Η πρόσφατη σύνοδος της MED7 στην Κορσική επαναβεβαίωσε την φιλική προσέγγιση της Γαλλίας προς την Ελλάδα και την Κύπρο η οποία αποτυπώθηκε και στο κοινό ανακοινωθέν της συνόδου. Αν δεν υπήρχε η αντίδραση των άλλων τεσσάρων χωρών, η σκληρή φρασεολογία που επιθυμούσε ο Μακρόν στο κοινό ανακοινωθέν δεν θα αντικαθίστατο από τους ήπιους τόνους που επέβαλε η Ιταλία.
Η φρασεολογία και ο τόνος ενός ανακοινωθέντος έχουν την αξία τους, βεβαίως, αλλά δεν είναι η ουσία. Η ουσία συνίσταται στο ότι ο Γάλλος φίλος μας παραμένει πολύτιμος στην προσπάθεια να γίνει σεβαστό το διεθνές δίκαιο, όμως, όπως προειδοποιεί σε ένα ομότιτλο άρθρο του στα αθηναϊκά Νέα (11/9/20) ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Μιχάλης Μητσός, δημιουργείται ένας κίνδυνος. «Να παραμυθιαστεί η Ελλάδα από τη μαχητικότητα του 'Γάλλου Φίλου’ και να θεωρήσει ότι θα λύσει εκείνος με το καλό ή με το ζόρι τις διαφορές της με την Τουρκία». Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Τα διμερή προβλήματα θα λυθούν με διμερή διάλογο και, αν ο διάλογος δεν δώσει αποτελέσματα, θα παραπεμφθούν στο διεθνές δικαστήριο. Όπως γράφει, το ίδιο ισχύει και για το κυπριακό: «Οι Ελληνοκύπριοι κάνουν λάθος αν θεωρούν ότι η απόρριψη των τουρκικών γεωτρήσεων από την Ευρώπη ισοδυναμεί με πράσινο φως για μονομερή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής. Και υπερτιμούν τις δυνάμεις τους αν νομίζουν πως μπορούν να θέτουν διάφορα εμπόδια στις ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Λευκορωσία μέχρις ότου αποφασιστούν ανάλογες κυρώσεις και στην Τουρκία». Γιατί, όπως καταλήγει ο Μητσός, «είτε είσαι ισχυρός είτε ανίσχυρος η αλαζονεία δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος».
Σε μια λεπτομερή ανάλυση των χειρισμών του Μακρόν στην περιοχή μας η έγκυρη επιθεώρηση Foreign Policy (15/9/20), σημειώνει τα ισχυρά κίνητρα της Γαλλίας που οδήγησαν τον Μακρόν απέναντι στην Τουρκία και στην αναθεωρητική πολιτική του Ταγίπ Ερντογάν. «Ας μην ξεχνάμε -γράφει- τι κρύβεται κάτω από το έδαφος της Λιβύης και του Ιράκ και τη θάλασσα του Λιβάνου και της Κύπρου. Η Λιβύη διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική και τα πέμπτα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου, γι 'αυτό η γαλλική Total λειτουργεί στη Λιβύη για σχεδόν 70 χρόνια. Στο Ιράκ, η ίδια εταιρεία έχει μερίδιο 22,5% σε μια κοινοπραξία που διαχειρίζεται το πετρελαϊκό πεδίο Halfaya και έχει 18% σε ένα μπλοκ εξερεύνησης στην περιοχή Κουρδιστάν. Συμμετέχει επίσης στην εξερεύνηση φυσικού αερίου στα νότια παράλια της Κύπρου, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στα νερά του Λιβάνου, όπου πιστεύεται επίσης ότι υπάρχουν άφθονοι ενεργειακοί πόροι».
Ασφαλώς και δεν πρέπει να μας απασχολούν τα κίνητρα του Γάλλου φίλου. Καλοδεχούμενα εφόσον ταυτίζονται με τα δικά μας συμφέροντα. Αλλά θα ήταν πιο πειστικό αν η γαλλική Total δεν ανέβαλλε στον αιώνα τον άπαντα τις έρευνές της στην κυπριακή ΑΟΖ τις οποίες εμποδίζουν οι τουρκικές έκνομες ενέργειες στα τεμάχια που η Κυπριακή Δημοκρατία αδειοδότησε τον Γάλλο φίλο.
Loading ...
