Εντυπωσιάστηκα όταν διάβασα το μανιφέστο του πρώην βουλευτή του ΔΗΚΟ, Άγγελου Βότση με το οποίο εξηγούσε στους φίλους του, εκείνους που τον ακολούθησαν σε όλους τους αγώνες του, όπως λέει, γιατί επέλεξε τον κ. Νίκο Χριστοδουλίδη για υποψήφιό του. Χρησιμοποίησε τρεις φορές τη λέξη «λαμόγια» και άλλες τόσες τις λέξεις «διαπλοκή», «διαφθορά», «αναξιόπιστοι» και «επιτήδειοι». Τους φίλους του θύμισε ότι τους είχε εξηγήσει από πριν ότι για να υποστηρίξει κάποιον στις εκλογές του 2023, θα κρίνει πρώτα «την αξιοπιστία και την εντιμότητα τους καθώς και τη διάθεση τους να πατάξουν την διαφθορά και να κόψουν χέρια σε όσα λαμόγια κλέβουν τον δημόσιο πλούτο και όχι μόνο».
Τηρώντας τη δέσμευση ή και τον όρκο του, ο κ. Βότσης επέλεξε τον κ. Χριστοδουλίδη, ο οποίος στην πρώτη θητεία του ήταν ο πιο στενός συνεργάτης του προέδρου και στη δεύτερη ο πρώτος υπουργός της «πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης του τόπου», όπως την κατηγορεί το κόμμα από το οποίο προήλθε και ανδρώθηκε ως πολιτικός άνδρας και ως ιεραπόστολος ο κ. Βότσης.
Είναι εκπληκτικό που φτάσαμε στο σημείο το ΔΗΚΟ και τα «ποκλάθκια» του να κάνουν κήρυγμα για τα λαμόγια, τους διαπλεκόμενους, τους διαφθαρμένους, τους αναξιόπιστους και τους επιτήδειους. Ο κ. Βότσης δεν έδωσε ποτέ ευκαιρία να κατηγορηθεί για λαμογιές, ούτε όμως διαχώρισε ποτέ τη θέση του για τις λαμογιές του ΔΗΚΟ και της ηγεσίας του, που έχουν γράψει ιστορία. Από το ΔΗΚΟ έφυγε όταν η νέα ηγεσία του, τον εκπαραθύρωσε. Ούτε και ο υποψήφιος της καρδιάς του διαχώρισε ποτέ τη θέση του από «την πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση». Από το υπουργείο έφυγε όταν εξαναγκάστηκε από τον ΔΗΣΥ.
Αλλά ο κ. Βότσης, όπως και ο Νικόλας Παπαδόπουλος, επέλεξαν τον κ. Χριστοδούλιδη. Όχι για τα χαρίσματα που ανακάλυψαν ξαφνικά στο πρόσωπό του, αλλά για την εικόνα του, για τη δημοτικότητά του, όπως ομολόγησαν και οι δύο. «Οι πολίτες φαίνεται να επιλέγουν τον υποψήφιο τους και τα κόμματα ακολουθούν», κατά τον κ. Βότση. «Ο κόσμος σαν πρώτη επιλογή τον στηρίζει» και «αυτό σημαίνει ότι ένα τεράστιο μέρος του λαού, τον νιώθει σαν δική του επιλογή». «Και ναι», αναφέρει: «Το αισθητήριο του λαού είναι αλάθητο και είναι καλό κάποιοι να μην το υποτιμούν».
Ο Άγγελος Βότσης, και ο Νικόλας Παπαδόπουλος, και ο Μαρίνος Σιζόπουλος, μετά από 25 αιώνες, διορθώνουν το λάθος του Πλάτωνα. Εκείνος ο αφελής υποτιμούσε το αισθητήριο του λαού και πίστευε ότι «οι άνθρωποι γενικά κρίνουν περισσότερο από τα φαινόμενα παρά από την πραγματικότητα, γιατί η όραση ανήκει σε όλους, ενώ η αντίληψη σε λίγους».
Loading ...
