Στις 20 Σεπτεμβρίου 1974, δύο μήνες μετά την τουρκική εισβολή, επισκέφθηκε την Κύπρο ο υφυπουργός Εξωτερικών Ιλιτσιόφ, «γεγονός που αναπτέρωσε τις ελπίδες του κυπριακού λαού για απαλλαγή από την κατοχή», όπως έγραφε τότε ο «Φιλελεύθερος» και μας το θύμισε χθες στην πιο ενδιαφέρουσα καθημερινή στήλη του, «Σαν Σήμερα». «Ο Σοβιετικός αξιωματούχος έγινε δεκτός με ενθουσιώδεις μαζικές συγκεντρώσεις», τότε. Δέκα χρόνια προηγουμένως, στις 19 Σεπτεμβρίου 1964, η ίδια εφημερίδα προέβαλλε «τα θετικά αποτελέσματα της επίσκεψης του υπουργού Εμπορίου Ανδρέα Αραούζου στη Μόσχα (είχε πάει ως απεσταλμένος του προέδρου Μακαρίου για να συνάψει συμμαχία με το αντίπαλο δέος της Αμερικής) αν κρίνει κανείς από τη δήλωση του Σοβιετικού ηγέτη Νικίτα Χρουτσιόφ ότι «θα βοηθήσουμε με όλη μας την ψυχή την Κύπρο».
Τον Σεπτέμβριο του 1964, ένα περίπου μήνα μετά τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας, ο κυπριακός λαός ήταν δικαιολογημένος να καταπίνει τον μύθο της ολόψυχης σοβιετικής βοήθειας κι ας είχε προηγηθεί η ματαίωση της τουρκικής απόβασης από τον Αμερικανό πρόεδρο, Λίντον Τζόνσον. Αλλά τον Σεπτέμβριο του 1974, προς τι οι ενθουσιώδεις μαζικές συγκεντρώσεις για την επίσκεψη του Ιλιτσιόφ; Η εισβολή είχε ήδη εκτελεστεί από τις 20 Ιουλίου, αλλά την ολόψυχη βοήθεια της Μόσχας για την αποτροπή της εισβολής (αυτή ήταν η υπόσχεση) δεν την είδαμε. Θα προσφερόταν, άραγε, ολόψυχη βοήθεια για την απαλλαγή της κατοχής, όπως έτρεφε τότε ο Φιλελεύθερος, τις φαντασιώσεις του διψασμένου κυπριακού λαού;
Η τουρκική εισβολή εκτελέστηκε τα χαράματα της 20ής Ιουλίου 1974. Πέντε ώρες προηγουμένως, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε το ψήφισμα 353, ύστερα από το αίτημα Μακαρίου να παρέμβει λόγω του πραξικοπήματος και «της στρατιωτικής εισβολής της Ελλάδας στην Κυπριακή Δημοκρατία». Στις 29 Ιουλίου 1974 και ενώ η Τουρκία είχε καταλάβει γύρω στο 15% της Κύπρου και αποβίβαζε δυνάμεις προετοιμάζοντας την κατάληψη του ενός τρίτου της χώρας, ο πρέσβης της Σοβιετικής Ένωσης στην Αθήνα, Εγκόβ, συνάντησε τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, Άγγελο Βλάχο και του επέδωσε διακοίνωση της Μόσχας για μη εφαρμογή του ψηφίσματος 353 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο Βλάχος του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν σε όλα τα ξένα στρατεύματα, περιλαμβανομένων και των τουρκικών. Τότε ο Σοβιετικός πρέσβης, εξηγώντας τη θέση της χώρας του, του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν στα ελληνικά και όχι στα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία είχαν επέμβει κάνοντας χρήση του δικαιώματος επέμβασης των Συνθηκών Ζυρίχης και Λονδίνου.
Με όλη την ψυχή της η Μόσχα μάς βοήθησε πρώτα για την αποτροπή της εισβολής και ύστερα για τον τερματισμό της κατοχής. Από το 1974 μέχρι σήμερα, η Μόσχα δεν καταδίκασε ποτέ, για την ακρίβεια δεν ανέφερε ποτέ τις λέξεις «εισβολή, κατοχή, τουρκικά στρατεύματα». Ποτέ! Μόνο μια φορά, τον Νοέμβριο του 2015. Σε μια δήλωσή της η Μαρία Ζαχάροβα θύμισε στην Τουρκία ότι εισέβαλε στην Κύπρο, όταν η Τουρκία είχε καταρρίψει ένα ρωσικό μαχητικό στα τουρκοσυριακά σύνορα.
Loading ...
