Τίποτε δεν είναι τυχαίο
Μπορούμε να καταλάβουμε πως «οι βομβαρδισμοί στην Τηλλυρία δεν ήταν τυχαίο, μεμονωμένο, γεγονός» και ότι «πρέπει κανείς να το προσεγγίσει εντάσσοντας το μέσα στους ευρύτερους σχεδιασμούς της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου». Καταλαβαίνουμε επίσης πως «τίποτε δεν είναι τυχαίο» και πως «δεδομένων των απειλών που στο παρελθόν (1963(;), 1964, 1967) είχε εκτοξεύσει, καθώς και των βομβαρδισμών που είχε διενεργήσει στην περιοχή Τηλλυρίας τον Αύγουστο του 1964, η Τουρκία καθιστούσε κατά τρόπο σαφή και αναμφισβήτητο τις προθέσεις της για στρατιωτική εισβολή και κατάληψη εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αυτό, το λέει και ο «Φάκελος της Κύπρου», (Ελληνική Βουλή, Α΄ τόμος, πορίσματα, σελίδα 360).
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους σχεδιασμούς της Τουρκίας, τους οποίους γνωρίζουμε απ’ έξω και ανακατωτά, «η Τουρκία επιχείρησε τότε, το 1964, να δημιουργήσει στρατιωτικό προγεφύρωμα στην περιοχή Κοκκίνων – Μασούρας που θα χρησιμοποιείτο για αποβίβαση στρατιωτικών δυνάμεων …ς».
Όταν είναι για τους τουρκικούς σχεδιασμούς, τα ξέρουμε όλα. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι τους δικούς μας σχεδιασμούς. Η Κύπρος, ασφαλώς και ήταν εκτεθειμένη μπροστά στο στόμα του λύκου, από την ώρα που η έξυπνη πολιτική μας ηγεσία θέλησε να αλλοιώσει το Σύνταγμα και να βγάλει τους Τουρκοκύπριους έξω από το κράτος. Η Τουρκία δεν απειλούσε απλώς, αλλά βομβάρδιζε κιόλας και δεν χρειαζόταν χότζας να μας εξηγήσει ότι εμείς τα αρνάκια παίζαμε επικίνδυνα παιχνίδια πάνω στα δόντια του λύκου. Δεν είναι τυχαίοι οι βομβαρδισμοί στην Τηλλυρία, αλλά δεν ήταν τυχαία και η μυστική κάθοδος της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο. Τον Αύγουστο του 1964 η Τουρκία βομβάρδισε την Τηλλυρία, αλλά αμέσως μετά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Πέτρος Γαρουφαλιάς, επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου, έστειλε δέκα ολόκληρες χιλιάδες ελληνικού στρατού σε αποστολή που κρατήθηκε μυστική ακόμα και από την αγωνιστική κυπριακή κυβέρνηση. Η αποστολή με 3 συντάγματα πεζικού, 2 μοίρες καταδρομών και 2 ίλες αρμάτων ολοκληρώθηκε ως τις 20 Οκτωβρίου 1964 και από τότε η Κύπρος ήταν θωρακισμένη σαν αστακός. Δεν κινδύνευε πια από τα τουρκικά βομβαρδιστικά, αλλά μόνο από τον ανθελληνισμό των Ελληνοκυπρίων, πολιτών και πολιτικής ηγεσίας. Π…καλαμαράδες τους ανεβάζαμε, π…καλαμαράδες τους κατεβάζαμε, που «ήλθαν να μας φορέσουν φουστανέλες», όπως έγραφε χαρακτηριστικά πατριώτης δημοσιογράφος που στη συνέχεια έφτιαξε και κινηματογραφική ταινία μυθοποίησης του Μακαρίου.
Δεν είναι τυχαία ούτε και η αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας και το επακάλουθο ξεγύμνωμα του νησιού. Η Αθήνα και οι Αμερικανοί μας ικέτευαν να συγκρατηθούμε, αλλά εμείς προχωρήσαμε στη σφαγή της Κοφίνου, με αποτέλεσμα η Τουρκία να εκβιάσει με εισβολή την αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας και να το πετύχει. Και επομένως, τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Loading ...
