Ανάλγητοι νόμοι, ανάλγητοι υποψήφιοι
Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
Παρακολούθησα την προψεσινή συζήτηση στο ΡΙΚ μεταξύ των τριών βασικών υποψηφίων, Αβέρωφ, Μαυρογιάννη, Χριστοδουλίδη και εντυπωσιάστηκα από την πολεμική που οι δύο τελευταίοι εξαπέλυσαν εναντίον του Αβέρωφ για την πρότασή του για τη φορολόγηση του νοικοκυριού. Μια πρόταση που φαίνεται (και από την αντίδραση των συνυποψηφίων του Αβέρωφ) να έχει κερδίσει την κοινωνία και ειδικά τη μεσαία τάξη. Παρατήρησα ότι και οι δύο, Μαυρογιάννης και Χριστοδουλίδης αναζήτησαν να μάθουν για την πρόταση Αβέρωφ και προσπάθησαν με υπερβάλλοντα ζήλο να την αποδομήσουν. Ωστόσο, και οι δύο αποδείχτηκαν άσχετοι με το αντικείμενο και πιάστηκαν αδιάβαστοι (π.χ. ο ένας δεν κατάλαβε ότι ο φορολογούμενος θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει την οικογενειακή ή την προσωπική φορολόγηση και ο άλλος ότι η πρόταση είναι κοινωνικό μέτρο και όχι οικονομικό, ώστε να συνυπολογίζεται ο εξωτερικός πληθωρισμός).
Ο Μαυρογιάννης ήταν πολύ θυμωμένος, γιατί ο Αβέρωφ με την πρότασή του περιόριζε τα έσοδα του κράτους από την άμεση φορολογία και δημιουργούσε προϋποθέσεις αύξησης των εσόδων του κράτους με την έμμεση φορολογία. Και ξεσπάθωσε κατά του έμμεσου φόρου χαρακτηρίζοντάς τον «ανάλγητο και άδικο».
Ανάλγητος είναι αυτός που δεν συμπονά, δεν δείχνει οίκτο, ο σκληρός, ο ανελέητος. Ο κ. Μαυρογιάννης θεωρεί ότι ο άμεσος φόρος είναι δίκαιος και ο έμμεσος φόρος είναι άδικος και ανάλγητος, ανελέητος. Έλεος!
Ο άμεσος φόρος υποβάλλει όπως μια οικογένεια χωρίς παιδιά με οικογενειακό εισόδημα 50 χιλιάδες, θα πληρώνει τον ίδιο φόρο εισοδήματος με μια οικογένεια με τρία παιδιά με το ίδιο οικογενειακό εισόδημα. Ο έμμεσος φόρος υποβάλλει όπως η οικογένεια με τα τρία παιδιά απαλλάσσεται κατά τουλάχιστον 5 χιλιάδες ευρώ. Αυτό ως προς την κοινωνική πτυχή του μέτρου.
Ως προς την οικονομική πτυχή, για την οποία ανησυχούν τα μάλα οι Μαυρογιάννης και Χριστοδουλίδης, να τους καθησυχάσουμε. Οι 5 χιλιάδες που θα εξοικονομηθούν με την πρόταση Αβέρωφ, δεν είναι αξία που θα χαθεί από την οικονομία της χώρας. Είναι χρήματα που θα επιστρέψουν στην αγορά είτε στην κατανάλωση (άρα το κράτος θα εισπράξει ΦΠΑ), είτε στην ανάπτυξη αν αποταμιευθούν ή επενδυθούν. Είναι πολύ απλή η λογική: Αντί να φορολογείται ο φορολογούμενος την ώρα που εισπράττει τον μισθό του, να φορολογείται την ώρα που τον ξοδεύει. Και αναλόγως του πώς τον ξοδεύει, οικονομικά ή σπάταλα, τότε θα πληρώνει έμμεσο φόρο. Αν κάνει οικονομική διαχείριση των εσόδων του θα πληρώνει χαμηλό ΦΠΑ. Αν θέλει Rolex να βλέπει την ώρα, τότε να το πληρώνει.
Αυτή είναι η όλη λογική και αυτό εξηγεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη μείωσε τις φορολογίες και έκανε πλεόνασμα (1 δισ.) ενώ η κυβέρνηση Χριστόφια που θεωρούσε δίκαιο να φορολογήσει τον πλούτο οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι το κράτος εισπράττει από την άμεσα φορολογία μόνο 800 εκατ. ευρώ, ενώ από την έμμεση φορολογία 11-12 δισ.
