Θυμάστε το 1978;
ΘΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ πολλά αυτή την προεκλογική εκστρατεία. Κάπου τα είχαμε ξεχάσει αλλά οι μνήμες θα ξυπνήσουν ξανά. Πρώτη θύμηση η Αμμόχωστος του 1978 και του 2004 και οι ευθύνες του ΑΚΕΛ. Τη δεύτερη χρονολογία τη θυμόμαστε, μόλις 18 χρόνια πέρασαν, την πρώτη όμως, αυτήν του 1978, τη θυμόμαστε; Πόσων οι μνήμες είναι δυνατές;
ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ όταν το ΑΚΕΛ επέκρινε την επίσκεψη του Αβέρωφ Νεοφύτου στο Βαρώσι. Όπως ανακοίνωσε το ΑΚΕΛ, η επίσκεψη αυτή «θύμισε τους παλαιότερους θεατρινισμούς του κ. Νεοφύτου στα πρατήρια καυσίμων. Το Βαρώσι όμως δεν είναι ντεκόρ για την προεκλογική του Αβέρωφ Νεοφύτου. Δεν προσφέρεται για λαϊκισμούς το Βαρώσι…»
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ του ΔΗΣΥ, η οποία μας οδήγησε στην πρώτη θύμηση, έλεγε: «Ο Αβέρωφ Νεοφύτου βρέθηκε στο Βαρώσι όχι για τις εκλογές αλλά για την πατρίδα. Απέφυγε κάθε δήλωση προεκλογικής υφής. Και από εκεί, ανάμεσα στα μηνύματα που έστειλε ήταν και αυτό: Με ενότητα να πορευτούμε γιατί αν χαθεί η Αμμόχωστος χάνεται η Κύπρος. Αναμέναμε από το ΑΚΕΛ να ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα ενότητας. Η Αμμόχωστος θα έπρεπε να μας ενώνει όλους. Δυστυχώς όμως, επέλεξε και εδώ το δρόμο της ξύλινης γλώσσας και της αντιπαράθεσης. Αντί της ενότητας λειτούργησε όπως έκανε και το 1978 και το 2004…»
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ το ΑΚΕΛ το 2004; Είναι τότε που στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, το οποίο μας επέστρεφε την Αμμόχωστο, τη Μόρφου και δεκάδες άλλα χωριά, είπε το παρανοϊκό «όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι», με αποτέλεσμα να απορρίψουμε το σχέδιο και να τα χάσουμε όλα. Και τη Μόρφου και την Αμμόχωστο και τα άλλα χωριά.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Πώς λειτούργησε το ΑΚΕΛ το 1978; Θυμάστε; Πέρασαν 44 ολόκληρα χρόνια… Ήταν τέσσερα χρόνια μετά την εισβολή και οι ΗΠΑ αποφασίζουν, μετά από δική μας παράκληση, να υποβάλουν σχέδιο λύσης του κυπριακού. Στέλνουν στην Κύπρο τον Σεπτέμβριο του 1978 τον Μάθιου Νίμιτς, μαζί με την ομάδα του, για να διαβουλευθεί σχετικά με το αμερικανικό σχέδιο λύσης.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ του Νίμιτς επιδόθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1978. Το είχαν ετοιμάσει οι Αμερικανοί σε συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά. Είναι το λεγόμενο Αγγλοαμερικανοκαναδικό σχέδιο, το οποίο μεταξύ άλλων προνοούσε τη δημιουργία ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού κράτους, κατοχύρωνε τα ανθρώπινα δικαιώματα, επίσης προνοούσε επιστροφή των κατοίκων των Βαρωσίων με την έναρξη των συνομιλιών οι οποίοι θα παρέμεναν στα σπίτια τους ακόμα και αν αποτύγχαναν οι συνομιλίες κλπ κλπ. Υπολογίστηκε ότι θα επέστρεφαν πέραν των 30 χιλιάδων Βαρωσιωτών.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΛΟΙ περίμεναν να εγκρίνουμε το σχέδιο, η ΚΥΠ στις 29 Νοεμβρίου 1978 ενημερώνει τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Σπύρο Κυπριανού και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Ρολάνδη ότι ο πρέσβης της Σοβιετικής Ένωσης στη Λευκωσία, Σεργκέι Αστάβιν, συναντήθηκε με την ηγεσία του ΑΚΕΛ και της ζήτησε να απορρίψει το Σχέδιο γιατί είχε «ιμπεριαλιστικές καταβολές», αφού προερχόταν από τρεις ΝΑΤΟϊκές χώρες. Και το ΑΚΕΛ υπάκουσε χωρίς αντίδραση. Η απόφαση αυτή του ΑΚΕΛ επηρέασε και τον Σπύρο Κυπριανού στο να τοποθετηθεί αρνητικά επί του Αγγλοαμερικανοκαναδικού σχεδίου. Έτσι, η πρώτη σπουδαία ευκαιρία για λύση του κυπριακού χάθηκε λόγω ΑΚΕΛ…
Loading ...
