ΣΥΜΦΩΝΩ με άρθρα συναδέλφων που επικρίνουν την κίνηση του Δημήτρη Συλλούρη να καταθέσει πρόταση νόμου για τροποποίηση του νόμου για το πόθεν έσχες έτσι ώστε να ελέγχονται και οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι. Συμφωνώ γιατί, όπως όλα δείχνουν, η κίνηση αυτή του κ. Συλλούρη, που καθαρά είναι αντισυνταγματική, έγινε για εκδικητικούς λόγους, για να πάρει τη ρεβάνς από τους δημοσιογράφους που τον έχουν καθημερινά στο στόχαστρο.
ΣΥΜΦΩΝΩ επίσης με τη θέση των συναδέλφων ότι ο νόμος για το πόθεν έσχες όπως έχει εγκριθεί είναι κωμωδία, είναι φιάσκο, έχει πολλά κενά και δεν προσφέρει τίποτε. Το μόνο που προσφέρει είναι γιατί προκαλεί χάζι στους πολίτες.
ΔΙΑΦΩΝΩ όμως με τη θέση των συναδέλφων, κυρίως του Άριστου Μιχαηλίδη στο «Φιλελεύθερο», ότι δεν πρέπει να ελέγχονται για το πόθεν έσχες τους και οι δημοσιογράφοι και οι εκδότες και οι καναλάρχες και οι διευθυντές εφημερίδων. Και θα εξηγήσω πιο κάτω.
ΕΧΕΙ δίκαιο ο Άριστος όταν γράφει ότι «τα Μέσα Ενημέρωσης είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και ελέγχονται από όλα τα όργανα του κράτους που ελέγχουν τις επιχειρήσεις και κυρίως από το φόρο εισοδήματος. Όπως και τα στελέχη τους και οι συντάκτες τους, οι οποίοι είναι μισθωτοί υπάλληλοι και καταθέτουν κάθε χρόνο φορολογική δήλωση κι αν υπάρχει αθέμιτος πλουτισμός μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί αν κάνει σωστά τη δουλειά του ο Φόρος Εισοδήματος».
ΝΑΙ, η φιλοσοφία της νομοθεσίας για το πόθεν έσχες είναι ο έλεγχος των πολιτειακών αξιωματούχων που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα. Όπως οι βουλευτές και οι υπουργοί. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι πολιτειακοί αξιωματούχοι, ούτε διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα. Ένα ξερό μισθό παίρνουν, αν τον παίρνουν και αυτόν. Ο οποίος και δηλώνεται και φορολογείται και ελέγχεται.
ΟΜΩΣ, επαναλαμβάνω: Συμφωνώ με τη θέση του κ. Συλλούρη να ελέγχεται και το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Όχι μόνο γιατί δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν, αλλά και για να εξαλειφθεί και το τελευταίο ίχνος καχυποψίας που υπάρχει ή θα υπάρχει εις βάρος τους. Γιατί αν απορριφθεί η εισήγηση αυτή, οι δημοσιογράφοι θα δέχονται βέλη κατηγοριών, κυρίως από πολιτικούς, ότι έβγαλαν την καμπούρα τους έξω από τον έλεγχο του πόθεν έσχες τους. Άρα κάτι κρύβουν… Άλλωστε, όπως κρίνουμε, πρέπει να κρινόμαστε.
ΕΓΩ θα κάνω και μία άλλη εισήγηση: Διά του νόμου να υποχρεωθεί το κράτος να διορίσει μια ανεξάρτητη ομάδα από τρία ή τέσσερα άτομα του ιδιωτικού τομέα, ας πούμε ένας ελεγκτής, ένας λογιστής, ένας νομικός και ένας οικονομολόγος. Ο διορισμός τους να είναι επί μόνιμης βάσης με καθήκον να ελέγχουν κάθε χρόνο τις δηλώσεις για το πόθεν έσχες που θα υποβάλλουν οι πρόεδροι, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι δημοσιογράφοι κοκ. Και να δημοσιοποιούνται. Και όπου προκύπτει λαδιά, να αναλαμβάνει η δικαιοσύνη.
ΕΤΣΙ αν θα γίνει σωστή δουλειά. Και όχι να συνεχιστεί η σημερινή κωμωδία όπου οι πολιτικοί δηλώνουν ό,τι θέλουν και οι δηλώσεις τους κλειδώνονται στα συρτάρια της Βουλής, όπου τις τρώει ο σκόρος.
Loading ...
