πριν 13 λεπτά
OMEGANEWS: Δικηγόροι μοναχών Αββακούμ – «Οι 807...
πριν 19 λεπτά
OMEGANEWS: Πρωτοβουλία ΗΠΑ – Επιχειρούν να πείσουν...
πριν 8 ώρες
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ: Η ανταποκρίτρια του OPEN στο...
πριν 1 μέρα
Ας μην μας φταίει τώρα ο Αντόνιο Γκουτέρες
Του Πάμπου Χαραλάμπους
Δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την προχθεσινή ανακοίνωση της Δημοκρατικής Παράταξης (ΔΗΠΑ) σχετικά με την έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ για το κυπριακό και ειδικά στην παρατήρηση ότι ο Γκουτέρες αποφεύγει να τοποθετηθεί στο θέμα της μορφής λύσης του κυπριακού. «Νίπτει τας χείρας του ως προς το κρίσιμο ζήτημα της μορφής λύσης του κυπριακού».
Είναι γεγονός ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν τοποθετείται στο κρίσιμο ζήτημα της μορφής της λύσης του κυπριακού, αλλά το ερώτημα είναι αν είναι δουλειά του να τοποθετείται. Η αποστολή καλών υπηρεσιών του ΓΓ του ΟΗΕ δεν του επιτρέπει να τοποθετείται. Η αποστολή που του ανατέθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι αποστολή καλών υπηρεσιών, δηλαδή να προσφέρει τις υπηρεσίες του στις δύο κοινότητες ώστε αυτές να συμφωνήσουν στη λύση της αρεσκείας τους. Εννοείται ότι στο διάστημα των 53 τόσων χρόνων από το 1968, που το Συμβούλιο Ασφαλείας ανέθεσε στο ΓΓ του ΟΗΕ να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες του στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους έχουν μεσολαβήσει γεγονότα, δεσμεύσεις, ψηφίσματα, αποφάσεις και συμφωνίες για τη μορφή λύσης του κυπριακού στα πλαίσια των οποίων η Γενική Γραμματεία οφείλει να κινείται προσφέροντας τις καλές της υπηρεσίες. Είναι γι’ αυτό που σε κάποια στάδια της μακράς αυτής διαδικασίας ο ΓΓ του ΟΗΕ είχε καταγγείλει τον τότε ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, Ραούφ Ντενκτάς όταν έθετε θέμα λύσης δύο κρατών ή συνομοσπονδίας. Αλλά τότε η θέση των Ελληνοκυπρίων ήταν απολύτως καθαρή υπέρ της μορφής λύσης της ομοσπονδίας. Σήμερα, όμως, έχουμε μια τουρκική πλευρά που ισχυρίζεται ότι είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά που έθεσε πρώτη θέμα δύο κρατών. Έχουμε μια ελληνοκυπριακή κοινότητα που εδώ και τρία χρόνια διαπληκτίζεται μεταξύ λύσης ομοσπονδίας και δύο κρατών. Έχουμε κόμματα που υποστηρίζουν ότι η λύση ομοσπονδίας είναι η χειρότερη λύση (χειρότερη και από τη διχοτόμηση) και μια κοινωνία που όλο και περισσότερο υποστηρίζει «τοίχο στη μέση, τζιείνοι ποτζιεί τζι’ εμείς ποδά». Ακόμα και μετά την επίδικη έκθεση Γκουτέρες, δύο κόμματα, η ΕΔΕΚ και η Συμμαχία βγήκαν με ανακοινώσεις τους να καταδικάσουν μεν την έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά να αποφύγουν να συλλαβίσουν την λέξη ομοσπονδία.
Ο Γκουτέρες, λοιπόν, αναφέρει στις παρατηρήσεις αυτό ακριβώς. Ότι «ο σκεπτικισμός σχετικά με τις προοπτικές επιστροφής στις ειρηνευτικές συνομιλίες έχει αυξηθεί και στις δύο κοινότητες, με αναλυτές να επισημαίνουν τακτικά τις αποκλίνουσες θέσεις που δηλώθηκαν δημοσίως από τον κ. Αναστασιάδη και τον κ. Τατάρ, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού ζητήματος του μοντέλου για διευθέτηση που πρέπει να επιδιωχθεί».
Αν εμείς παραμένουμε πιστοί στο μοντέλο της ομοσπονδιακής λύσης, ας το θέσουμε πειστικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αντί να ενοχοποιούμε τον Γκουτέρες, ο οποίος ενημερώνεται με ακρίβεια για όσα ψιθυρίζουμε μεταξύ μας για το μοντέλο των δύο κρατών.