Άνευρος λαός
Του ΤΑΚΗ ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ
ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ καίγεται. Η Γαλλία καίγεται. Οι Γάλλοι ξεσηκώθηκαν. Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες βρίσκονται στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει το όριο αφυπηρέτησης από τα 62 χρόνια στα 64 όχι από τώρα αλλά κλιμακωτά: Θα αυξάνεται κατά τρεις μήνες το έτος, με έναρξη από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, φτάνοντας τα 63 έτη και 3 μήνες το 2027 και τον στόχο των 64 ετών το 2030.
ΕΜΑΣ εδώ στην Κύπρο κόμματα και κυβερνώντες το 2012 αύξησαν το όριο αφυπηρέτησης από τα 63 χρόνια στα 65 και δεν έσκασε μύτη. Ούτε μας ενόχλησε το γεγονός ότι οι υπουργοί και οι βουλευτές άφησαν το δικό τους όριο αφυπηρέτησης στα 60 χρόνια. Σύμφωνα με την ίδια νομοθεσία, από αυτή τη χρονιά το όριο αφυπηρέτησης το δικό μας και όχι των πολιτικών θα αυξάνεται κλιμακωτά (με βάση το πως διαμορφώνεται το προσδόκιμο ζωής) έτσι ώστε να φτάσει τα 67 χρόνια. Και πάλι δεν θα σκάσει μύτη, σας το υπογράφω.
ΕΙΜΑΣΤΕ μεσογειακός λαός. Και υποτίθεται πως το αίμα μας βράζει, πως είμαστε καβγατζήδες, πως με το παραμικρό χτυπούμε τη γροθιά μας, πως έχουμε νεύρο… Α, μπα. Λόγια. Τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Αντίθετα έχει αποδειχθεί πως είμαστε ένας άνευρος λαός, που δεν αντιδρούμε ακόμα και στα πιο σοβαρά θέματα που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας, πως είμαστε μαθημένοι στον καναπέ και δεν ξεκολλούμε με τίποτε.
ΘΕΛΕΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ; Την εισβολή και κατοχή του Αττίλα το 1974 την ξεχάσαμε. Κάποτε βγαίναμε στους δρόμους και κάναμε πορείες και διαδηλώσεις, τώρα μόνο ανακοινώσεις. Και αυτές με το ζόρι και επαναλαμβανόμενες κάθε χρόνο. Πάμε σε άλλα θέματα, οικονομικής φύσης που επηρέασαν δυσμενώς τη ζωή μας.
ΦΟΥΣΚΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ. Την θυμάστε; Ήταν τότε (2000) που μας έκαναν να πιστέψουμε πως ποντάροντας τα χρήματά μας στο χρηματιστήριο θα λύναμε όλα τα οικονομικά μας προβλήματα εφ’ όρου ζωής. Και τρέχαμε όλοι και τους τα δίναμε. Το αποτέλεσμα το είδαμε. Τα γεράκια του χρηματιστηρίου μας έφαγαν τις περιουσίες μας και δεν έσκασε μύτη. Δεν ξεκολλήσαμε από τους καναπέδες μας.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ του ορίου αφυπηρέτησης το 2012 τα είπαμε πιο πάνω. Πλήρη απάθεια. Και τώρα που βλέπουμε τους Γάλλους που βγήκαν στους δρόμους θα πρέπει όλοι μας να έχουμε ενοχές για την παθητικότητά μας. Έχουμε; Α, μπα!
ΕΝΑ ΑΠΟ τα μεγαλύτερα οικονομικά εγκλήματα έγινε το 2013. Τότε που κούρεψαν τις καταθέσεις μας στις τράπεζες. Κι εδώ παθητικότητα και άνευρες αντιδράσεις. Βγήκαν κάποιοι στους δρόμους τους πρώτους μήνες και μετά έκατσαν και αυτοί στους καναπέδες. Τώρα «αγωνίζονται» μόνο με λόγια και ανακοινώσεις. Είναι η πιο εύκολη λύση. Διερωτώμαι πώς θα αντιδρούσαν άλλοι λαοί αν τους κούρευαν και αυτούς τις καταθέσεις τους. Πώς θα αντιδρούσαν οι Γάλλοι ή οι Ιταλοί, που είναι και αυτοί μεσογειακοί λαοί. Θα έκαιγαν τα πάντα.
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ τις βίαιες αντιδράσεις των Γάλλων επειδή θα αυξηθεί κατά δύο χρόνια το όριο αφυπηρέτησής τους, εκτιμάς πως αν τους κούρευαν τις καταθέσεις θα έπιαναν τα όπλα και θα είχαμε μια νέα επανάσταση σαν αυτή του 1789. Ενώ εμείς; Μακάρι νάναι καλά οι καναπέδες μας. Εκτοξεύουμε την οργή μας μόνο στα γήπεδα όταν αδικείται ή νομίζουμε πως αδικείται η ομάδα μας…
