Καθώς οι δυο υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και Τουρκίας τσακώνονταν χαμογελώντας με σφιγμένα δόντια μπροστά στην παγκόσμια κοινή γνώμη, επικαλέστηκαν και οι δυο τη Συνθήκη της Λωζάνης για να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους. Εμείς, είπε ο Τσαβούσογλου, λέμε «Ρωμιούς της Πόλης», αλλά εσείς δεν λέτε «Τούρκους της Θράκης». (Σημ.: Κάποιοι άσχετοι που αρέσκονται να αρθρογραφούν θύμωσαν που οι Τούρκοι μιλούν για Ρωμιούς και όχι για Έλληνες, επειδή προφανώς δεν γνωρίζουν πως οι Ρωμιοί είναι οι Έλληνες στα τουρκικά). Ο Δένδιας του απάντησε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης μιλά για «Μουσουλμάνους της Θράκης» και όχι για Τούρκους. Ναι, του απάντησε ο Τσαβούσογλου, αλλά η Συνθήκη της Λωζάνης, «μιλά και για αποστρατικοποιημένα νησιά του Αιγαίου και εσείς τα στρατιωτικοποιήσατε». Και ο Δένδιας του απάντησε, «επειδή απειλούνται από την Τουρκία».
Είναι λυπηρή η παράσταση που έστησαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Είναι γεγονός ότι οι Τούρκοι αποκαλούν τους Έλληνες της Πόλης Έλληνες, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης. Αλλά το θέμα, ρωτά η Τουρκάλα ιστορικός, Αϊσέ Χουρ, είναι αν τους ονομάζουν Ρωμιούς, ή πόσους Ρωμιούς άφησαν στην Πόλη; Το 1927 στην Ελλάδα (Δυτική Θράκη) υπήρχε πληθυσμός περίπου 103.000 Τούρκων/μουσουλμάνων, ενώ ο πληθυσμός των Ορθοδόξων/Ρωμιών στην Τουρκία ήταν 120.000. Σήμερα ενώ στην Ελλάδα ζουν περίπου 150.000 Μουσουλμάνοι, στην Τουρκία απέμεινε ένας πληθυσμός μόλις 2.500. Κι ας λέγονται Ρωμιοί. Από την άλλη, όμως, είναι ζήτημα συνθήκης το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων; Ο Σεμπαχεντίν Έγκελιν από τη Ροδόπη, που παντρεύτηκε Τουρκοκύπρια από την Πόλη της Χρυσοχούς και ήταν κάποτε το δεξί χέρι του Ντενκτάς, γελούσε όταν του λέγαμε πως ήταν Έλληνας Μουσουλμάνος.
Όμως και η στρατιωτική παρουσία Ελλήνων στα νησιά (κατά παράβαση της Συνθήκης Λωζάνης), είναι το μεγάλο πρόβλημα της Τουρκίας; Της χώρας που διατηρεί στις ακτές της την πανίσχυρη στρατιά του Αιγαίου; Έχει μεγάλη σημασία αν διαμένουν 200 φανταράκια στο απέναντι νησί; Με τους σύγχρονους στρατιωτικούς όρους, η Ελλάδα και η Τουρκία δεν χωρίζονται από θάλασσα, ή μήπως λογαριάζει κανείς να μπει σε ναυμαχία με ταχύπλοα σκάφη;
Αν αυτές οι κωμικές διαφορές που χωρίζουν τις δύο χώρες ήταν αιτία να τρίψει ο ένας στη μούρη του άλλου τις κόκκινες γραμμές του έθνους για να πάρει τα χειροκροτήματα των προϊσταμένων του, των κομμάτων και των φλογερών αρθρογράφων, τότε σημαίνει πως τα κακά μας είναι πίσω ακόμα.
Loading ...
