Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στη διπλανή στήλη, προχτές Τετάρτη, («Αλήθεια», 18/3/2020), ο κ. Αντώνης Παπαχριστοδούλου εισάγει μια νέα προσέγγιση σε σχέση με τις διελεύσεις από και προς τα κατεχόμενα, παίρνοντας αφορμή από «τη νοοτροπία και συμπεριφορά του δίδυμου Τατάρ-Οζερσάι που έκλεισε τα οδοφράγματα». Αν και αναδεικνύει την δυσφορία του έναντι της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς του διδύμου Τατάρ και Οζερσάι, εντούτοις, ο κ. Παπαχριστοδούλου «τους ευχαριστεί» που έκλεισαν τις διελεύσεις «και μας δίνουν την ευκαιρία για αναθεώρηση της πολιτικής μας στο θέμα των οδοφραγμάτων». Για να είμαι ακριβής, δεν είναι καμιά νέα προσέγγιση η αναθεώρηση της πολιτικής μας στο θέμα των οδοφραγμάτων, δηλαδή το πλήρες και μόνιμο κλείσιμο των διελεύσεων. Πρόκειται για πάγια θέση της ΕΔΕΚ, του ΕΛΑΜ της Αλληλεγγύης και κάποιων άλλων περιθωριακών ακραίων, των οποίων οι απόψεις είναι το ίδιο προοδευτικές και πάντοτε ταυτόσημες σε ό,τι αφορά το εθνικό μας ζήτημα. Τα επιχειρήματα είναι τα ίδια για όλους. Τα οδοφράγματα εξυπηρετούν μόνο τους Τουρκοκύπριους (οικονομικά) και τους Ελληνοκύπριους εγκληματίες, τυχοδιώκτες, κουμαρτζήδες, καμπαρετζήδες και τους United. Αυτούς, δηλαδή, που λιγουρεύονται τους τουρκαλάδες και την «όποια λύση».
Ακόμα και σε καταστάσεις ανωτέρας βίας, όπως είναι η περίπτωση της πανδημίας του κορωνοϊού, η κυπριακή κυβέρνηση δεν έκλεισε όλες τις διελεύσεις, ούτε και προσωρινά, αφήνοντας ζωντανό τον μηχανισμό επαφής Ελληνοκυπρίων – Τουρκοκυπρίων, ελεύθερης και κατεχόμενης Κύπρου. Διότι, τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου δεν είναι μια άλλη χώρα ή μια τουρκική επαρχία με την οποία δεν θέλουμε να έχουμε επαφή και σχέση. Πέρα από τα οδοφράγματα είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας που κοπιάσαμε να εντάξουμε ως ενιαίο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και για να είναι συνδεδεμένο με την υπόλοιπη Κύπρο συμφωνήσαμε τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, έναν κανονισμό που έχει πρακτική αξία μόνο μέσα από τις διελεύσεις που ορισμένοι Ελληνοκύπριοι θέλουν να κλείσουμε και να αποξενώσουμε τη μισή μας χώρα.
Αυτοί που έκλεισαν όλα τα οδοφράγματα, χωρίς να αφήσουν παραμικρή σχισμή επαφής, συνεννόησης και συνεργασίας είναι οι ακραίοι διχοτόμοι των κατεχομένων, Τατάρ και Οζερσάι. Δεν θα ευχαριστούσα ποτέ το δίδυμο Τατάρ – Οζερσάι για τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά τους. Αν τα οδοφράγματα τους πλούτιζαν, όπως λέει ο μύθος των υποστηριχτών της οριστικής διχοτόμησης, δεν θα τα έκλειναν. (Μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία της JCC θα ήταν πολύ διαφωτιστική για την κοινότητα που αφήνει τα περισσότερα χρήματα στην άλλη πλευρά).
Παρεμπιπτόντως, χθες, ο πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης μας έδωσαν το νόημα της διατήρησης της επαφής μεταξύ των ελευθέρων και των κατεχομένων περιοχών ενόψει του οφθαλμοφανούς δεδομένου ότι η Κύπρος βρίσκεται σε διαδικασία επανένωσης. Μπορεί να μην επιτεύχθηκε εδώ και τέσσερις δεκαετίες, αλλά δεν χρειάζεται να ξεγράψουμε κιόλας τον τόπο μας. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Μουσταφά Ακιντζί, λοιπόν, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν υπογράμμισαν τη σημασία της συνέχισης της συνεργασίας στο πλαίσιο της Τεχνικής Επιτροπής για την υγεία στο θέμα του κορωνοϊού. Οι δύο ηγέτες, προστίθεται στην ανακοίνωση, συμφώνησαν ότι θα κάνουν κάθε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση και επιβεβαίωσαν την αποφασιστικότητά τους να αγωνιστούν από κοινού ενάντια σε αυτόν τον κοινό κίνδυνο. Και εμείς θα τους κτίσουμε τοίχο;