Η Κύπρος της μιας βάρκας
Στο χθεσινό κείμενό μου επεσήμανα το γεγονός ότι στην ομιλία του, ενώπιον της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ευρώπης, στη διάρκεια του συνεδρίου του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο Αβέρωφ Νεοφύτου κατάφερε μέσα από εκατό λέξεις, όχι μόνο να αναδείξει με καθαρότητα, ευθύτητα και υπευθυνότητα ποια είναι η θέση του στο κυπριακό, αλλά και να θέσει στην κρίση του Κύπριου ψηφοφόρου την πρότασή του για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της λύσης που υποστηρίζει, αλλά και την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού στον τόπο των πατέρων του.
Ο κ. Νεοφύτου εισηγείται την ένταξη μιας επανενωμένης Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Δεν πρόκειται για ένα απλό σύνθημα ή μια νεφελώδη υπόσχεση εκ του μηδενός, αλλά μια συνειδητή στρατηγική επιλογή που η Κύπρος έπρεπε να ακολουθήσει πριν από 60 χρόνια. Μια επιλογή που δικαιώθηκε από τα γεγονότα. Η Τουρκία που απειλεί σήμερα την κυριαρχία της Ελλάδας, αντιμετωπίζεται με χλεύη από τους διεθνείς παρατηρητές, καθώς ο καθένας γνωρίζει πως όντας μέλος του ΝΑΤΟ η Ελλάδα, δεν μπορεί καμιά Τουρκία να της πειράξει το νύχι. Μια Ρωσία κατέβαζε θεούς και δαίμονες για να εμποδίσει τη Φινλανδία και τη Σουηδία από του να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αλλά κατέληξε να παρακολουθεί αμήχανη τη διαδικασία ένταξής τους. Η Κύπρος, που απέφυγε το αυτονόητο γιατί ο εθνάρχης επέλεξε να καμώνεται το διεθνή ηγέτη των Αδεσμεύτων και τον παίχτη των δύο βαρκών, έμεινε εκτός ΝΑΤΟ και δέχτηκε την τουρκική εισβολή.
Η Κύπρος ανήκει στη Δύση και εκεί έπρεπε να βρισκόταν από την ώρα της γέννησής της ως ανεξάρτητο κράτος. «Η Κύπρος», είπε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, «είναι η πατρίδα μας, η Ελλάδα η καρδιά μας και η Ευρώπη το μέλλον μας», για να εξηγήσει ευθύς αμέσως: «Πρώτα απ’ όλα μια Κύπρος που θα συνεχίσει να είναι αξιόπιστη. Με ισχυρές περιφερειακές συνεργασίες ειρήνης. Που τιμά την ιστορία της και τις συμμαχίες της. Που ξέρει ποια είναι και πού θέλει να πάει. Που λειτουργεί με βάση αρχές. Που δεν κρύβεται. Δεν κλείνει το μάτι στους εισβολείς. Δεν αποφεύγει να πάρει θέση. Δεν πατά σε δύο βάρκες».
Είναι η πρώτη φορά που ένας διεκδικητής της προεδρίας της Δημοκρατίας, θέτει τόσο καθαρά και υπεύθυνα θέσεις που αφορούν την ταυτότητα, την ύπαρξη και την πορεία της Κύπρου. Μια Κύπρος, μια μικρή αδύναμη χώρα, δεν μπορεί να κρύβεται, να πατά σε δύο βάρκες, να κλείνει το μάτι στη ρωσική εισβολή, να αμφισβητεί τις συμμαχίες, τις υποχρεώσεις και τις αρχές της. Πατώντας σε δύο βάρκες, από το ’60 μέχρι σήμερα έχουμε γκρεμιστεί στο νερό. Μια βάρκα είναι δίπλα μας, μας προσφέρεται και αν δεν αναρριχηθούμε σε αυτήν αργά ή γρήγορα θα πνιγούμε. Είναι καιρός να διορθώσουμε το ολέθριο λάθος της Μακαριακής εποχής που πέρασε.
Loading ...
