Η υπουργός Υγείας
ΕΙΧΑΝ μεγάλο ενδιαφέρον οι δηλώσεις που έκανε η υπουργός Υγείας Πόπη Κανάρη στο ΡΙΚ την περασμένη Παρασκευή αναφορικά με την κατάσταση στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Μια κατάσταση την οποία χαρακτήρισε απαράδεκτη και τριτοκοσμική. Μια κατάσταση την οποία είδε με τα μάτια της μετά από αιφνιδιαστική επίσκεψή της. Παραθέτω τα κυριότερα σημεία των υπουργικών δηλώσεων, όπως δημοσιεύτηκαν στο «Φιλελεύθερο»:
«ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ότι η κατάσταση είναι όντως απαράδεκτη με το Α κεφαλαίο, τριτοκοσμική και θλιβερή. Δεν περίμενα ότι μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να επικρατεί σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ. Είναι και θλιβερό γιατί οι γιατροί εκεί, οι 4 γιατροί και οι 8 νοσηλευτές, έκαναν το παν για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς. Να αρχίσω από το γεγονός ότι υπάρχουν εκεί 17 κρεβάτια. Ήταν όλα κατειλημμένα κυρίως από υπερήλικες. Τα 8 περιστατικά ήταν ηλικιωμένοι από γηροκομεία και άλλα 5 κρεβάτια ήταν κατειλημμένα και πάλι από ηλικιωμένους που μεταφέρθηκαν εκεί από συγγενείς οι οποίοι δεν είχαν άλλη επιλογή από του να μεταφέρουν τον παππού ή τη γιαγιά στο δημόσιο. Υπήρχαν στους διαδρόμους κρεβάτια από ασθενοφόρα τα οποία περίμεναν στη σειρά, και το παράπονο των ασθενοφόρων, ήταν ότι τα κρεβάτια αυτά παρέμεναν εκεί και δεν τα είχαν στη διάθεσή τους για να ανταποκριθούν σε άλλες κλήσεις. Επισκέφθηκα και το ΤΑΕΠ παίδων. Λειτούργησε με τρεις παιδίατρους και χρειάζονται τουλάχιστον έξι για να καλυφθούν οι βάρδιες. Ο σχεδιασμός έγινε με βάση το ότι θα υπήρχαν 10 παιδιά την ημέρα. Τώρα κατακλύζονται με 40 και 50 παιδιά, άρα βλέπουμε ότι και οι παιδίατροι βρήκαν αυτή την ευκαιρία να στέλνουν τα παιδιά στο ΤΑΕΠ».
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ η κ. υπουργός είπε και τα εξής: «Εγώ πραγματικά ντρέπομαι να αντικρύσω πολίτες αυτής της χώρας οι οποίοι έχουν όλα αυτά τα παράπονα. Υπήρχαν 14 περιστατικά στην αίθουσα αναμονής που περίμεναν 5-7 ώρες. Ο κόσμος με παρακαλούσε να κάνω κάτι».
ΑΥΤΑ που αντίκρυσε η κ. Κανάρη στο Τμήμα Πρώτων Βοηθειών δεν είναι άγνωστα στους πολίτες. Γιατί τα ζουν εδώ και δεκαετίες. Και οι πολίτες ντρέπονται εδώ και δεκαετίες. Ο μεγαλύτερος εξευτελισμός για ένα πολίτη δεν είναι όταν παρακαλεί για εργασία, ή για φαγητό ή για ο,τιδήποτε άλλο. Ο μεγαλύτερος εξευτελισμός για έναν πολίτη είναι να παρακαλεί για την υγεία του. Να παρακαλεί τους αρμοδίους να του προσφέρουν αυτά που δικαιούται και για τα οποία πληρώνει ουκ ολίγα.
Η κ. ΚΑΝΑΡΗ για να μείνει έκπληκτη με αυτά τα τριτοκοσμικά που είδε στις Πρώτες Βοήθειες, σημαίνει πως ποτέ της δεν επισκέφτηκε το τμήμα αυτό. Προφανώς γιατί η οικονομική της κατάσταση της επέτρεπε να αναζητά άλλες λύσεις για την υγεία της. Και αυτό δεν είναι μομφή. Μομφή θα είναι αν αυτή η κατάσταση θα είναι η ίδια όταν με το καλό αποχωρήσει από το υπουργείο Υγείας. Έχει τη δύναμη να αλλάξει τα πράγματα. Και θα την παρακολουθούμε. Γιατί κουραστήκαμε τόσα χρόνια να ακούμε άλλους αρμοδίους να λένε πως όλα είναι ρόδινα στην υγεία και άλλους να μιλούν για απαράδεκτα πράγματα χωρίς όμως να τα διορθώνουν.
