H Ταϊβάν είναι μια χώρα 23,6 εκατ. ανθρώπων, σε απόσταση μόνο 81 μιλίων από την Κίνα – όπου τουλάχιστον 800.000 πολίτες της ζουν και εργάζονται – και συνδέεται με αυτή με πολλές καθημερινές αεροπορικές πτήσεις. Όταν άρχισε να εξαπλώνεται ο κορωνοϊός στην Κίνα, ήταν λογικό πολλοί να υποθέσουν πως η Ταϊβάν θα ήταν μια από τις πρώτες χώρες που θα αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα. Κι όμως. Ενώ διανύουμε τον τέταρτο μήνα της επιδημίας, που έχει στοιχίσει παγκοσμίως τη ζωή σε περισσότερους από 25 χιλιάδες ανθρώπους και άνω των 350.000 έχουν ασθενήσει, η Ταϊβάν έχει καταφέρει να διατηρήσει έναν πολύ χαμηλό αριθμό κρουσμάτων, μόλις 150 (μέχρι το περασμένο Σάββατο) και έχουν καταγραφεί μόνο δύο νεκροί. Αυτό μάλιστα σε αντίθεση με άλλες γειτονικές χώρες της Κίνας, όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα που μόλις τις τελευταίες ημέρες φαίνεται πως καταφέρνουν να ελέγξουν τον ιό.
Και αυτό που είναι ακόμη πιο αξιέπαινο και κάνει πολλούς ειδικούς σε θέματα διαχείρισης κρίσεων στον τομέα της Δημόσιας Υγείας να αναφέρονται στην Ταϊβάν ως μια χώρα με υποδειγματική ανταπόκριση στην κρίση, είναι ότι το κατάφερε μόνη της. Η Ταϊβάν επέβαλε απαγόρευση πτήσεων αμέσως μετά το ξέσπασμα του ιού, όσοι έφτασαν από την Κίνα τις πρώτες ημέρες μπήκαν σε υποχρεωτική 14ήμερη καραντίνα και σε κάθε δημόσιο κτήριο τοποθετήθηκαν συσκευές απολύμανσης, ενώ οι βάρδιες καθαρισμού κάλυπταν όλο το 24ωρο.
Τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά εντυπωσιακά, αλλά, όπως γράφαμε πρόσφατα και για την Σιγκαπούρη, τα εύσημα δεν ανήκουν μόνο στο κράτος, αλλά και τους πολίτες του. Το κατόρθωμα δεν οφείλεται μόνο στην αποφασιστικότητα και την πολιτική θέληση του συστήματος, αλλά κυρίως στην διάθεση των πολιτών να υπακούσουν στις υποδείξεις, τις εντολές ή ακόμη και τις διαταγές των αρχών.
Πρέπει να πούμε ότι η Κύπρος δεν είναι το καλύτερο, ούτε και το χειρότερο βεβαίως, παράδειγμα. Μελετώντας τις καταγγελίες της αστυνομίας διαπιστώνει κανείς ότι υπάρχει σχεδόν πλήρης συμμόρφωση. Δηλαδή υποστατικά και άλλες δραστηριότητες που όφειλαν να κλείσουν, έκλεισαν, αλλά αυτό που συνέβη ανάμεσα στις τάξεις της κοινωνίας ήταν απολύτως αποκαρδιωτικό. Όταν το Σαββατοκύριακο έδωσε στους απλούς πολίτες την δυνατότητα αυτοελέγχου, διαπιστώθηκε η απόλυτη ασυδοσία και κυρίως η απουσία συνείδησης. Οι Κύπριοι πολίτες δεν απέδειξαν συναίσθηση ή μάλλον ευαισθησία απέναντι τους συμπολίτες τους που κινδυνεύουν, είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω παθήσεων της υγείας τους. Όσοι αισθάνονται ότι δεν κινδυνεύουν (από αφέλεια βεβαίως) συμπεριφέρθηκαν όπως υποδεικνύει μια ντροπιαστική για την κυπριακή κοινωνία παροιμία, «απ’ ον φορτώνει πο’ ‘σσω σου, τάνατου να φορτώσει». Αυτά, πληρώνονται όμως.
Loading ...
