαιωματικά ανήκει στην πολιτική ελίτ της νήσου. Τα τελευταία χρόνια, από τότε που απομακρύνθηκε από την προεδρία της Βουλής και από την ηγεσία της ΕΔΕΚ, ο κ. Ομήρου γράφει άρθρα αντίγραφα των οποίων στέλνει σε όλες τις εφημερίδες, οι οποίες τα δημοσιεύουν. Στο τελευταίο άρθρο του, που φέρει τον τίτλο «Ο ταραγμένος Μάρτιος του 1964» (και το οποίο δημοσιεύθηκε στην «Αλήθεια» στις 8 Μαρτίου 2020), ο πρώην αρχηγός της ΕΔΕΚ αναφέρεται, όπως φαίνεται και από τον τίτλο του άρθρου, στον «Μάρτιο του 1964, που υπήρξε κρίσιμος και καθοριστικός για την Κύπρο, κυρίως ως προς την προσπάθεια της Τουρκίας και των οργάνων της στην τουρκοκυπριακή κοινότητα να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία».
Ο κ. Ομήρου επιχειρεί, 56 χρόνια από τον Μάρτιο του 1964 μια μονόπλευρη αφήγηση για τα γεγονότα του 64 και «την όλην δυσάρεστιν κατάστασιν», παραθέτοντας απόσπασμα από επιστολή του Μακαρίου (ημερομηνία 1.3.1964) προς τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Γεώργιο Παπανδρέου στην οποία ο Μακάριος ανέφερε «πιστεύω ακραδάντως ότι την ευθύνη δια τα τραγικά τούτα γεγονότα και την όλην δυσάρεστον κατάστασιν φέρει εξ ολοκλήρου η τουρκοκυπριακή πλεύρα». Ο κ. Ομήρου δεν αναφέρει τίποτα στο άρθρο του για την οργάνωση Ακρίτας κάνοντας λόγο για «παράνομες, εξτρεμιστικές οργανώσεις της ελληνικής κοινότητας της Κύπρου», ενώ ασφαλώς γνωρίζει ή όφειλε να γνωρίζει τί ακριβώς ήταν η οργάνωση Ακρίτας, ποιοί ήταν οι ιδρυτές της και ποιοί ήταν οι στόχοι της.
Ο ταραγμένος Μάρτιος του 1964 δεν ήρθε τότε ουρανοκατέβατος. Προηγήθηκε το 1963, προηγήθηκαν τα 13 σημεία και πολλά άλλα όταν ο Μακάριος αποφάσισε χωρίς καμιά συνεννόηση με την Ελλάδα να καταργήσει τις συμφωνίες που ο ίδιος είχε υπογράψει και οι οποίες αποτελούσαν το Νενικήκαμεν.
Αλλά, μετά από τόσα χρόνια, οι πολιτικοί μας δεν θα έπρεπε να ήταν πιο προσγειωμένοι όταν αποφασίζουν να ασχοληθούν με το παρελθόν και να μην παραμένουν προσκολλημένοι σε στερεότυπα μιας εποχής και σε μονόπλευρες και μονοκόμματες αφηγήσεις;