Το κυπριακό απαιτεί σοβαρότητα. Πόση όμως;

Το Πλαίσιο Γκουτέρες δεν είναι μια οποιαδήποτε πρόταση του κυπριακού. Είναι η πρόταση που τόσο η Λευκωσία όσο και η Αθήνα θεωρούν ως την πιο θετική και πιο προχωρημένη πρόταση λύσης που έγινε ποτέ στο κυπριακό, για την οποία θριαμβολογούσε ο αγωνιστής υπουργός της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς. Ο Κοτζιάς, τον οποίο τιμούν ως ζωντανό ήρωα οι νεκροθάφτες του Πλαισίου Γκουτέρες, θεωρεί πως η πρόταση αυτή οδηγεί σε ένα κανονικό – φυσιολογικό κράτος, επειδή θέτει θέμα κατάργησης των τουρκικών παρεμβατικών δικαιωμάτων και αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στον περιορισμένο χώρο της στήλης δεν μπορούμε να καταγράψουμε τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι το Πλαίσιο Γκουτέρες είναι η καλύτερη λύση που μπορούσε να μας προσφερθεί. Καλύτερη και από το Σχέδιο Ανάν, να ομολογήσουμε. Αυτό το Πλαίσιο είναι αυτό που κατά τον Αβέρωφ Νεοφύτου, είναι η προίκα που πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, όχι μόνο επειδή είναι καλύτερη προσφερόμενη λύση, αλλά γιατί είναι το εναπομείναν κλειδί να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα να φέρει την Τουρκία πίσω στο τραπέζι και να εγκαταλείψει την αξίωση για δύο κράτη.
Όμως η τριάδα του απορριπτικού μετώπου, Νικόλας, Σιζόπουλος και Θεοχάρους, βγάζουν εξανθήματα στο άκουσμα του Πλαισίου (Τόσα ξέρουν, τόσα καταλαβαίνουν). Όταν, λοιπόν, µετά το Κραν Μοντανά γινόταν συζήτηση για το Πλαίσιο Γκουτέρες, το ∆ΗΚΟ εξέφραζε την έντονη διαφωνία του. Έτσι, στις 3 Σεπτεµβρίου 2017 (τρεις μήνες μετά το αδιέξοδο που ακόμα βιώνουμε) ο Νικόλας Παπαδόπουλος δήλωνε πως «το Πλαίσιο Γκουτέρες δεν µπορεί να αποτελέσει τη βάση λύσης του κυπριακού». Την ίδια µέρα, όμως, ο Νίκος Χριστοδουλίδης ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, τότε, απάντησε (στο ∆ΗΚΟ αλλά και στην Ε∆ΕΚ, όπως διευκρίνιζε) ότι «το Κυπριακό απαιτεί σοβαρότητα», για να προσθέσει πως «κάποιοι ελλείψει θεµάτων για να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση θεωρούν ότι το θέµα προσφέρεται για αξιοποίηση».
Ο κ. Παπαδόπουλος στις 2 Οκτωβρίου 2019 επαναλάμβανε την αντίθεσή του, λέγοντας ότι «ως ∆ηµοκρατικό Κόµµα από την πρώτη στιγµή είχαµε δηλώσει τη δική µας διαφωνία μας. Το πλαίσιο Γκουτέρες δεν µπορεί να αποτελέσει τη βάση επίλυσης του Κυπριακού».
Ένα χρόνο πριν, όµως, στις 20 Ιουνίου 2018, ο κ. Χριστοδουλίδης δήλωνε την προσήλωσή του στο πλαίσιο Γκουτέρες, λέγοντας ότι «εάν επιτευχθεί συµφωνία στα έξι σηµεία του πλαισίου του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, η Λευκωσία θεωρεί ότι τότε φτάνουµε σε ένα σηµείο που δεν θα µπορεί να ανατραπεί το ενδεχόµενο λύσης του Κυπριακού». Δηλαδή, αν και η τουρκική πλευρά το αποδεχόταν, το κυπριακό θα λυνόταν. Σήμερα, όμως, ο κ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος θεωρεί ότι «το κυπριακό απαιτεί σοβαρότητα», ως υποψήφιος δηλώνει ότι αν ο λαός τον ψηφίσει, θα επαναδιαπραγματευτεί το Πλαίσιο Γκουτέρες.
Συμφωνούμε, λοιπόν, ότι το κυπριακό απαιτεί σοβαρότητα, αλλά πόση;