Το «αστέρι» του Αντόνιο Γκουτέρες δεν «λάμπει» όπως παλιά. Αν και παγκοσμίως χαίρει μεγάλης εκτίμησης με αποτέλεσμα να επανεκλεγεί για μια ακόμα θητεία, εδώ στον «ομφαλό της γης» αρχίσαν να προβάλλουν τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα.
«Σοφός άνθρωπος», δήλωνε για τον Πορτογάλο ο Νίκος Κοτζιάς τον Σεπτέμβριο του 2017. «Εκφράζω την ικανοποίηση μου διότι ο Γενικός Γραμματέας τήρησε άψογη στάση και ήταν σαφέστατος προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα και προς την Τουρκία», δήλωνε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά την άτυπη διάσκεψη 5+1 της Γενεύης τον Απρίλιο του 2021.
Το θέμα που προέκυψε και «χάλασε» την «άριστη» εντύπωση που είχαμε για αυτόν, είναι η εξαμηνιαία έκθεσή του για το Κυπριακό και για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Ό ίδιος ο Πρόεδρος έδειξε την ενόχλησή του για τον «διπλωματικό» τρόπο με τον οποίο παρατίθενται τα γεγονότα στις εκθέσεις προς το Συμβούλιο Ασφαλείας.
«Θα ήθελα τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, όσον αφορά τα θέματα της Αμμοχώστου και γενικότερα, σαφέστερο», δήλωσε μετά το μνημόσυνο των θυμάτων του Μαρί. Αναφορικά δε με τον διπλωματικό τρόπο που παρουσιάζονται τα γεγονότα, ο πρόεδρος, σε αντίθεση με τον Πορτογάλο, ήταν σαφέστατος. «Αλλά πρέπει πλέον να τερματιστεί ο διπλωματικός τρόπος απαράδεκτων γεγονότων που επιτρέπουν, δυστυχώς, πολλές φορές να εκλαμβάνονται ως ανοχή».
Δυστυχώς για τον Αντόνιο Γκουτέρες υπέπεσε και αυτός στο «προπατορικό αμάρτημα», όπως όλοι οι προκάτοχοί του. Δηλαδή έχει και αυτός την «κακή συνήθεια» ή την «αναίδεια» να καταγράφει στις εκθέσεις του τα αληθινά γεγονότα χωρίς υπεκφυγές και μισόλογα. Αυτός ήταν και ο λόγος που για μας πλέον θεωρείται «πρώην» σοφός, «πρώην» άψογος και «πρώην» σαφέστατος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναπτύσσεται ρητορική ως προς τις «προδιαγραφές» του ΓΓ των ΗΕ. Αν και το πώς θα θέλαμε εμείς τον ΓΓ, στην έδρα του διεθνούς οργανισμού το γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, έχουμε κάθε δικαίωμα να ζητούμε ή καλύτερα να ονειρευόμαστε, γιατί περί ονείρου θερινής νυκτός πρόκειται, τον ΓΓ των «ονείρων» μας. Στο παρόν στάδιο όμως αυτόν θα έχουμε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ίσως, όταν λήξει η παρούσα θητεία, να αιτηθούμε ο επόμενος να είναι όπως εμείς τον θέλουμε, δηλαδή ένας Γενικός Γραμματέας κυπριακών προδιαγραφών. Άλλωστε το δικαιούμαστε γιατί ας μην ξεχνούμε ότι είμαστε ο καλύτερος και ο μακροβιότερος «πελάτης» του ΟΗΕ.
Σίγουρα η στάση που τήρησε ο Ερσίν Τατάρ στην Γενεύη, καταθέτοντας επίσημα την θέση του για λύση δύο κρατών, ήταν μια απαράδεκτη ενέργεια και θα έπρεπε ο Αντόνιο Γκουτέρες στο θέμα αυτό να ήταν πιο σαφής και επικριτικός.
