Εδώ και 47 χρόνια η περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου κρατήθηκε σε ένα ειδικό καθεστώς που της επέτρεπε να εξαιρείται από τη διαχείριση της υπόλοιπης κατεχόμενης Κύπρου. Εντός και εκτός της Κύπρου, στα Ηνωμένα Έθνη, στην Ευρώπη, στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και στην ίδια την Τουρκία και στα κατεχόμενα ήταν κοινός τόπος πως η πόλη αυτή προοριζόταν να επιστραφεί στους κατοίκους της στα πλαίσια ή όχι μια συνολικής λύσης του κυπριακού. Στα 47 χρόνια, θα το επαναλάβω και ας ενοχλεί τους αήττητους πολιτικούς αναλυτές της νήσου, δόθηκε η ευκαιρία επιστροφής της Αμμοχώστου, δέκα σχεδόν φορές, στη βάση προτάσεων, σχεδίων και πλαισίων των Ηνωμένων Εθνών, άλλων διεθνών παραγόντων ακόμα και της ίδιας της τουρκικής πλευράς. Όλοι οι χάρτες που υποβλήθηκαν, από τον Ούγκο Γκόμπι μέχρι τον Μουσταφά Ακιντζί προέβλεπαν την επιστροφή της Αμμοχώστου στους Έλληνες κατοίκους της.
Σαράντα εφτά χρόνια η ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία και ο ίδιος ο ελληνοκυπριακός λαός δεν κατόρθωσαν να απλώσουν το χέρι και να πάρουν την πόλη που προσφερόταν στο πιάτο. Δεκάδες χιλιάδες Βαρωσιώτες (οι περισσότεροι από τους οποίους είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή απώλεια της πόλης τους) έμειναν με την λαχτάρα της επιστροφής. Έζησαν στιγμές ελπίδας και απογοήτευσης, χαράς και θλίψης, προσδοκίας και απόγνωσης. Σήμερα είναι σε απόγνωση. Μόνο. Κάποιοι από αυτούς υποφέρουν οικονομικά, δεν έχουν να σπουδάσουν ή να παντρέψουν τα παιδιά τους. Δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά έχουν περιουσία στην Αμμόχωστο. Και η τουρκική διπλωματία τους καλεί να τη διεκδικήσουν. Οι Τούρκοι τους καλούν να πάρουν την περιουσία που η ηγεσία τους δεν κατόρθωσε να τους διασφαλίσει. Εμείς, όμως, τους ζητούμε να τη βλέπουν από μακριά και να την κλαίνε. Να αγοράζουν από τους Στροβολιώτες και τους Λεμεσιανούς κάθε μέτρο και χρυσάφι;
Η πολιτική ηγεσία, το μόνο που μπορεί να τους προσφέρει είναι η παρότρυνση να μην πέσουν στην παγίδα της τουρκικής προπαγάνδας, να μην γίνουν συνεργοί των Τούρκων και να επωμιστούν αυτοί την ευθύνη της απόρριψης. Η πολιτική ηγεσία, οι ανένδοτοι συνθηματολόγοι και οι αήττητοι αρθρογράφοι της Λευκωσίας, της Λεμεσού, της Πάφου… να πουλούν πατριωτισμό και να απορρίπτουν και τη λύση του κυπριακού και την επιστροφή της Αμμοχώστου. Κάποτε ο Σωκράτης Χάσικος είχε απαντήσει στον εύκολο και ανέξοδο απορριπτισμό προειδοποιώντας ότι (ως κηδεμόνας των τουρκοκυπριακών που ήταν) θα προωθούσε τη φορολόγηση της υπεραξίας των περιουσιών της ελεύθερης Κύπρου, που ευνοήθηκε από την κατοχή και την προσφυγοποίηση των Ελληνοκυπρίων της Κερύνειας και της Αμμοχώστου για να εξισορροπηθεί η κατανομή των βαρών της εισβολής. «Με φορολογίες που θα επιβληθούν, ο Λεμεσιανός, ο Σκαλιώτης, ο Παφίτης, που ευνοήθηκαν από την τουρκική κατοχή της βόρειας Κύπρου και τον εκτοπισμό 160 χιλιάδων Ελληνοκυπρίων, να στηριχτούν αυτοί που έχασαν τις περιουσίες τους και δεν μπορούν να τις επανακτήσουν επειδή κάποιοι απορρίπτουν τη λύση και την επιστροφή», είπε. Και ξεσηκώθηκαν οι ευνοούμενοι και του έκλεισαν το στόμα.
Loading ...
