ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, έλεγε η είδηση, ενημερώθηκαν με επιστολή για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να διορίσει τον Γιώργο Κέντα ως πρόεδρο του δ.σ. του ΡΙΚ. Και στη συνέχεια η επιστολή έλεγε τα εξής εκπληκτικά: «Για λόγους προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα παραμείνει εμπιστευτικό το βιογραφικό σημείωμα του κ. Κέντα και κάθε βουλευτής ο οποίος επιθυμεί να ενημερωθεί σχετικά μπορεί να απευθυνθεί στο αρχείο της Βουλής». Για όνομα του Θεού! Ποιου είναι αυτή η ιδέα να αποκρύβονται τα βιογραφικά δημοσίων προσώπων; Εύστοχα ένας πολίτης έγραψε στο διαδίκτυο: «Αν ζούσε σήμερα ο Σάμιουελ Τζόνσον θα έλεγε: “Ο πατριωτισμός και τα προσωπικά δεδομένα είναι το καταφύγιο του κάθε μασκαρά”». Και κάποιος άλλος: «… με αυτή τη νοοτροπία θα επιβίωναν και οι Γιαννάκηδες και οι Μιχαήλιδες». Και για να δείτε πόσο αστεία είναι η υπόθεση, ο ίδιος ο κ. Κέντας έχει το εκτενές βιογραφικό του διαθέσιμο στο διαδίκτυο και προσβάσιμο στον οποιονδήποτε.
ΒΑΛΤΕ ΦΡΕΝΟ ρε παιδιά εκεί στον «Φιλελεύθερο» με το θέμα του Κενάν Αγιάς. Ωραίος ο αγώνας σας να μην εκδοθεί ο Κούρδος στη Γερμανία, αλλά στην προσπάθειά σας χάσατε τον έλεγχο των σκέψεών σας βαπτίζοντας έτσι όλη την Κύπρο τουρκόφιλη και όργανο του Ερντογάν. Τουρκόφιλοι – γράψατε – και οι δικαστές και οι εισαγγελείς της Νομικής Υπηρεσίας που στήριξαν την έκδοση του Αγιάς, τουρκόφιλη και η κυβέρνηση που δεν παρέμβηκε στη δικαιοσύνη για να αποτρέψει την έκδοση, τουρκόφιλοι και όσοι άλλοι δεν αντέδρασαν, όπως ο ΔΗΣΥ και η ΔΗΠΑ. Ναι, το έγραψε ο ΑΛ. ΜΙΧ.: «Από τον ΔΗΣΥ και τη ΔΗΠΑ το περιμέναμε. Δεν εξέφρασαν ποτέ άποψη άλλην από την ιδεολογικοποίηση του συμβιβασμού και της ήττας, τη νομιμοφροσύνη με τις επιταγές της Γερμανίας και, φυσικά, της Τουρκίας…» Δεν πειράζει αγαπητοί συνάδελφοι του «Φ». Από τη στιγμή που εσείς είσαστε πατριώτες και υπερασπίζεστε Θερμοπύλες, η Κύπρος δεν έχει να φοβηθεί τίποτε…
ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ υπάρχει το εξής δόγμα: «Καλύτερα 100 ένοχοι ελεύθεροι, παρά ένας αθώος στη φυλακή». Και όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει. Ότι αποδίδει μεγάλη σημασία στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ότι για να καταδικαστεί κάποιος, η δικαιοσύνη πρέπει να είναι σίγουρη όχι 100%, αλλά 1000%. Το δόγμα αυτό το καταπατεί πολλές φορές ο γενικός ελεγκτής της Δημοκρατίας. Ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης προσφέρει χρήσιμο έργο, κανένας δεν το αμφισβητεί. Και αυτό είναι στα υπέρ του. Όμως, πολλές φορές ξεπερνά τα όρια. Χαλώντας έτσι την εικόνα του. Επίσης, πολλές φορές κινείται βεβιασμένα. Πριν δηλαδή να είναι σίγουρος για την ενοχή κάποιου, τον ρίχνει στο λάκκο των λεόντων, στα δόντια της κοινής γνώμης. Και στη σημερινή εποχή δεν επαναλαμβάνεται η βιβλική ιστορία με το Δανιήλ που ο βασιλιάς Δαρείος τον έριξε στο λάκκο με τα λιοντάρια και σώθηκε. Στη σημερινή εποχή η κοινή γνώμη, τα λιοντάρια δηλαδή, σε κατασπαράσσουν πριν ανοιγοκλείσεις τα μάτια. Συνεπώς: Πριν ο γενικός ελεγκτής ρίξει κάποιον στα λιοντάρια, θα πρέπει να είναι όχι 100% αλλά 1000% σίγουρος για την ενοχή του. Είπαμε: «Καλύτερα 100 ένοχοι ελεύθεροι, παρά ένας αθώος στη φυλακή».