Το Φεβρουάριο του 1988 στην προεδρία της Δημοκρατίας διαδέχθηκε τον Σπύρο Κυπριανού ο Γιώργος Βασιλείου. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη αλλαγή που επιχειρούσε ο κυπριακός λαός, ύστερα από τα 17 χρόνια του Μακαρίου και τα 11 του Κυπριανού που εθεωρείτο η συνέχεια του συνήθους. Λίγους μήνες αργότερα (καλοκαίρι ’88) πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση του νέου προέδρου με τον Ραούφ Ντενκτάς. Την επομένη, το κύριο σχόλιο της «Ελευθεροτυπίας», της εφημερίδας του ΔΗΚΟ και του Κυπριανού, έφερε τον τίτλο, «Μπροστά και δίπλα στον Ντενκτάς». Το άρθρο επέκρινε τον Γιώργο Βασιλείου, γιατί ευρισκόμενος μπροστά (και δίπλα) στον Ραούφ Ντενκτάς, χαμογελούσε, πράγμα που επιβεβαιωνόταν και από τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Αντί να κατεβάσει τα μούτρα του όταν αντίκρυσε τον κατοχικό ηγέτη, όπως ήμασταν συνηθισμένοι με τον αείμνηστο Σπύρο Κυπριανού, ο Βασιλείου χαμογελούσε.
Πάνε από τότε 33 χρόνια. Και φτάσαμε στον χθεσινό «Φιλελεύθερο», που φυσικά δεν είναι η εφημερίδα του ΔΗΚΟ, για να διαβάσουμε σε άρθρο νέου, φερέλπιδος αρθρογράφου οξεία κριτική στον πρώην γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, Άντρο Κυπριανού, επειδή τον Νοέμβρη του 2018 «κι ενώ τα πράγματα στο κυπριακό ήταν αρκετά ψυχρά, επισκέφτηκε την Άγκυρα και είδε τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου…». Μάλιστα, δε, «η συνάντηση του Άντρου Κυπριανού με τον Τσαβούσογλου έγινε σε φιλικό κλίμα…», αντί σε εχθρικό. Επιπλέον «ο Άντρος Κυπριανού, συναντούσε ως ‘VIP’ τον ΥΠΕΞ του Ερντογάν, και δεν άνοιξε ρουθούνι».
Το χθεσινό άρθρο (τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα) μας θυμίζει πως «παλιότερα το έπραξε κι ο ίδιος ο Αναστασιάδης, όντας ηγέτης της τότε (2005) αντιπολίτευσης, όταν μας ‘πούλησε’ τον Ερντογάν ως ‘διαλλακτικό ηγέτη’ και ως… διαφορετικό από τον Εβρέν και τον Ετζεβίτ». «Μα και άλλοι βουλευτάδες, επίτροποι, υπουργοί, κομματάρχες αισθάνονται την άνεση να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τα καθάρματα που κυβερνούν την Τουρκία και είναι ανυπόφορο», γράφει. «Θυμηθείτε και τους χαριεντισμούς του Νίκου Τορναρίτη με τον Μπιναλί Γιλντιρίμ το 2017, τους θερμούς εναγκαλισμούς του Χρήστου Στυλιανίδη με τον Τσαβούσογλου και την πόζα Ελληνοκυπρίων δημοσιογράφων και γνωστών παραγόντων της δημόσιας ζωής με τον Ερντογάν πριν αρκετά χρόνια».
Ακριβώς πριν από μια βδομάδα, Παρασκευή 19 του μηνός, έγραφα για τον ηγέτη της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ, που σε συνθήκες κανονικού πολέμου, ισραηλινής κατοχής μιας τεράστιας έκτασης της Αιγύπτου (της Χερσονήσου του Σινά), που μετρούσαν ακόμα τους νεκρούς του 30χρονου αραβοϊσραηλινού πολέμου, πήρε το αεροπλάνο, πήγε στο Τελ Αβίβ και εμφανίστηκε μπροστά στη Κνεσέτ για να μεταφέρει στους Εβραίους βουλευτές, τη θέλησή του για ειρήνη. Αυτό έγινε το 1977, έντεκα χρόνια πριν ο Βασιλείου χαμογελάσει μπροστά και δίπλα στον Ντενκτάς. Και 44 χρόνια πριν οι φερέλπιδες αρθρογράφοι του «Φιλελεύθερου», μαλώσουν τους πολιτικούς μας που συναντώνται με Τούρκους χωρίς να τους κρατούν μούτρα.
Loading ...
