Εδώ και δυόμιση χρόνια η πλειοψηφία της Βουλής ψηφίζει κάθε μερικούς μήνες την αναστολή των εκποιήσεων. Μόνο ο Δημοκρατικός Συναγερμός διαφωνεί και ψηφίζει αντίθετα. Τα κόμματα του δήθεν κεντρώου χώρου δεν σχολιάζουν ιδιαίτερα την άρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού να συμπράξει μαζί τους για προφανείς λόγους. Ο υποψήφιός τους, λόγω της προέλευσής του (από το υπουργικό συμβούλιο του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος αναπέμπει κάθε φορά την απόφαση της Βουλής) διαφωνεί μαζί τους και εκείνα αποφεύγουν να αναδείξουν τη διαφωνία και σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Το ΑΚΕΛ απέμεινε μόνο να επικρίνει τον ΔΗΣΥ, ότι «δεν στηρίζει τον κοσμάκη». Ο ΔΗΣΥ απάντησε στην τελευταία επιθετική ανακοίνωση του ΑΚΕΛ ότι «τοποθετήθηκε από την πρώτη στιγμή καυτηριάζοντας την ανεύθυνη στάση των κομμάτων, του ΑΚΕΛ βεβαίως συμπεριλαμβανομένου, στη Βουλή για το ζήτημα των εκποιήσεων».

Δεν αναρωτιέται κανείς, από όλους όσους ψηφίζουν υπέρ της αναστολής των εκποιήσεων, πώς βοηθούν τους δανειολήπτες οι αναστολές; Δεν σκέφτηκε κανείς από την πλειοψηφία του κοινοβουλίου μας ότι αναστέλλοντας τις εκποιήσεις επιδεινώνουν την κατάσταση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τους οφειλέτες των κόκκινων δανείων; Ο χρηματοοικονομικός επίτροπος, Παύλος Ιωάννου, τον οποίο δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει για αναλγησία έναντι των πολιτών ή εύνοια έναντι των τραπεζών, καυτηριάζει με οργή το λαϊκισμό των κομμάτων και την ανεύθυνη της στάση τους απέναντι στην οικονομία της Κύπρου, απέναντι στην αξιοπιστία του κράτους και την οικονομία της χώρας και απέναντι στα ίδια άτομα – οφειλέτες, που δήθεν επιθυμούν να βοηθήσουν.

Στη συνέντευξή του στην «Αλήθεια», ο κ. Ιωάννου, ο πιο μαχητικός και πιο συνεπής πολεμιστής υπέρ των δανειοληπτών, και ισχυρότερος πολέμιος της ασυδοσίας -όπου υπάρχει- των τραπεζών, δεν διστάζει να εκφράσει την αντίθεσή του στη συγκεκριμένη επιλογή προστασίας από τις εκποιήσεις, εξηγώντας με αρκετή αναλυτικότητα τους λόγους. Συνοπτικά:
Η νομοθετική παρέμβαση για αναστολή των εκποιήσεων δημιουργεί πρόβλημα σταθερότητας του νομικού συστήματος. Επιπρόσθετα, στην πραγματικότητα, προκαλεί στρεβλώσεις σε αυτό και υποσκάπτει την ίδια την αξιοπιστία του. Κατ’ επέκταση δε, την αξιοπιστία του Κράτους Δικαίου της Δημοκρατίας. Οι ad hoc αναστολές της ισχύος άρθρων των Νόμων, είναι μια πολύ επικίνδυνη πρακτική. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις στο νομοθετικό σύστημα, επειδή δημιουργούν ζήτημα σταθερότητάς του, παρεμποδίζουν τη ροή επενδύσεων στην κυπριακή οικονομία από το εξωτερικό. Ταυτόχρονα, όμως, διαμορφώνουν και ζήτημα εμπιστοσύνης των πολιτών στο ίδιο το Κράτος Δικαίου. Και επιπλέον, η πρόσκαιρη αναστολή των εκποιήσεων δεν λύνει το πρόβλημα. Το διαιωνίζει.

Αυτή είναι η αλήθεια, την οποία δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται αυτοί που ψηφίζουν τέτοιους ανεύθυνους και προβληματικούς νόμους. Απλώς, υπάρχει λαϊκισμός. Και αν ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, ο λαοπλάνοι θα συνεχίσουν να τον δουλεύουν και να δυσχεραίνουν το πρόβλημά του. Κάποια ώρα πρέπει να μιλά και ο ίδιος ο κόσμος, όχι μόνο τα κόμματα εκ μέρους του.