Το κυπριακό και την άτυπη πενταμερή διάσκεψη συζήτησε την περασμένη Πέμπτη σε τηλεδιάσκεψη με την ειδική αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, ο πρόεδρος του τουρκοκυπριακού Κόμματος του Λαού, Κουντρέτ Οζερσάι, πρώην Διαπραγματευτής της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Όπως μεταδόθηκε από τα κατεχόμενα, ο Όζερσαϊ δήλωσε, μετά τη συνομιλία με τη Σπέχαρ, ότι το να λέμε ότι ο μόνος δρόμος για τη λύση στο κυπριακό είναι η ομοσπονδία ή να λέμε ότι ο μόνος δρόμος για τη λύση είναι τα δύο χωριστά κράτη, δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά. «Με νέες και εποικοδομητικές προτάσεις μπορεί να βρεθεί μια διέξοδος στο κυπριακό και αυτό είναι ο ‘τρίτος δρόμος’, όχι δύο κράτη, αλλά ένας συνεταιρισμός εκτός ομοσπονδίας που να βασίζεται στην ισότητα. Αυτό θα πρέπει να είναι και το σημείο αναφοράς και ακολούθως ο χρόνος και οι συνθήκες θα δείξουν πώς θα διαμορφωθεί αυτός ο συνεταιρισμός».
«Να επιμένουμε ότι με το ζόρι πρέπει να επιτευχθεί λύση στη βάση ομοσπονδίας ή με το ζόρι λύση δυο κρατών δεν μας οδηγεί πουθενά, αλλά μας καταδικάζει στη συνέχιση του στάτους κβο. Για αυτό το λόγο, ένας συνεταιρισμός που να βασίζεται επί της ουσίας σε δύο κράτη αποτελεί τη διέξοδο και είναι ο τρίτος δρόμος», ανέφερε, ο Κουντρέτ Οζερσάϊ, χαρακτηρίζοντας το μοντέλο αυτό κατάλληλο υπό τις συνθήκες που επικρατούν σε Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο.
Τελευταία άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες και κουτσομπολιά για τρίτους δρόμους, για νέες ιδέες και μέσες λύσεις. Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος και δεν πρόκειται να επινοήσουν οι Κύπριοι, οι απ’ εδώ ή οι απ’ εκεί, νέα συστήματα και νέες κρατικές δομές να τα προτείνουν στην ανθρωπότητα. Τα δύο κράτη είναι εξωφρενική θέση και δεν τη συζητούμε, φυσικά, αλλά είναι μια επιλογή. Όχι λογική. Λογική επιλογή για χίλιους λόγους είναι η ομοσπονδία. Και μεταξύ ομοσπονδίας και της χωριστής κυριαρχίας των δύο κρατών δεν υπάρχει μέση γραμμή, δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Η συνομοσπονδία, στην οποία παραπέμπουν άσχετοι αναλυτές, είναι δύο ή περισσότερα κράτη και τίποτε λιγότερο. Συμφωνούν μεταξύ να εκπροσωπούνται από κοινού στο εξωτερικό, πράγμα το οποίο επιχειρήθηκε από τις Λιβύη, Αίγυπτο και Συρία και εγκαταλείφθηκε εντός μηνών. Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος, παρά μόνο η ομοσπονδία με λιγότερες ή περισσότερες εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση ή λιγότερες ή περισσότερες εξουσίες στις τοπικές κυβερνήσεις. Η ομοσπονδία, εδώ και διακόσια χρόνια, είναι η λύση στις κοινωνίες όπου χωρίζονται εθνοτικά, θρησκευτικά, γλωσσικά ή άλλως πως και θέλουν να έχουν ένα κράτος, ενωμένο. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο. Η ομοσπονδία «είναι μια ιδεολογία συνένωσης», όπως έγραψε μόλις πρόσφατα (10/2/21) ο Αλέκος Κωνσταντινίδης, την οποία όταν δεν ενστερνίζεσαι ψάχνεις για τρίτους δρόμους και πολιτειακές ερμαφροδισίες.
Loading ...
