Μνημείο Κληριδοκαπηλείας
Τέλος κακό όλα καλά. Κακό το ρεζιλίκι στις εκλογές τα δε καλά ανύπαρκτα, απλά σχήμα λόγου. Ο ΔΗΣΥ έχει τώρα νέο πρόεδρο, την Αννίτα Δημητρίου και οι πλείστοι πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Μια νέα αρχή υπόσχεται η νεοεκλεγείσα πρόεδρος η οποία θέτει ως πρωταρχικό της στόχο την ενότητα του κόμματος.
Σίγουρα η άρον άρον εκλογική διαδικασία, για την ανάδειξη νέου προέδρου του κόμματος, προνοείται από το καταστατικό. Όμως με πια κριτήρια θα μπορούσε να ψηφίσει ο συναγερμικός χωρίς πρώτα να αποδοθούν ευθύνες; Οι νεκροψίες γίνονται πάντα πριν τις κηδείες και όχι αντίστροφα.
Έγιναν εκλογές για την ανάδειξη προέδρου του κόμματος χωρίς πρώτα να γίνει συζήτηση για το ρεζιλίκι που έχει υποστεί η παράταξη, χωρίς να καταδειχθούν πρώτα οι αυτουργοί, ηθικοί και μη, και γενικά οι υπεύθυνοι για την πρωτόγνωρη ήττα του κόμματος.
Όλοι στην τρελή χαρά. Μέχρι και πυροτεχνήματα έριχναν μετά τα αποτελέσματα των εκλογών. Τώρα ποια νίκη γιορτάζουν και ποιον νίκησαν είναι άξιον απορίας. Βγήκε, είπε η νέα πρόεδρος, νικητής ο ΔΗΣΥ. Πόσες νίκες επιτέλους να διαχειριστεί αυτή η παράταξη;
Με τα χέρια ψηλά όλοι πανηγύριζαν χωρίς να βρουν το παραμικρό να πουν για το τι έφταιξε και η πρώην περήφανη παράταξη δέχθηκε την μεγαλύτερη ήττα και διασυρμό από την ίδρυση της το 1976.
«Όλοι ενωμένοι δεν περισσεύει κάνεις», είναι το σύνθημα κυρίως των παλαιών δήθεν ιστορικών στελεχών που το μόνο που έμαθαν τόσα χρόνια είναι ο ρόλος του παράγοντα και τίποτε άλλο. Μα έλα που περισσεύουν πολλοί. Στην ουσία η παρουσία πολλών από αυτούς είναι βαρίδι ασήκωτο για την παράταξη. Όπως υπάρχουν διαδικασίες επιβράβευσης στελεχών που προσέφεραν στην παράταξη, για παράδειγμα επίτιμοι πρόεδροι και άλλοι, θα πρέπει να υπάρχουν και διαδικασίες αποκαθήλωσης αυτών που ζήμιωσαν ανεπανόρθωτα το κόμμα.
Αναφορικά με τον τέως ΠτΔ και επίτιμο πρόεδρο, ούτε γάτα ούτε ζημία. Τα πήρε όλα το ποτάμι. Το ότι με την διακυβέρνησή του κατάντησε τον ΔΗΣΥ από κόμμα της εντιμότητας και της λύσης σε κόμμα της διαφθοράς και της διχοτόμησης, με την ανοχή βέβαια του Αβέρωφ Νεοφύτου, κανένα πρόβλημα. Όλα ξεχάστηκαν και προχωρούμε μπροστά χωρίς όμως πυξίδα και σχέδιο πλεύσης.
Στον βωμό των φιλοδοξιών του τέως προέδρου του κόμματος, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ευγενείς από τον τέως ΠτΔ και λόγω των καταστροφικών χειρισμών στο εθνικό θέμα από τον επίτιμο, ρεζιλεύτηκε ολόκληρη παράταξη και δεν βρέθηκε κανένας να πει το παραμικρό. Αντίθετα οι κομματοπατέρες, εν πομπή και παρατάξει, συνεχίζουν να δίνουν τις εκ του πονηρού νουθεσίες τους με μόνο στόχο, όχι την επούλωση των βαθιών πληγών του κόμματος αλλά τη διατήρηση του δικού τους ρόλου του παράγοντα και «ιστορικού στελέχους».
Το χαρμόσυνο γεγονός, το μεγάλο επίτευγμα για πολλούς, είναι το ότι η παράταξη τώρα έχει νέο αίμα και το ότι η νέα γενιά βρίσκεται στην ηγεσία. Τι να κάνεις όμως το νέο αίμα όταν δεν υπάρχει παλιό να το αντικαταστήσεις ή όταν το παλιό αναμιγνύεται με το νέο;
Η θύελλα νομίζουν ότι πέρασε αλλά τίποτα για τα λεφτά της FOCUS που ακόμα αγνοούνται. Ούτε λέξη για τις εισφορές των νέων ευυπόληπτων συμπατριωτών μας που μετά την πολιτογράφησή τους περνούσαν από την Πινδάρου για να αφήσουν τον οβολό τους.
Ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά. Η πυρά είναι εκεί και περιμένει. Η τριλογία του Μακάριου Δρουσιώτη, άλλως «Βρούτου», όπως τον αποκάλεσε ο τέως ΠτΔ, θα έπρεπε να είναι η «βίβλος» για κάθε συναγερμικό για να γνωρίζει τα εγκληματικά λάθη της τελευταίας δεκαετίας. Συμμορία αποκαλεί την διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ ο «Βρούτος», έγκλημα την στάση που τηρήσαμε στο Κραν Μοντανά, το δε κράτος του κυβερνώντος κόμματος το χαρακτηρίζει κράτος μαφία. Παρόλα αυτά και πάλι σφυρίζουν αδιάφορα. Τα τεκμηριωμένα σκάνδαλα , τα μεγαλύτερα από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν αγγίζουν κανέναν. Από ότι φαίνεται και πάλι πρωτοτυπούμε. Ναι μεν υπήρξε «κράτος μαφία» αλλά οι «μαφιόζοι» δεν υπάρχουν ή καλύτερα προέρχονται από άλλο πλανήτη, ίσως από τον μακρινό Άρη.
Το δε χειρότερο, εξωφρενικό θα έλεγα, πολλά προβεβλημένα στελέχη, που ορισμένοι από αυτούς συμμετείχαν στο κατά τον «Βρούτο» «κράτος μαφία», όταν βρίσκονται κατ’ ιδίαν με τον συγγραφέα εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τα γραφόμενά του, του λένε ότι γνωρίζουν τα διαμειφθέντα, κατά την τελευταία δεκαετία, και δηλώνουν απερίφραστα ότι τα πάντα είναι τεκμηριωμένα. Την ίδια ώρα όμως, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και για εξυπηρέτηση προσωπικών σκοπιμοτήτων, δημόσια εξάρουν το έργο του «Καίσαρα» και καταλήγουν στην απόλυτη αντίφαση δηλαδή να στηρίζουν τον «Βρούτο» στα κρυφά αλλά και τον «Ιούλιο Καίσαρα» στα φανερά. (σε ένα τέτοιο περιστατικό ο γράφων ήταν αυτήκοος μάρτυρας.).
Βέβαια υπάρχουν ακόμα και άλλα επεισόδια που θα δούμε. Η ήττα του Αβέρωφ Νεοφύτου ήταν μόνο η αρχή. Όταν όλοι αυτοί οι παρείσακτοι και τα κομματίδια που στήριξαν τον νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας θα την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, τότε θα αντιληφθούν ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξελέγη με τις ψήφους του ΔΗΣΥ και η συμπολίτευση θα είναι η μόνη επιλογή. Θα έρθει η ώρα που θα υποβάλουν τα σέβη τους στον «διασπαστή» και «αποστάτη» και θα καταστεί για αυτούς η σανίδα σωτηρίας.
Για να είμαστε σωστοί η κατά τα άλλα συμπαθέστατη Αννίτα Δημητρίου με τις πρώτες της δηλώσεις και τα πανηγύρια για την ανακήρυξη της σε ηγέτη του ιστορικού κόμματος του Γλαύκου Κληρίδη, απογοήτευσε. Άρχισε με κούφια συνθήματα, αυτά περί ενότητας, την στιγμή που αυτό που χρειάζεται άμεσα η παράταξη είναι πάνω από όλα η κάθαρση και ο καθαρός λόγος.
Αν θέλει η νέα πρόεδρος να επουλώσει τις πληγές του κόμματος θα πρέπει να είναι έτοιμη να συγκρουστεί με μεγάλα ονόματα, κάτι αμφίβολο αν μπορεί και αν θέλει να το πράξει. Το πιθανότερο, θα συμβιβαστεί με το άθλιο κατεστημένο και θα μας λέει το ίδιο τροπάρι περί ενότητας και άλλα κουραφέξαλα.
Ανεξάρτητα όλων των πιο πάνω ακόμα πιστεύω ότι, υπό τας περιστάσεις, η Αννίτα Δημητρίου ήταν μια υποφερτή ή εξ ανάγκης επιλογή. Όμως παράλληλα πιστεύω ότι δεν θα κάνει τίποτα για να καθαρίσει η παράταξη από όλα αυτά τα παράσιτα, παλιά και νέα, ιστορικά και μη, τα οποία έφεραν το κόμμα σε αυτήν την κατάντια.
Τέλος, μια ταπεινή συμβουλή για την νέα πρόεδρο. Οι αναφορές στον Γλαύκο Κληρίδη, την στιγμή που τα τελευταία χρόνια έχουν καταπατηθεί όλες του οι αρχές και αξίες και οι παρακαταθήκες του έχουν γραφεί στα παλαιοτέρα των υποδημάτων πολλών στελεχών, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας και του τέως ΠτΔ, καλό θα ήταν να αποφεύγονται. Κακά τα ψέματα αλλά ο σημερινός ΔΗΣΥ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτόν που ίδρυσε ο μεγάλος ηγέτης. Συνεπώς αν δεν επέλθει πρώτα κάθαρση, όλες αυτές οι αναφορές αποτελούν ασέβεια στην μνήμη του και μνημείο Κληριδοκαπηλείας.
