«XΑΝΟΝΤΑΙ ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να σωθούν αν εμβολιάζονταν» λένε συνέχεια οι ειδικοί, οι επιστήμονες της υγείας μας. Και καλούν τους ανεμβολίαστους πολίτες, που είναι περίπου το 30%, να εμβολιαστούν τόσο για τη δική τους ασφάλεια όσο και για την ασφάλεια των άλλων που είναι γύρω τους. Γιατί ο κορωνοϊός και οι μεταλλάξεις τους δεν σηκώνουν αστεία. Το έχουν δείξει.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ για το θέμα του κορωνοϊού έχουν όχι μόνο τα λόγια των επιστημόνων, αλλά και κάποιων άλλων, αυτών που υπηρετούν στη δεύτερη, αν μπορώ να πω, γραμμή. Και εννοώ τους νοσηλευτές. Ένας νοσηλευτής, λοιπόν, μου τηλεφώνησε χθες. Δεν μου είπε το όνομά του, δεν ξέρω γιατί υπάρχει ακόμα αυτός ο φόβος του δημόσιου υπαλλήλου να εκφραστεί επώνυμα. Αλλά μου είπε τον πόνο του που βλέπει καθημερινά ανθρώπους να πεθαίνουν μέσα στα χέρια του λόγω άρνησής τους να εμβολιαστούν.
«ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, κουράστηκα να βλέπω άτομα όχι μόνο ηλικιωμένα αλλά και νεαρότερης ηλικίας να αυτοκτονούν» μου είπε. Και εννοούσε ότι με την άρνησή τους να εμβολιαστούν, στην ουσία αυτοκτονούν. Συμφώνησα μαζί του.
«ΔΕΝ δέχονται ούτε να διασωληνωθούν, ασχέτως ότι τους προειδοποιούμε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν και ότι θα πεθάνουν. Τόσο αδιάλλακτοι είναι. Δεν μας αφήνουν ούτε να τους αγγίξουμε» λέει ο συνομιλητής μου, ο οποίος από τον ήχο της φωνής του δείχνει άτομο που βασανίζεται όταν βλέπει καθημερινά τέτοιους θανάτους, τη στιγμή που με ένα εμβόλιο μπορούν να σωθούν.
«ΕΙΚΟΣΙ χρόνια νοσηλευτής πρώτη φορά βλέπω τόσους μαζικούς θανάτους. Σακουλιάσαμε κάμποσους και τους θάψαμε, δεν πρέπει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Και εσείς οι δημοσιογράφοι πρέπει να επισημαίνεται καθημερινά τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι ανεμβολίαστοι. Να το γράφετε συνέχεια ίσως αλλάξουν στάση».
ΑΛΗΘΕΙΑ, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε εμείς οι δημοσιογράφοι; Γράψαμε, ξαναγράψαμε, κουραστήκαμε κι εμείς να προειδοποιούμε τους πολίτες για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν λόγω του μη εμβολιασμού τους. Όμως, δεν κολλά τίποτε. Τόσο παθιασμένοι είναι οι αρνητές του εμβολιασμού, που αδιαφορούν όχι μόνο για το δικό τους θάνατο αλλά ακόμα και για το θάνατο που μπορεί να φέρουν για κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο, στη σύζυγό τους, στα παιδιά τους…
Η ΛΥΣΗ είναι μία. Το μαστίγιο. Αφού αδυνατούμε διά νόμου να υποχρεώσουμε τους πολίτες να εμβολιαστούν, να το κάνουμε με άλλο τρόπο: Να γίνουν πολύ αυστηρά τα μέτρα για όσους δεν εμβολιάζονται. Για παράδειγμα, να τους απαγορευτεί η διακίνηση. Δηλαδή, να μη δικαιούνται να βγαίνουν από το σπίτι τους αν δεν έχουν βάλει το εμβόλιο. Ούτε στο μπακάλη να δικαιούνται να πάνε για τα ψώνια τους, ούτε στην τράπεζα για να πάρουν χρήματα. Ούτε στη θάλασσα. Να σφίξουν τα κολάνια και ας φωνάζουν κάποιοι αρρωστημένοι για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μόνο έτσι θα προστατευτούν οι ίδιοι αλλά και όλοι εμείς οι άλλοι.
Loading ...
