Είναι ο στόχος μας να λύσουμε προβλήματα;
Ενώ τα υπουργεία της Ελλάδας και της Τουρκίας ετοιμάζονταν για δεύτερη διερευνητική συνάντηση των αντιπροσωπειών των δύο χωρών στην Αθήνα, η Τουρκία εξέδωσε παράνομες NAVTEX ανακοινώνοντας την έξοδο του «Τσεσμέ» στο Αιγαίο. Πρόκειται για μια πρόκληση που δυναμιτίζει το κλίμα συνεννόησης που απαιτείται για τη συνέχιση της δύσκολης αυτής διαδικασίας. Με το τι προηγήθηκε, όμως, της τουρκικής πρόκλησης, ασχολείται ο έγκριτος Αθηναίος καθηγητής, Παναγιώτης Ιωακειμίδης σε ένα άρθρο του, στα αθηναϊκά Νέα, προχθές Τετάρτη. «Οποιοσδήποτε ορθολογικά σκεπτόμενος παρατηρητής της τουρκικής πολιτικής και συμπεριφοράς περίμενε να δει το πώς θα αντιδράσει η Τουρκία στη συνάντηση του Philia Forum στην Αθήνα με τη συμμετοχή χωρών που χαρακτηρίζονται για την εχθρότητά τους, απέναντι στην Τουρκία», γράφει ο Ιωακειμίδης, θυμίζοντας ότι τo τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε μια σκληρή ανακοίνωση καταδικάζοντας το Philia Forum «ως μια συμμαχία που οικοδομείται στην εχθρότητα απέναντι στην Τουρκία».
Ήταν προφανές ότι η τουρκική αντίδραση θα πήγαινε πιο πέρα σημειώνοντας την έκδοση της παράνομης NAVTEX και έξοδο του ‘Τσεσμέ’ για υδρογραφικές, υποτίθεται, έρευνες στο Αιγαίο. «Η Τουρκία σαφώς παρανομεί. Ενώ η πραγματοποίηση του Forum ήταν καθ’ όλα νόμιμη», τονίζει ο αρθρογράφος. Αλλά, όπως έλεγε και ο Τσόρτσιλ, στην πολιτική δεν έχει (μόνο) σημασία να κάνεις το σωστό, δίκαιο και νόμιμο, αλλά να το κάνεις και την κατάλληλη στιγμή, στο σωστό timing. Καιρόν γνώθι. Και ρωτά ο καθηγητής:
Έχουμε πράγματι την εκτίμηση ότι το Forum έγινε την κατάλληλη στιγμή; Στο σωστό timing μαζί με τα όσα ειπώθηκαν; Και όταν σχεδιάζουμε μια ενέργεια, υπολογίζουμε καθόλου το πώς θα την εκλάβει, πώς θα τη διαβάσει η άλλη (και δύστροπη) πλευρά ενώ είμαστε μαζί της σε διερευνητικές συνομιλίες; Και επιπλέον για λόγους δημιουργικής διπλωματικής στρατηγικής, απευθύναμε στην Τουρκία, ως μεσογειακή χώρα, πρόσκληση να συμμετάσχει, και ας την απέρριπτε; Προφανώς δεν απευθύναμε. Διερωτάται συνεπώς κανείς, σε ποια συνεκτική στρατηγική σύλληψη εμπίπτουν ορισμένες ενέργειές μας τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο; Τι ακριβώς επιδιώκουμε όταν ξέρουμε ότι συνομιλούμε με έναν τόσο δύσκολο και δύστροπο γείτονα; Και όταν θέλουμε (δεν θέλουμε;) οι συνομιλίες να σημειώσουν πρόοδο; Όπως πρέπει να σημειώσουν;
Αν σκοπός μας, της ελληνικής πλευράς στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι να εκθέτουμε την παράνομη Άγκυρα, τότε λειτουργούμε σωστά. Αν ο σκοπός μας είναι να λύσουμε τα προβλήματά μας, τότε αποτύχαμε. Παταγωδώς. Όχι μόνο σήμερα, πάντοτε. Από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα.
Loading ...
