Οι νεκροθάπται αναβιώνουν
Μετά την εξαγγελία της υποψηφιότητας Ανδρέα Μαυρογιάννη, για την προεδρία της Δημοκρατίας, κλείσαμε «τρίλιζα».
Οι σημαντικότεροι υποψήφιοι για τις προεδρικές του 2023 είναι πλέον γνωστοί. Το μόνο που απομένει να μάθουμε είναι ποια κόμματα ή ποια οργανωμένα σύνολα θα συμπορευθούν με τους Νίκο Χριστοδουλίδη και Ανδρέα Μαυρογιάννη, αν βέβαια υπάρξουν.
Πάντως όσοι προέβλεψαν μια διαφορετική προεκλογική εκστρατεία, έκαναν διάνα . Ήδη τα διάφορα ευτράπελα άρχισαν να συμβαίνουν και η πολιτική ασυναρτησία βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Όπως όλα δείχνουν δεν θα έχουμε ένα προεκλογικό αγώνα α-πολιτίκ, όπως «φοβάται» ο Αβέρωφ Νεοφύτου, άλλα μια προεκλογική εκστρατεία σίγουρα παρα-πολιτίκ.
Με το καλημέρα της υποψηφιότητάς του ο Ανδρέας Μαυρογιάννης εισέπραξε ήδη το πρώτο του επίθετο. Νεκροθάπτης του κυπριακού, χαρακτηρίστηκε από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ.
«Εάν θάψαμε το Κυπριακό, ο διαπραγματευτής τι ήταν; Ο νεκροθάπτης ήταν. Εάν διαφωνούσε, γιατί παρέμενε στο θάψιμο τού Κυπριακού, όπως έλεγε και λέει το ΑΚΕΛ που θα τον στηρίξει;», είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στον Πολίτη ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου.
Όσο βαρετός και μακάβριος και αν είναι ο χαρακτηρισμός, έχει δίκαιο ο συναγερμικός πρόεδρος. Αν μιλούμε για ταφή τότε υπάρχει σίγουρα ο νεκροθάπτης. Βέβαια υπάρχουν και πολλά άλλα. Πρώτα από όλα υπάρχει το πτώμα. Ταφή χωρίς πτώμα δεν μπορεί να υπάρξει. Κατ’ επέκταση για να υπάρξει το πτώμα θα πρέπει να υπάρχει σίγουρα και ο υπαίτιος του θανάτου. Φονιάς, αν πρόκειται για φόνο εκ προμελέτης ή κάτι παρεμφερές, αν πρόκειται περί φόνου εξ αμελείας .
Με τον χαρακτηρισμό του Ανδρέα Μαυρογιάννη ως νεκροθάπτη του κυπριακού, ο Αβέρωφ Νεοφύτου μας θύμισε μια άλλη «ταφή» εθνικού ζητήματος , αυτής της ενώσεως με την μητέρα πατρίδα.
«Ενταφιάζουν οριστικώς την Ένωσιν, είναι η ορθή απάντησις. Νεκροθάπται της Ενώσεως είναι οι αναλαβόντες ή ενθαρρύνοντες τοιαύτην δραστηριότητα. Αντί της Ενώσεως προωθούν την Διχοτόμησιν της Κύπρου, προωθούν την Τουρκοποίησιν της. Και εγκληματούν κατά της Κύπρου, εγκληματούν κατά του Έθνους. Εάν δεν ανανήψουν, φοβερά θα είναι δι’ αυτούς η κρίσις της Ιστορίας», έλεγε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στις 8.2.1973, αναφερόμενος στους αντιπάλους του, αγνοώντας όμως ότι η πρώτη διχοτόμηση είχε ήδη συντελεστεί με δική του υπαιτιότητα, τον Δεκέμβριο του 1963, μετά την πρότασή του για αναθεώρηση των δεκατριών σημείων του συντάγματος.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν μίλησε για νεκροθάπτες αλλά για νεκροθάπτη. Αν ακόμα λάβουμε υπ’ όψη τη ρητορική ερώτηση, «Αν θάψαμε το Κυπριακό;», ουσιαστικά δεν παραδέχεται ότι επί διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ το Κυπριακό θάφτηκε. Συνεπώς ελλείψει ταφής δεν έχει έννοια ο νεκροθάπτης. Το μόνο που μένει να μας διευκρινίσει είναι το τι έγινε με εκείνα τα «Τσουνάμια αρνητικών εξελίξεων», τα οποία, με δεδομένο ότι το κυπριακό δεν θάφτηκε, δεν υφίστανται πλέον γιατί φαίνεται διάγουμε περίοδο καλοκαιρίας.
