Η εθνική ενότητα και
η διπλωματία της γκρίνιας

Το συνονθύλευμα του κ. Χριστοδουλίδη θα κάνει ενότητα;
Το βασικότερο διακύβευμα της επόμενης μέρας για την Κύπρο και για τους πολίτες της, όπως διακήρυξε ο υποψήφιος κ. Νίκος Χριστοδουλίδης σε μια πρόσφατη ομιλία του (σε συγκέντρωση στην Κοκκινοτριμιθιά) «είναι η επίτευξη του μεγάλου στόχου της εθνικής ενότητας».
Προσωπικά, δεν αντιλήφθηκα να υπάρχει κάποιος μεγάλος στόχος για την επόμενη μέρα (Επόμενη από τι; Και η προηγούμενη μέρα της επόμενης, ποια είναι;). Δεν αντιλήφθηκα να υπάρχει μεγαλύτερος στόχος από την κατάκτηση της εξουσίας και το διαμοιρασμό των λαφύρων της μεταξύ των μετόχων της αλλοπρόσαλλης κοινοπραξίας ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ, Αλληλεγγύης και Σία. Ο κ. Χριστοδουλίδης, ωστόσο, θεωρεί ότι η εθνική ενότητα είναι ο μεγάλος στόχος της επόμενης και όχι της σημερινής ημέρας.
Το 2004, είχε επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της εθνικής ενότητας, όταν το 76% των Ελλήνων της Κύπρου ψήφισαν υπέρ της διχοτόμησης, υπέρ της παραμονής των κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο και υπέρ της συνέχισης του εκτουρκισμού και τις ισλαμοποιήσης των κατεχόμενων εδαφών μας. Και άλλοτε είχαμε πετύχει το μεγάλο στόχο της εθνικής ενότητας όταν η μεγάλη πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων απομόνωσε τον Δημοκρατικό Συναγερμό και τον άφησε εκτός βουλής (1976) και όταν τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ ανέδειξαν στην προεδρία τον Σπύρο Κυπριανού. Παλαιότερα (1968) είχαμε την ισχυρότερα εθνική ενότητα, με το 97% του κυπριακού λαού να επανεκλέγει πρόεδρο τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Σε τι, όμως, ωφέλησε;
Όταν η Κύπρος κατόρθωσε να πετύχει τον ιστορικό θρίαμβο της ένταξης του συνόλου της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πρόεδρος που την πέτυχε, ο Γλαύκος Κληρίδης, είχε την υποστήριξη μόνο του ΔΗΣΥ και των ΕΔΥ (1998). Όλοι οι άλλοι έκαμαν εθνική ενότητα εναντίον του.
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί και πώς μπορεί να υπάρχει εθνική ενότητα, αφού δεν συμφωνούμε σε μια πολιτική γραμμή και δεν ακολουθούμε μια πολιτική κατεύθυνση. Τι προσφέρει η εθνική ενότητα; Ο κ. Χριστοδουλίδης, προαγγέλλει πως μόλις κατακτήσει το μεγάλο στόχο της εθνικής ενότητας, «την επαύριον της εκλογής του», «θα ξεκινήσει μια μεγάλη διπλωματική προσπάθεια σε συνεργασία με την Ελλάδα και άλλες χώρες για την ανάδειξη των αρνητικών επιπτώσεων της τουρκικής επιθετικότητας».
Για να συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε την Τουρκία και να γκρινιάζουμε για τις αρνητικές επιπτώσεις της τουρκικής επιθετικότητας είναι ανάγκη να έχουμε εθνική ενότητα; Τόσα χρόνια που καταγγέλλουμε την τουρκική επιθετικότητα και αναδεικνύουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της, είχαμε εθνική ενότητα; Το συνονθύλευμα που υποστηρίζει τον κ. Χριστοδουλίδη και δεν έχει τίποτε που να το ενώνει, θα κάνει εθνική ενότητα;
Υ.Γ. Ακούσαμε πολλές φορές πως όταν το έθνος είναι ενωμένο κάνει θαύματα, όπως για παράδειγμα του 2004, όταν η Εθνική Ελλάδας στο ποδόσφαιρο κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κύπελο.