Σύμφωνα με την ρετρό στήλη της «Αλήθειας», στις 28 Μαρτίου 1992, πριν από 28 χρόνια, το κυπριακό είχε εισέλθει στην τρίτη και τελική φάση:
«Στην τελική φάση: Στην τρίτη και τελική φάση της διαδικασίας για την εξεύρεση λύσης μπαίνει το κυπριακό μετά από το αδιέξοδο που προκάλεσε η τουρκική πλευρά και μετά την εκ μέρους του προέδρου Βασιλείου διευκρίνιση της ελληνικής θέσης ότι η διαδικασία πρέπει να επισπευθεί και να καταστεί αποτελεσματική. Το ξεκαθάρισμα έγινε στη διάρκεια των συνομιλιών του προέδρου Βασιλείου με τον γενικό γραμματέα κ. Μπούτρος Γκάλι και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου ασφαλείας» (28 Μαρτίου 1992).
Ήταν η τρίτη και τελική φάση της διαδικασίας για την εξεύρεση λύσης. Ποιές ήταν οι δύο προηγούμενες «τελικές» φάσεις δεν γνωρίζω. Αλλά πάντως, η φάση στην οποία αναφέρεται το δημοσίευμα δεν ήταν η τελική. Ακολούθησαν κι άλλες πολλές «τελικές» φάσεις με πιο αξιομνημόνευτη φάση τα δημοψηφίσματα του 2004. Η ιστορία του κυπριακού τα τελευταία 40 – 50 χρόνια είναι ιστορία των «τελικών φάσεων», της διαδικασίας την οποία διέκοψε η πανδημία του κορωνοϊού. Η πανδημία θα περάσει κάποτε αλλά οι φάσεις θα συνεχιστούν με τον ένα ή άλλο τρόπο, εκτός αν τα πράγματα οδηγηθούν προς άλλη κατεύθυνση. Ποιάν δεν γνωρίζω. Πάντως το πιο σίγουρο είναι ότι η «τελική φάση» του κυπριακού είναι ακόμη μακριά, όπως μακριά ήταν η «τελική φάση» και το 1992 και τα προηγούμενα αλλά και τα επόμενα χρόνια.
Χάρη στην πανδημία του κορωνοϊού, όμως έχουμε ξεχάσει το κυπριακό και τις φάσεις του και ο φόβος μιας όποιας λύσης, μιας λύσης που δεν θα έχει το σωστό περιεχόμενο έπαυσε να διακατέχει τους αρθρογράφους και τους πολιτικούς μας. Τώρα τους διακατέχει, μας διακατέχει, ο φόβος του κορωνοϊού γι’ αυτό και μένετε στο σπίτι, stay home, και περιμένετε να περάσει κι αυτή η φάση.
Ο κορωνοϊός σκοτώνει ανθρώπους, σκότωσε κυπριακό, σκότωσε την οικονομία μας: («Αλήθεια» 29.3.2020). Το κυπριακό δεν το σκότωσε ο κορωνοϊός. Το σκοτώσαμε εμείς.
Loading ...
