Τι λέει το άρθρο 70
ΛΑΘΗ κάνουμε όλοι μας. Και τα πληρώνουμε. Λάθη κάνουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στα πλαίσια των καθηκόντων τους και χωρίς να το θέλουν κάτι θα πάει στραβά, άνθρωποι είναι, και το λάθος τους μπορεί να στοιχίσει στο κράτος πολλά λεφτά. Ίσως και εκατομμύρια. Τα λάθη αυτά τα πληρώνει το Δημόσιο. Και σωστά τα πληρώνει.
ΤΟ ΚΑΥΤΟ ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Όταν ένας δημόσιος υπάλληλος στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του μεθοδεύσει μια παράνομη ενέργεια, αλλά η παρανομία αποκαλύπτεται και καταδικάζεται να καταβάλει αποζημιώσεις, γιατί ΚΑΙ σε αυτές τις περιπτώσεις τις αποζημιώσεις να τις καταβάλλει το Δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι; Γιατί να μην τις καταβάλλει ο ίδιος ο καταδικασθείς;
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ αυτό προκύπτει από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου την περασμένη βδομάδα. Συγκεκριμένα, το Ανώτατο επιδίκασε εις βάρος της Δημοκρατίας και υπέρ δεσμοφύλακα αποζημιώσεις€97.000, επειδή ο δεσμοφύλακας είχε υποστεί κακόβουλη δίωξη με ενέργειες του πρώην αναπληρωτή διευθυντή των Φυλακών και κάποιων άλλων συνεργατών του, επίσης δημόσιων υπαλλήλων.
ΟΠΩΣ αναφέρει το Ανώτατο, η εν λόγω υπόθεση αφορά μαρτυρία σε σχέση με εισαγωγή κινητών τηλεφώνων στις φυλακές και συγκεκριμένα ότι με τις ενέργειες του πρώην αν. διευθυντή των φυλακών, του υπεύθυνου ασφαλείας των φυλακών και ανακριτή της διερευνώμενης υπόθεσης, προσήγαγαν ενώπιον δικαστηρίου, εξέδωσαν διάταγμα προσωποκράτησης έξι ημερών και καταχώρησαν ποινική υπόθεση εναντίον του δεσμοφύλακα με κακόβουλο και αλλότριο κίνητρο.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ του Ανωτάτου είναι συγκλονιστική. Κατηγορεί τον τότε αν. διευθυντή των φυλακών για κακοπιστία εναντίον του δεσμοφύλακα και ότι ήθελε να τον εκδικηθεί επειδή τον είχε καταγγείλει στον υπουργό Δικαιοσύνης. Στόχος του, λέει το Ανώτατο, ήταν «να στοχοποιήσει τον δεσμοφύλακα και ή να τον φιμώσει και ή να τον καταστήσει παράδειγμα προς αποφυγήν. Ήταν επίσης να δείξει ότι υπό τη διεύθυνσή του οι Κεντρικές Φυλακές δεν νοσούσαν, αλλά ανθούσαν».
ΒΛΕΠΟΥΜΕ λοιπόν ότι η καταδίκη του τότε αν. διευθυντή των φυλακών (και της παρέας του) για τις ενέργειές του εις βάρος του δεσμοφύλακα δεν ήταν από λάθος στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του. Αλλά ενήργησε κακόβουλα και με αλλότριο κίνητρο. Για να τον εκδικηθεί.
Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ προβλέπει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις την αποζημίωση πρέπει να την καταβάλλει ο καταδικασθείς και όχι η Δημοκρατία. Η πρόνοια αυτή του νόμου δυστυχώς ΠΟΤΕ δεν εφαρμόστηκε. Και πιστεύω πως είναι καιρός να εφαρμοστεί. Και για παραδειγματισμό. Συγκεκριμένα, το άρθρο 70 του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου αναφέρει:
«Ο ΔΗΜΟΣΙOΣ υπάλληλoς ευθύvεται έvαvτι της Δημoκρατίας για κάθε απώλεια ή ζημιά πoυ πρoξεvείται από τηv αλόγιστη, απερίσκεπτη ή επικίvδυvη πράξη ή παράλειψή τoυ κατά τηv εκτέλεση τωv καθηκόvτωv τoυ και μπoρεί vα επιβαρυvθεί για oλόκληρo ή μέρoς της απώλειας ή ζημιάς πoυ πρoξεvήθηκε κατ’ αυτόv τov τρόπo, αv τo απoφασίσει o υπoυργός Οικovoμικώv, αφoύ λάβει τις απόψεις τoυ Γεvικoύ Εισαγγελέα της Δημoκρατίας και τoυ Γεvικoύ Ελεγκτή. Ο δημόσιoς υπάλληλoς ευθύvεται επίσης έvαvτι της Δημoκρατίας για τις απoζημιώσεις τις oπoίες η Δημoκρατία κατέβαλε σε τρίτoυς για αλόγιστες, απερίσκεπτες ή επικίvδυvες πράξεις ή παραλείψεις τoυ υπαλλήλoυ κατά τηvεκτέλεση τωv καθηκόvτωv τoυ».
Loading ...