Όμως καλό είναι να μην προκαλούμε την τύχη μας και να παίζουμε με την φωτιά. Μια χαρά βολευόμαστε και εμείς με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα. Φανταστήκατε να μην ήταν «διπλωματικός» ο Πορτογάλος όταν κατέγραφε τα διαμειφθέντα στο Κρανς Μοντανά κατά το δείπνο της 7ης Ιουλίου του 2017;
Αυτός που δικαιωματικά θα έπρεπε να διαμαρτύρεται για τις εκθέσεις του ΟΗΕ δεν είμαστε εμείς αλλά ο τέως τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί. Ο ΓΓ απέδωσε και σε αυτόν ευθύνες για το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά την στιγμή που αυτός είχε υιοθετήσει πλήρως το πλαίσιο Γκουτέρες ενώ εμείς προβάλλαμε διάφορα ακαταλαβίστικα περί αποκεντρωμένης ομοσπονδίας, μιλούσαμε για άλλο πλαίσιο και παρουσιάζαμε την πολιτική ισότητα ως ανισότητα. Επιπρόσθετα στις 30 Απριλίου του 2018 ο τ/κ ηγέτης μας κάλεσε να προσυπογράψουμε το πλαίσιο ως στρατηγική συμφωνία, μια κίνηση που όχι μόνο δεν χαιρετήσαμε αλλά αντίθετα τον χλευάσαμε χαρακτηρίζοντας την κίνησή του αυτή ώς πυροτέχνημα.
Αναφορικά με την επίμαχη έκθεση, δυστυχώς και πάλι την διαβάσαμε λάθος. Διαχρονικά διαβάζουμε μόνο αυτά που μας συμφέρουν και αγνοούμε όλα τα άλλα τα ουσιώδη. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το εσωτερικό ακροατήριο. Όποτεδήποτε μας επιρρίπτουν ευθύνες το αποδίδουμε στον «διπλωματικό» τρόπο καταγραφής γεγονότων και σε άλλα «κουραφέξαλα».
Είτε μας αρέσει είτε όχι η τελευταία έκθεση είναι η χειρότερη που έχει συνταχθεί ποτέ για το κυπριακό. Αντικατοπτρίζει πλήρως την χειρότερη φάση που βρίσκεται το εθνικό μας θέμα ως αποτέλεσμα των τακτικισμών και των παλινδρομήσεων των τελευταίων τεσσάρων χρόνων. Του λόγου το αληθές, τα μόνα δυο σημεία που μας ικανοποιούν είναι τα δύο αυτονόητα, δηλαδή ότι στην Κύπρο υπάρχει μόνο ένα κυρίαρχο κράτος και τα ψηφίσματα 550 και 789 για την Αμμόχωστο.
Όμως μέχρι και για τα αυτονόητα ο ΓΓ μας δίνει «λειψή» την ικανοποίηση. Ναι μεν αλλά. «Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει καταστήσει σαφές σε πολλά ψηφίσματα πάνω από πενήντα χρόνια ότι υπάρχει μόνο ένα κυρίαρχο κράτος στο νησί της Κύπρου. Ταυτόχρονα, παρατηρώ τις πραγματικότητες του νησιού, και ότι τα μέρη έχουν εκφράσει τη σημασία της εξεύρεσης ενός πρακτικού πλαισίου εντός του οποίου η πραγματική πολιτική ισότητα θα εκδηλώνεται ως κοινή αποτελεσματική συμμετοχή στην πολιτική και οικονομική ζωή του νησιού».
Αν ακόμα συνυπολογίσει κανείς το ότι όταν γίνεται αναφορά σε αυτονόητα τότε παύουν να είναι αυτονόητα, το τι έπεται αναφορικά με το εθνικό θέμα είναι δυστυχώς κάτι που εύκολα εξάγεται ή συμπεραίνεται ανεξάρτητα αν δεν γίνεται σαφής αναφορά στην έκθεση του ΟΗΕ.
«Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου», (Αυτά που δεν φαίνονται να τα συμπεραίνεις με βάση αυτά που φαίνονται), έλεγε ο Σόλωνας ο Αθηναίος. Αυτά που δυστυχώς «φαίνονται» στην έκθεση του ΓΓ είναι ίσως το πλέον αξιόπιστο στοιχείο ως προς το τι «τεκμαίρεται» αναφορικά με το μέλλον αυτής της μαρτυρικής πατρίδας.
Loading ...
