ΠΑΜΕ πίσω, στον Φεβρουάριο του 2013. Ο Γλαύκος Κληρίδης φέρνει το κυπριακό μια ανάσα από τη λύση. Όχι την όποια λύση, αλλά μια λύση ικανοποιητική για την πλευρά μας. Τελείωνε όμως η θητεία του και έτσι ζητά από τους ψηφοφόρους μια ολιγόμηνη παράταση, για να ολοκληρώσει το έργο του. Το ΑΚΕΛ διαφωνεί έντονα. Το ΑΚΕΛ που στήριζε την πολιτική Κληρίδη στο κυπριακό αποφασίζει να τουμπάρει τη λύση, εκλέγοντας στην προεδρία τον αρχηγό των απορριπτικών, τον Τάσσο Παπαδόπουλο, με τον οποίο έχει τεράστιες διαφωνίες στο κυπριακό. Με την απόφασή του αυτή στην ουσία το ΑΚΕΛ αποφάσισε να μην τερματιστεί η τουρκική κατοχή, αποφάσισε να μας μείνει και ο Αττίλας και οι εγγυήσεις της Τουρκίας, αποφάσισε να μην επιστρέψουν χιλιάδες πρόσφυγες στην Αμμόχωστο, στη Μόρφου, στην Κοντέα, στη Λύση, στον Κοντεμένο… Και ο Τάσσος το δικαίωσε. Αμέσως με την εκλογή του με δακρύβρεκτα διαγγέλματα και ψεύτικα λόγια τούμπαρε το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για επανένωση της πατρίδας μας. Και έτσι σήμερα κλαίμε και την Αμμόχωστο και τη Μόρφου…
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στο σήμερα. Οι διαφορές ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ στο κυπριακό είναι τεράστιες, όση είναι η απόσταση από τη γη έως τον ουρανό, όπως λέμε χαριτολογώντας στα μικρά παιδάκια για να τους δείξουμε πόσο τα αγαπάμε. Όμως το σενάριο επαναλαμβάνεται. Το ΑΚΕΛ αποφασίζει να συνεργαστεί με το ΔΗΚΟ για να στείλει τον πρόεδρό του στην προεδρία της Βουλής, ελπίζοντας ότι στις προεδρικές του 2023 θα τύχει της στήριξης του ΔΗΚΟ για εκλογή Ακελικού στην προεδρία της Δημοκρατίας. Γνωρίζοντας ότι το ΔΗΚΟ δεν τηρεί τις υποσχέσεις του αλλά και ότι οι μισοί ΔΗΚΟϊκοί προτιμούν να τους κοπεί το χέρι παρά να ψηφίσουν ΑΚΕΛικό (θυμίζω την περίπτωση του Ζαχαρία Κουλία που τούμπαρε τη συμφωνία ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ για εκλογή Καρογιάν στην προεδρία της Βουλής, στέλνοντας στο πόστο αυτό τον Γιαννάκη Ομήρου, αλλά και τον Αλέξη Γαλανό που άδειασε τη βενζίνη που αναδείκνυε τον Γιώργο Βασιλείου για δεύτερη πενταετία στην προεδρία).
ΕΧΕΙ πολλές ομοιότητες το σημερινό σενάριο με το σενάριο του 2013. Αν το ΑΚΕΛ καταφέρει να στείλει τον Νικόλα Παπαδόπουλο στην προεδρία της Βουλής, θα πετύχει δύο στόχους: Πρώτον, να δυναμώσει το ΔΗΚΟ και, δεύτερον, να έχει ένα ΔΗΚΟ δυνατό και ένα Νικόλα από το δεύτερο ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας να πολεμούν τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που υποτίθεται είναι η πολιτική του ΑΚΕΛ.
ΜΕ ΑΠΛΑ λόγια, θα μείνει μόνο ο ΔΗΣΥ να αγωνίζεται για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ενώ τα υπόλοιπα κόμματα θα πολεμούν τη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Ο ΜΑΡΤΙΟΣ του 2021 δεν είναι πολύ μακριά. Συζήτηση στη Βουλή για το κυπριακό ενόψει της άτυπης πενταμερούς στη Γενεύη που θα ακολουθούσε. Ο γγ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού ανέφερε πως η μόνη εφικτή λύση είναι η λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος υποστήριξε πως η πολιτική ισότητα θα οδηγήσει σε κυριαρχική ισότητα. Αυτή είναι μια μόνο κορυφαία διαφορά μεταξύ ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ ως προς τη λύση του κυπριακού. Αλλά ποιος ενδιαφέρεται;
Loading ...
