Κόκκινες και γαλάζιες σημαίες

Η πρώτη ουσιαστική πολιτική κίνηση της νέας προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, Αννίτας Δημητρίου, ήταν μια εθιμοτυπική συνάντηση. Ήταν η συνάντησή της με το γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, Στέφανο Στεφάνου.
Η πρώτη επίσκεψη προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού στα γραφεία του ΑΚΕΛ πραγματοποιήθηκε πριν από 36 χρόνια. Το 1987, από τον Γλαύκο Κληρίδη στο γραφείο του Εζεκία Παπαϊωάννου όταν και τότε ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ βρίσκονταν μαζί στην αντιπολίτευση. Ήταν προεκλογική περίοδος και η ηγεσία του ΔΗΣΥ είχε προσεγγίσει το ΑΚΕΛ σε μια προσπάθεια εξεύρεσης κοινού υποψηφίου για την προεδρία της Δημοκρατίας (έναντι του Σπύρου Κυπριανού) με μοναδικό κριτήριο το κυπριακό όπου η πολιτική και των δύο συνέπιπτε. Δεν επιτεύχθηκε συμφωνία (η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν επέδειξε την απαιτούμενη σοβαρότητα και υπευθυνότητα) με αποτέλεσμα τα δύο κόμματα να συνεχίσουν να ανεμίζουν τις κόκκινες και τις γαλάζιες σημαίες τους χωριστά.
Ο ΔΗΣΥ προσέγγισε και αργότερα το ΑΚΕΛ επιδιώκοντας μια κάποια θεσμική συνεργασία, πάντοτε με κριτήριο την ταύτισή τους στο κυπριακό, αλλά η ηγεσία της Αριστεράς αποδείχθηκε ανίκανη να απεξαρτηθεί από τις ιδεοληψίες και τα κολλήματά της. Συνέχισε να ανεμίζει κόκκινες σημαίες, αλλά αυτές θυμήθηκαν οι Συναγερμικοί ψηφοφόροι στις τελευταίες εκλογές στέλνοντας το ΑΚΕΛ ξανά στην αντιπολίτευση.
Σήμερα είναι στην αντιπολίτευση και ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, και η συνάντηση της Αννίτας με τον Στέφανο το επιβεβαίωσε. Η αντιπολίτευση δεν είναι, ωστόσο, αυτοσκοπός. Είναι όμως, αυτοσκοπός η συνεργασία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων στο κυπριακό. Παρακολουθώντας τις δημόσιες τοποθετήσεις και των δύο, ύστερα από τη συνάντηση της περασμένης Δευτέρας, διαπιστώνεται ότι η συναίσθηση έναντι του κυπριακού είναι ταυτόσημη. Δεν υπεισήλθαν σε λεπτομέρειες, δεν ξέφυγε η παραμικρή λέξη, αλλά τόνισαν και οι δύο την ανάγκη συνεννοήσεων «παρά τις διαφορές» και αντάλλαξαν απόψεις «πρωτίστως για το κυπριακό». Συμφώνησαν, δε, πως περιμένουν τη σημερινή συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου για να συνεχίσουν τη συζήτηση περί του κυπριακού.
Πρέπει να επαναληφθεί πως η αντιπολίτευση δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά και να προστεθεί πως δεν μπορεί να είναι σκοπός και η σύμπηξη μετώπου εναντίον του σημερινού προέδρου, ο οποίος εξελέγη με την στήριξη των απορριπτικών δυνάμεων. Αλλά το φαινόμενο οι δύο μεγάλες δυνάμεις της λύσης να παραμένουν ανίκανες να ελέγξουν τον απορριπτισμό των δυνάμεων του ενδιάμεσου χώρου, πρέπει να τελειώσει. Η πρωτοβουλία της προέδρου του ΔΗΣΥ να επισκεφθεί στην πρώτη πολιτική δραστηριότητά της το ΑΚΕΛ και η ξεχωριστή υποδοχή της από τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, αφήνουν ακτίδα ελπίδας.