πριν 11 ώρες
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ: Η ανταποκρίτρια του OPEN στο...
πριν 1 μέρα
«Όταν για μια ακόμα φορά οδηγούνται σε αδιέξοδο διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, ούτε καν είδηση», έγραφε για τα αποτελέσματα της πενταμερούς διάσκεψης της Γενεύης ο επικεφαλής του πολιτικού ρεπορτάζ της προοδευτικής γερμανικής εφημερίδας Die Tageszeitung, Klaus Hillenbrand. «Η παγωμένη διένεξη έχει πλέον γίνει μόνιμη με τις δύο πλευρές να έχουν, κατά κάποιο τρόπο, βολευτεί με την παρούσα κατάσταση», γράφει ο Hillenbrand, προσθέτοντας: «Τίποτα δεν δείχνει ότι αυτό θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Και οι δύο πλευρές έχουν πολλά να χάσουν: οι Ελληνοκύπριοι την αποκλειστικότητα εκπροσώπησης της Κύπρου στην ΕΕ και η Τουρκία τις αξιώσεις της ως μεσαίου μεγέθους στρατιωτική δύναμη». Αλλά, εξηγεί η γερμανική εφημερίδα, «υπήρξαν στο παρελθόν στιγμές όπου οι δύο κοινότητες πέρασαν ξυστά από μια επίλυση, όπως πχ. το 2004 όταν οι Ελληνοκύπριοι τορπίλισαν την τελευταία στιγμή το σχέδιο Ανάν. Από τότε σκλήρυνε η στάση των Τουρκοκυπρίων και λόγω της επιρροής της Άγκυρας, η οποία δεν θέλει πια να ακούσει για ομοσπονδιακή λύση, επιδιώκοντας δύο ανεξάρτητα κράτη αδιαφορώντας για όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ».
Άνκαι δεν είναι εντελώς ακριβής ο Hillenbrand για όσα ακολούθησαν την πανωλεθρία του σχεδίου Ανάν μέχρι σήμερα, εντούτοις έχει δίκιο όταν διαπιστώνει πως τελικά, τις τελευταίες δεκαετίες δημιουργήθηκαν στην Κύπρο δύο παράλληλες κοινωνίες, οι οποίες έχουν ελάχιστες σχέσεις μεταξύ τους. Οι κάτω των 50 δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο από δύο διαιρεμένες κοινότητες στο νησί. Προφανώς, αναφέρει, «γι’ αυτό, ρεαλιστικές φωνές τάσσονται υπέρ της αναγνώρισης αυτής της πραγματικότητας και την αποδοχή του στάτους κβο. Όμως αυτό θα συνεπαγόταν νίκη εθνικιστικών απόψεων εις βάρος ενός οράματος για μια κοινή και αλληλέγγυα προσπάθεια επίλυσης. Εκτός αυτού θα αποτελούσε παραδοχή ότι στην Κύπρο δεν ευδοκιμεί η σύνεση».
Η αδυναμία έγκαιρης επίλυσης του κυπριακού, έχει διαμορφώσει δύο χωριστές – παράλληλες κοινωνίες σε τέτοια βαθμό που να εκτιμούνται ως ρεαλιστικές φωνές εκείνες που τάσσονται υπέρ της αναγνώρισης της διχοτόμησης και της αποδοχής του διαχωριστικού στάτους κβο. Αυτό συνεπάγεται μια μεγάλη νίκη του τυφλού εθνικισμού και μια εξίσου μεγάλη ήττα της σύνεσης. Διότι, για την ελληνική κοινότητα της Κύπρου, τα προβλήματα δεν τελειώνουν με τη διχοτόμηση.