Μια απλή ερώτηση έθεσε στον πρόεδρο του ΔΗΚΟ, κ. Νικόλα Παπαδόπουλο η συνάδελφος Κατερίνα Ηλιάδη στη συνέντευξη που του πήρε (Κυριακή, 28/6/20 «Πολίτης») και έλαβε μια απλοϊκή απάντηση: «Πώς μπορεί να επιτευχθεί μια σωστή λύση, όπως εσείς την εννοείτε»; Ιδού η απάντηση: «Με μια νέα στρατηγική, συμμαχιών, συνεργασιών και αξιοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να πιεστεί, και να πειστεί, η Τουρκία να αλλάξει πολιτική». Επίσης, «και με μια εξίσου αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας ανάμεσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα».
Η νέα στρατηγική για να επιτευχθεί μια «σωστή λύση», λοιπόν, είναι να αναλάβουν οι συμμαχίες μας, οι συνεργασίες μας και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια δοκιμασμένη στρατηγική και πολύ επιτυχημένη στη νήσο. Την εφαρμόσαμε στη φροντίδα των υπέργηρων γονιών μας, στον περίπατο του σκύλου μας, στη φροντίδα τα παιδιών μας, στο μάζεμα των πατατών μας, στις αγροτικές, στις βρώμικες και τις κουραστικές εργασίες μας και πέτυχε. Ανέλαβαν οι Φιλιππινέζες μας, οι Σριλανκέζες, οι Βιετναμέζες, οι Πακιστανοί, οι Ινδοί, οι Σύροι… Γιατί να μην αναλάβουν τη δουλειά μας με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Τοτάλ, η ΕΝΙ και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Με μια στρατηγική, συμμαχιών, συνεργασιών και αξιοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πιεστεί, και να πειστεί, η Τουρκία (και οι Τουρκοκύπριοι, επίσης) να αλλάξει πολιτική και τότε θα επιτευχθεί η σωστή λύση, όπως την εννοεί ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και για την αναχαίτιση της τουρκικής επιθετικότητας. Μόνοι, ως Κυπριακή Δημοκρατία, είπε, «δεν διαθέτουμε τα μέσα για κάτι τέτοιο, αυτή τη στιγμή. Γι’ αυτό άλλωστε και είναι αναγκαίες, σε πρώτο στάδιο, οι συνεργασίες και οι συμμαχίες με χώρες της περιοχής, όπως η Ελλάδα, η Αίγυπτος και το Ισραήλ, οι οποίες έχουν τα μέσα άμυνας και αντιμετώπισης των ενεργειών της Τουρκίας. Και σε μεταγενέστερο στάδιο, είναι ασφαλώς αναγκαία η ενίσχυση της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τέτοιες απειλές. Θα θυμάστε ότι, από το 2017, με τη Νέα Στρατηγική, προτείνουμε και την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας μας».
Θυμόμαστε, ασφαλώς τη Νέα Στρατηγική (με κεφαλαία) από το 2017, για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας. Αλλά θυμόμαστε και την παλιά στρατηγική (με πεζά) από το 2003 μέχρι το 2008, όταν ο εθνάρχης εκείνης της πενταετίας δεν ενίσχυσε την ευλογημένη την αμυντική θωράκιση ούτε με μία σφαίρα. Ούτε με μία σφαίρα. Αλλά βροντοφώναξε το ηρωικό «όχι» στον τερματισμό της τουρκικής κατοχής και όταν τον ρώτησαν, και τώρα τι θα γίνει, απάντησε, «Μακάρι να ‘ξερα».
Loading ...
