Η λύση της ομοσπονδίας και η πολιτική ισότητα
Πέρασαν δύο και πλέον μήνες από τότε που ο ύπατος αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο, Στίβεν Λίλι, σε μια πρωτοφανή κίνησή του, παραχώρησε μέσα σε μια βδομάδα τρεις συνεντεύξεις σε τρία διαφορετικά ελληνοκυπριακά μέσα (εφημερίδες και τηλεόραση), λίγες ημέρες μετά την εκλογή του Ερσίν Τατάρ. Φαινόταν σαν μια προσπάθεια του Ηνωμένου Βασιλείου να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ύστερα από την επικράτηση ενός Τουρκοκύπριου που εκλέγηκε με κύρια θέση στο κυπριακό τη λύση των δύο κρατών. Για την ακρίβεια, να καθησυχάσει την ελληνοκυπριακή κοινότητα ότι οι προεκλογικές διακηρύξεις περί δύο κρατών δεν έθεταν τέλος στην ομοσπονδιακή λύση του κυπριακού. «Ο κ. Τατάρ και κάποιοι άλλοι θέλουν λύση δύο κρατών, κάποιοι Ελληνοκύπριοι μπορεί να θέλουν ενιαίο κράτος και κάπου στη μέση πρέπει να βρεθεί συμβιβασμός που να αφορά ομοσπονδία», είπε στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή (1.11.20). Στην ίδια συνέντευξη είχε υποδείξει την πολιτική ισότητα ως την προϋπόθεση που θέτουν οι Τούρκοι για να δεχτούν, δηλαδή, να εγκαταλείψουν τη λύση των δυο κρατών. «Αυτό που εμείς θα το ονομάζαμε ηθική ισοτιμία/ισότητα (parity of esteem), μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων», είπε ο Βρετανός διπλωμάτης.
Σήμερα, μέσα του Ιανουαρίου, και ενόψει της εξαγγελθείσας πενταμερούς διάσκεψης της Νέας Υόρκης, παρακολουθούμε (στο Φιλελεύθερο, 11.1.21) να περνούν μπροστά μας σενάρια επιστημονικής φαντασίας. «Το σενάριο που παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται σήμερα ενώπιόν μας είναι το βρετανικό και ασφαλώς αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο ή να εκπλήσσει κανέναν, γράφει για να προσθέσει: «Από λογική της ‘μέσης οδού’, σε συνδυασμό με τη γνωστή μέθοδο της ‘εποικοδομητικής ασάφειας’, θα προκύψει αυτό που ψιθυριζόταν έκπαλαι στο παρασκήνιο και άρχισε να λέγεται πλέον δημόσια, προετοιμάζοντας προφανώς το έδαφος στην κοινή γνώμη. Ενός μοντέλου συνομοσπονδίας, που μπορεί με όρους ‘εποικοδομητικής ασάφειας’ να βαπτισθεί ομοσπονδία».
Στις συνεντεύξεις του ο πρεσβευτής της Βρετανίας, η οποία εκτιμάται ότι πράγματι απέμεινε μόνη να ενδιαφέρεται για τη ρύθμιση του κυπριακού, ούτε σε λεπτομέρειες μπήκε, ούτε καν έθεσε απόψεις και ιδέες. Είπε το αυτονόητο και εντελώς σαφές: ότι μεταξύ του ενιαίου κράτους που θέλουν κάποιοι ξεροκέφαλοι Ελληνοκύπριοι και των δύο κρατών που διεκδικούν κάποιοι εξτρεμιστές Τουρκοκύπριοι, η μέση λύση είναι η ομοσπονδία. Ο συμβιβασμός. Η μέση οδός, αν θέλει ο Φιλελεύθερος, είναι η ομοσπονδία, που άλλωστε έχουν συμφωνήσει μικροί και μεγάλοι εθνάρχες της νήσου. Για να επιτευχθεί όμως η ομοσπονδία, η ελληνοκυπριακή πλευρά θα πρέπει να αποδεχτεί την πολιτική ισότητα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, που στο κάτω, κάτω είναι κανόνας της ομοσπονδίας. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις και κακόβουλα σενάρια. Αυτά που επικαλούνται οι Τούρκοι για να υποστηρίξουν ότι δεν επιθυμούμε πραγματικά λύση ομοσπονδίας και επανένωση της πατρίδας μας.
Loading ...
