ΜΠΟΡΕΙ κάποιοι να πουν – και δικαιολογημένα – ότι κατάντησα κουραστικός, αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάζω την υποκρισία των δημοσιογράφων μας στο θέμα του ρατσισμού, μια υποκρισία που αγγίζει όλους, με κάποιες εξαιρέσεις. Ο ρατσισμός των άλλων επικρίνεται από τους δημοσιογράφους, ο ρατσισμός των δημοσιογράφων επαινείται. Ή αποσιωπάται.
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ για πολλοστή φορά στο θέμα λόγω ενός σχολίου στη «Χαραυγή». Η εφημερίδα του ΑΚΕΛ εκφράζει ανησυχίες για το γεγονός, όπως γράφει, ότι αυξάνονται τα ρατσιστικά περιστατικά εις βάρος των λαθρομεταναστών χωρίς μάλιστα να τιμωρούνται. «Αυξάνονται χρόνο με το χρόνο τα ρατσιστικά περιστατικά. Με βάση στοιχεία της αστυνομίας, το 2020 καταγράφηκαν 41 περιστατικά σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ», γράφει η «Χαραυγή». «Το χειρότερο όμως είναι ότι επικρατεί ατιμωρησία…» προσθέτει και εξηγεί ότι από τα 41 περιστατικά δεν τιμωρήθηκε κανένας.
ΠΑΜΕ τώρα στο ρατσισμό των Κυπρίων δημοσιογράφων. Τον ηλικιακό ρατσισμό, που είναι χειρότερος από οποιονδήποτε άλλο ρατσισμό. Πρόσφατα οι δημοσιογράφοι μας, αυτοί που επικρίνουν τον φυλετικό ρατσισμό, στήριξαν φανατικά και εισήγαγαν στο καταστατικό τους τον ηλικιακό ρατσισμό. Πώς; Τροποποίησαν ΟΜΟΦΩΝΑ τα καταστατικό της Ένωσης Συντακτών έτσι ώστε όταν κάποιος δημοσιογράφος φτάσει τα 65 χρόνια να μη δικαιούται να ψηφίζεται ο ίδιος για εκλογή του στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΚ, αλλά να δικαιούται να ψηφίζει για την ανάδειξη του διοικητικού συμβουλίου. Δηλαδή, για να ψηφίζονται οι άνω των 65 χρόνων κρίνονται ακατάλληλοι από τους δημοσιογράφους μας, αλλά για να ψηφίζουν τους άλλους κρίνονται κατάλληλοι. Εκτός από ρατσιστική, δεν είναι και παρανοϊκή αυτή η εξέλιξη;
ΤΟ ΩΡΑΙΟ είναι πως με εξαίρεση ένα δυο δημοσιογράφους, όλοι οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι δεν τολμούν να ασχοληθούν με αυτό το ρατσιστικό κεφάλαιο. Ασχολούνται με τον ρατσισμό των άλλων, αλλά σιωπούν με τον δικό τους ρατσισμό. Τον ηλικιακό ρατσισμό.
Loading ...
