Ο λόγος για τον οποίο ενοχλούνται και αντιδρούν με τον σπαστικό τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι αρθρογράφοι του απορριπτικού μετώπου όταν αναφέρομαι στον κίνδυνο της δημοσιογραφικής ανατροπής που συντελείται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι το ότι πρέπει να αντιλαμβάνονται πως αυτή η ανατροπή αποτελεί την πιο αρνητική συνέπεια της απόρριψης του σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών για τη λύση του κυπριακού που μας πρόσφερε η διεθνής κοινότητα το 2004. Η ραγδαία, η ανεξέλεγκτη και άνευ προηγουμένου άφιξη και εγκατάσταση Τούρκων «μεταναστών» ή εποίκων ή «εκ Τουρκίας» πολιτών έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση του τουρκικού πληθυσμού στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, γεγονός που φαίνεται να ανησυχεί και τους Τουρκοκύπριους, τους γηγενείς κατοίκους της νήσου. Ενας από τους Τουρκοκύπριους αρθρογράφους, ο Σενέρ Λεβέντ υποστήριζε πρόσφατα ότι ο «Εκ Τουρκίας» πληθυσμός που έχει εγκατασταθεί στον βορρά είναι διπλάσιος από τον γηγενή τουρκοκυπριακό πληθυσμό. Μπορεί αυτό να είναι υπερβολή αλλά δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε κατά πόσον αυτό που υποστηρίζει ο Τουρκοκύπριος αρθρογράφος είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που διαγράφει ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον για τον τόπο μας, για τη χώρα μας ως σύνολο για την Κύπρο. Ο Σταύρος Αγγελίδης που έγραφε κάποτε μια στήλη στον «Φιλελεύθερο» προειδοποιούσε πριν από χρόνια: «Αν δεν αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα (…) θα διολισθαίνουμε συνεχώς σε χειρότερες θέσεις ωσότου ίσως φτάσουμε στο σημείο να είμαστε εμείς η μειοψηφία και να ζητούμε εμείς πολιτική ισότητα» (11 Μαρτίου 1990: Ο θεμέλιος λίθος).
Loading ...
