ΟΣΟΙ παρακολουθούν την εξέλιξη της πανδημίας του κορωνοϊού παγκοσμίως και ακούνε προσεχτικά τους ειδικούς και όχι απλά όποιον βγαίνει σε ένα κανάλι και αυτοχρίζεται ειδήμονας, αντιλαμβάνονται ότι εμείς εδώ στην Κύπρο δεν φτάσαμε ακόμα στην κορύφωσή της και ότι έχουμε ακόμα και δρόμο να διανύσουμε και πολύ πόνο να ζήσουμε.
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ επίσης, ότι συγκριτικά με άλλες χώρες, η κατάσταση στην Κύπρο παραμένει ελεγχόμενη, λόγω κυρίως των έγκαιρων και σοβαρών μέτρων προστασίας που λήφθηκαν, χωρίς όμως αυτό σε καμία περίπτωση να δικαιολογεί εφησυχασμό ή υποτίμηση του κινδύνου. Ο κορωνοϊός αποδείχθηκε πολύ ύπουλη και απρόβλεπτη ασθένεια και ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ όμως και κάτι ακόμα. Κάποια ώρα, αλλού αργότερα, αλλού γρηγορότερα, η πανδημία θα υποχωρήσει και σε 1-2 μήνες από σήμερα η κανονικότητα στις ζωές μας θα επανέλθει και αυτό έχει τεράστια σημασία να το συνειδητοποιήσουμε όλοι.
Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ δεν είναι ούτε το τέλος της ανθρωπότητας, ούτε φυσικά το τέλος της Κύπρου. Θα αφήσει πίσω του απώλειες ανθρώπινων ζωών, ταλαιπωρία, καταπίεση, στέρηση ελευθεριών και συνηθειών, οικονομική ζημιά, αλλά θα περάσει και η ζωή θα αρχίσει και πάλι να παίρνει τις στροφές της, να μπαίνει στους ρυθμούς της και να επανέρχεται στην προτεραία καθημερινότητα και ρουτίνα της και με τα καλά της και με τα κακά της και με τα προβλήματα της και με τις δυσκολίες της.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για δύο κυρίως λόγους: Και για να αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο να περάσουμε την τεράστια δυσκολία της σημερινής συγκυρίας με συντεταγμένο τρόπο και κάνοντας αυτά που πρέπει, (είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει), για να κλείσουμε το συντομότερο δυνατό την θλιβερή αυτή παρένθεση, αλλά και για να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε ότι υπάρχει και αύριο και γι αυτό δεν θα πρέπει, με την δικαιολογία του κορωνοϊού να ισοπεδώσουμε και διαλύσουμε τα πάντα, λες και έφτασε η συντέλεια του κόσμου.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ νοήμων άνθρωπος που δεν αντιλαμβάνεται ότι η απραξία και το πάγωμα της αγοράς για 2-3 μήνες και η δεδομένη απώλεια των δύο ίσως πρώτων ουσιαστικά μηνών (Μάιος-Ιούνιος) της τουριστικής περιόδου, θα ματώσει σοβαρά την οικονομία μας και θα προκαλέσει όχι ευκαταφρόνητη οικονομική ζημιά. Όμως όπως ούτε η αντιμετώπιση του κορωνοϊού δικαιολογεί αχρείαστο και ζημιογόνο πανικό, ούτε και η αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του κορωνοϊού δικαιολογεί παρόμοιο πανικό και βεβιασμένες κινήσεις.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ και η Βουλή με τα πακέτα στήριξης που προώθησαν ή θα προωθήσουν στο επόμενο διάστημα, έβαλαν στέρεες βάσεις για να στηριχθεί ουσιαστικά σε αυτή την δύσκολη στιγμή και η οικονομία και οι επιχειρήσεις και η κοινωνία. Από εκεί και πέρα εκείνο που χρειάζεται είναι ψυχραιμία, σύνεση, αυτοσυγκράτηση, ορθολογισμός και όραμα για το πως θα πιάσουμε και πάλι την επομένη του κορωνοϊού το νήμα, από εκεί που το αφήσαμε, στις αρχές Μαρτίου.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ εκείνο που δεν χρειάζεται, γιατί εκείνο είναι που θα φέρει την πραγματική οικονομική καταστροφή, είναι να αρχίσουμε με αφορμή και δικαιολογία τις ζημιές 2-3 μηνών, να ξηλώνουμε επιχειρήσεις, να απολύουμε και να περικόπτουμε μισθούς.
ΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ μία τέτοια πεπατημένη, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι όταν σε 1 – 1,5 μήνα έλθει η ώρα της πλήρους επανεκκίνησης και της προσπάθειας για αποκατάσταση των ζημιών το γρηγορότερο, όλες οι «ομάδες» – και δεν εννοώ οι ποδοσφαιρικές – θα κατέβουν στο «γήπεδο», αποδεκατισμένες, λαβωμένες και χωρίς δυνάμεις και ικανότητα να ανταπεξέλθουν στον δύσκολο και τιτάνιο «αγώνα» που μας περιμένει.
Loading ...