Δυστυχώς χάσαμε την μισή μας πατρίδα και ακόμα να σοβαρευτούμε. Ακόμα να μπορέσουμε να δούμε ορθολογιστικά τα γεγονότα. Τα τελευταία χρόνια έγινε το μεγαλύτερο έγκλημα στο εθνικό θέμα και ο αρχηγός του Κυβερνώντος κόμματος προσπαθεί με διάφορες λεκτικές αλχημείες να επιρρίψει αλλού τις ασήκωτες ευθύνες μιας χαμένης πατρίδας. Είναι καιρός να αφήσουμε κατά μέρος τις εξυπνάδες και τα ρητορικά ερωτήματα.
Αν θέλουμε όμως να απαντήσουμε στα ρητορικά ερωτήματα του Αβέρωφ Νεοφύτου θα πρέπει να μελετήσουμε όλες τις πτυχές της πρωτοβουλίας που ξεκίνησε με το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου, της 11ης Φεβρουαρίου του 2014, και τέλειωσε με το τραγικό δείπνο της 7ης Ιουλίου του 2017 στο Κραν Μοντανά.
Ίσως η προσπάθεια αυτή να ήταν η πλέον υποσχόμενη γιατί αφ ενός μεν υπήρξε άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, με την επίσκεψη του τότε αντιπροέδρου και νυν προέδρου Τζο Μπάιντεν στην Κύπρο στις 21 Μαΐου του 2014, και αφετέρου, από το 2015, είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ως ηγέτη των Τ/Κ, έναν πραγματικό Κύπριο πατριώτη, τον Μουσταφά Ακιντζί. Στην ουσία η όλη πρωτοβουλία πήρε σάρκα και οστά με την εκλογή στα κατεχόμενα του Μουσταφά Ακιντζί, τον Απρίλιο του 2015.
Για την ιστορία, εκτός των συνομιλίων μεταξύ των δυο ηγετών στην Κύπρο, υπήρξαν διασκέψεις στην Γενεύη , στο Μοντ Πελεράν και τέλος στο Κραν Μοντανά με την συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων, Ελλάδας, Τουρκίας και Μεγάλης Βρετανίας καθώς και της ΕΕ, σε ρόλο παρατηρητή.
Αξιολογώντας λοιπόν την τελευταία πρωτοβουλία του διεθνούς παράγοντα για συνολική διευθέτηση του εθνικού μας ζητήματος, καλό θα ήταν να ασχοληθούμε όχι μόνο με τα επίσημα αλλά και με τα «παραλειπόμενα» της περιόδου εκείνης, όπου συνήθως ευρίσκεται η αλήθεια.
Προς τον σκοπό αυτό καλό θα ήταν να θυμηθούμε την μαρτυρία του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου για τις σκέψεις του προέδρου της δημοκρατίας για λύση δυο κρατών, τις διχοτομικές ιδεοθύελλες του προέδρου καθώς και την εντολή του προς τον τότε διαπραγματευτή και, κατά τον Αβέρωφ Νεοφύτου νυν νεκροθάπτη, για εκπόνηση μελέτης διχοτόμησης της κυπριακής ΑΟΖ.
Ακόμα να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό ως πυροτέχνημα της πρόσκλησης-πρόκλησης του Μουσταφά Ακιντζι για υιοθέτηση του πλαισίου Γουστέρες ως στρατηγική συμφωνία για συνολική επίλυση του κυπριακού της 30ης Απριλίου του 2018. Σίγουρα δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν οι εξυπνάδες περί άλλου πλαισίου αυτού της 4ης Ιουλίου.
Αν ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ θέλει να μιλήσουμε για νεκροθάπτες αυτή είναι η πικρή αλήθεια, όπως καταγράφεται πιο πάνω. Αν προσπαθεί να βρει νεκροθάπτες, νεωκόρους, πρεσβύτερους και διακόνους που ευθύνονται για την σημερινή κατάντια του εθνικού μας θέματος καλό είναι να μιλά για μια ολόκληρη ομάδα και όχι για έναν μεμονωμένο νεκροθάπτη.
Σίγουρα ο ίδιος δεν αποτέλεσε μέλος της ομάδας αυτής γιατί οι θέσεις του στο εθνικό θέμα ήσαν και είναι ξεκάθαρες. Όμως αν συνεχίσει να παρέχει στήριξη στους πρωταγωνιστές της ομάδας του Κραν Μοντανά τότε θα καταστεί και αυτός μέλος της ομάδας και θα δώσει το δικαίωμα να τον αποκαλέσουν και αυτόν νεκροθάπτη της μισής μας πατρίδας.
Loading ...
